Wallis Bird - Hardly Hardly (live bij TV Noir)

Wallis Bird is geboren op 29 januari 1982 in Enniscortly, Ierland, waar een indrukwekkend kasteel uit 1205 staat, ooit eigendom van de grote, Engelse dichter Edmund Spencer. Er staat ook de sierlijke Saint Aidan's Cathedral, ontworpen door Augustus Welby Pugin, die ook de Houses of Parliament heeft ontworpen. Toen Wallis een half jaar was, kreeg ze haar eerste gitaar van haar ouders. Door een ongeluk met een grasmaaier verloor ze de vijf vingers van haar linkerhand. Vier vingers werden er weer aan vastgemaakt.

Omdat Wallis linkshandig is, gebruikt ze een rechtshandige gitaar ondersteboven. Haar speelstijl is dus behoorlijk apart en er gaat een enorme energie en passie mee gepaard, waarbij ze vaak ademloos eindigt en met een kapotte gitaar. Na haar middelbare schooltijd gaat ze naar Dublin, waar ze songwriting studeerde aan de Ballyfermot Rock School. Op deze school ontmoette ze haar collega-bandlid Aoife O'Sullivan. Ze speelde in kleine clubs en cafés en op grote festivals. Ze is lesbisch.

In 2005 verhuisde ze naar Duitsland, waar ze een nieuwe, ondersteunende band vormde, met o.a. de broers Christian en Michael Vinne. Ze had optredens in Berlijn, Londen, Dublin, Cork, Stuttgart, Frankfurt en Mannheim. Ze besloot om anderhalf jaar in Mannheim te wonen. Ze danste hele nachten in clubs op dancemuziek. In 2006 verhuisde ze naar Londen. Op 12 mei 2006 verscheen haar debuut-EP 'Branches Untangle', met 'Beep Beep', 'Fat Chick' en 'The Circle'. In oktober 2007 verscheen haar debuutalbum 'Spoons' bij Island/Universal Records, met 'Counting To Sleep', 'Blossoms In The Street', 'You're Mine', 'All for You' en 'Bring Me Wine'. Marcus Wuest was de medeproducent. In 2008 werd ze vergezeld door de Iers-Belgische muzikant Aidan. In februari 2008 tourde ze in Engeland met Louise Gabrielle Bobb en Billy Bragg.

Ze schrijft haar songs in een afgelegen en verlaten huisje op een klif in Ierland, in een oud zendgebouw van de voormalige DDR in Berlijn en in haar appartement in Brixton, Londen. Ze wordt vaak vergeleken met Janis Joplin, Fiona Apple en Ani DiFranco. Ze combineert traditionele volksmuziek, blues en funk met een energieke, eigen rocksound. Haar unieke stem gaat van zachte folkballads naar opzwepende krachtsongs.

Op 24 juli 2009 verscheen haar tweede album 'New Boots', met 'Travelling Bird', 'To My Bones', 'When We Kissed The World Fell In Love!', 'LaLaLand' en 'Berlin'. In januari 2011 tourde ze met de schrijfster/professor Anaïs Mitchell, vernoemd naar Anaïs Nin. Op 9 maart 2012 verscheen haar derde album 'Wallis Bird', met 'Encore', 'Take Me Home', 'Ghosts Of Mèmoires', 'Heartbeating City' en 'But I'm still there, I'm still there'.

Op 11 april 2014 verscheen haar vierde album 'Architect', met 'Hardly Hardly', 'The Cards', 'Girls', 'Gloria' en 'River of Paper'. Dit album verbeeldt een lange reis van zelfontwikkeling en herontdekking en zit vol met nieuwe invloeden, naast haar folky roots. Ze zingt over het terugwinnen van de controle over je eigen leven, nieuwe kansen grijpen en de vrijheid voelen om te doen en uiten wat je wilt.