Sophie B. Hawkins - Damn I Wish I Was Your Lover

Sophie Ballantine Hawkins is geboren op 1 november 1964 in Manhattan, New York. Ze had een ongelukkige jeugd. Vanaf haar tiende is ze seksueel misbruikt en ze leed aan anorexia nervosa. Op haar veertiende liep ze van huis weg en ging ze bij een Nigeriaanse percussionist wonen. Ze studeerde aan de Manhattan School of Music. In de jaren tachtig was ze percussioniste in de band van Bryan Ferry. Bryan zette haar uit de band, waarna ze het lied 'Damn I Wish I Was Your Lover' schreef, wat haar solodoorbraak was.

Dit lied gaat over de liefde van een vrouw voor een andere vrouw. MTV weigerde de videoclip met erotische beelden uit te zenden, waarna er een meer brave clip werd opgenomen. Op 21 april 1992 verscheen haar debuutalbum 'Tongues and Tails', met 'Damn I Wish I Was Your Lover', 'I Want You', een cover van Bob Dylan, 'Carry Me' en 'We Are One Body'.

In 1994 poseerde Sophie naakt voor Interview Magazine. De fotograaf was Bruce Weber, die haar bewust een lelijke jurk gaf als onderdeel van zijn plan om haar naakt voor de lens te krijgen. Toen ze alleen een jas droeg, vroeg Bruce haar om die ook te verwijderen, wat ze gerust deed, want ze voelde zich erg op haar gemak bij hem.

Op 18 oktober 1994 verscheen 'Whaler', geproduceerd door Stephen Lipson, met 'Right Beside You', 'As I Lay Me Down' en 'Mister Tugboat Hello'. In 1998 verscheen de documentaire 'The Cream Will Rise' van Gigi Gaston, over een reis van Sophie en hoe Sophie met haar moeilijke jeugd weet om te gaan. Op 20 juli 1999 verscheen 'Timbre', met 'No Connection', 'Help Me Breathe' en 'The One U never have seen'. Na een ruzie met Sony Music begon ze haar eigen label Trumpet Swan Productions. Ze bracht 'Timbre' opnieuw uit met nieuwe nummers en remixen.

Op 20 april 2004 verscheen haar vierde album 'Wilderness', met 'Beautiful Girl', 'Walking on Thin Ice', 'Sweetsexywoman', 'Soul Lover' en 'Feelin 'Good'. Op 22 augustus 2006 verscheen het live-album 'Bad Kitty Board Mix'. In februari 2008 veranderde ze 'Damn I Wish I Was Your Lover' in 'Damn We Wish You Were President' ter ondersteuning van de presidentskandidaat Hillary Clinton. Op 18 november 2008 kreeg ze een zoon, Dashiell Gaston Hawkins, vernoemd naar haar ex-partner en manager Gigi Gaston. In februari 2011 trad ze op bij de Big Gay Party, georganiseerd door het conservatieve GOProud, met als boegbeeld de biseksuele schrijfster/advocate Ann Hart Coulter, ooit een uitgesproken criticus van de Bill Clinton regering. In 2012 speelde ze Janis Joplin in het spel 'Room 105', geschreven en geregisseerd door Gigi.

Op 19 juni 2012 verscheen haar vijfde album 'The Crossing', met 'Heart and Soul of a Woman', 'I Don't Need You', 'Gone Baby', 'Red Bird' en een akoestische versie van 'Damn I Wish I Was Your Lover'. Sophie is omniseksueel. Op 7 juli 2015 kreeg ze een dochter, Esther Ballantine Hawkins. Ze had een eigen, ingevroren embryo van twintig jaar geleden laten implanteren. Voor beide kinderen had ze gebruik gemaakt van een spermadonor. Sophie hoopt nu alleen nog op een geschikte partner.