De absurde wonderkindwens van je stuurse moeder

(voor Annemarie Schwarzenbach (1908 - 1942))

Je bent geboren als Annemarie Minna Renée Schwarzenbach op 23 mei 1908 in Zürich. Op je vierde verhuisde je met je gezin naar Bocken Estate in Horgen, nabij het Meer van Zürich, waar je opgroeide. Je vader Alfred Emil Schwarzenbach was een rijke zakenman in de zijde-industrie. Je moeder Renée was de dochter van een Zwitser en ze stamde af van de Duitse adel. Ze was een prominente gastvrouw, een amazone en een fotografe. Op jonge leeftijd kleedde en gedroeg je je als een jongen, wat je ouders prima vonden en wat je je hele leven bleef doen. Je werd vaak verward met een echte, jonge man.

Je was een schrijfster, journaliste, dichteres en fotografe. Vanaf 1935 had je de Franse nationaliteit. Je leefde vrijgevochten en je had vele, homoseksuele verhoudingen. Je leed aan ernstige depressies en verslavingen. Op je particuliere school in Zürich studeerde je Duitse geschiedenis en muziek en je danste veel. Je hart lag bij de schrijfkunst. Je studeerde in Zürich en Parijs en je behaalde je doctoraat in de geschiedenis aan de Universiteit van Zürich, toen je 23 was. Als studente begon je te schrijven.

Kort na je studie verscheen je eerste roman 'Freunde um Bernhard', die succes had. In 1930 ontmoette je Erika Mann en je was gefascineerd door haar charme en zelfvertrouwen. Je kreeg een liefdesrelatie met Erika, maar ze liet je in de steek voor de actrice Therese Giehse, die met de Engelse schrijver John Hampson trouwde om aan de nazi's te ontkomen. Toch bleef je bevriend met Erika. Je vond een zielsverwant in haar broer Klaus en via hem gebruikte je harddrugs. Je reed in snelle auto's en je stortte je in het Berlijnse nachtleven. Je leefde gevaarlijk en je dronk veel teveel. Je ging pas bij het ochtendgloren slapen. Je androgyne schoonheid werd door mannen en vrouwen begeerd.

In 1932 zou je met Erika en Klaus Mann en de kunstenaar Ricki Hallgarten met een auto naar Perzië gaan, maar Ricki, die aan een zware depressie leed, schoot zichzelf in zijn huis in Utting dood. In 1933 verdween de bohemien-levensstijl in Berlijn door de oprukkende nazi's. Je botste met je familieleden, die de kant van nazi-Duitsland kozen. Haar ouders wilden dat je kapte met haar vriendschap met de Mann's en dat je meehielp om Duitsland onder Adolf Hitler opnieuw op te bouwen. Dat kon je niet, omdat je een trouwe anti-fasciste was en in jouw omgeving werden er Joden en politieke vluchtelingen veilig opgenomen. Je hielp Klaus Mann met de financiering van het anti-fascistische 'Die Sammlung'.

In 1935 trouwde je met de Franse diplomaat Achille-Claude Clarac, ook een homoseksueel. Een schijnhuwelijk om zonder beperkingen te kunnen reizen. Je gebruikte meer en meer morfine. Je was geobsedeerd door de Zwitserse bergbeklimmer Lorenz Saladin, die op zijn 39-ste overleed door bloedvergiftiging. Je schreef je meest succesvolle boek 'Ein Leben für die Berge' over Saladin. Je had sexaffaires met de dochter van de Turkse ambassadeur in Teheran, een archeologe in Turkmenistan en Barones Margot von Opel. De schrijfster Carson McCullers was zwaar verliefd op jou, maar je voelde niets voor haar. Je gevoelens voor Erika Mann brachten je tot een mislukte poging tot zelfdoding. In 1940 overleed je vader.

Op 7 september 1942 viel je in Engadin van je fiets en had je een ernstige hoofdwond. Door de psychische druk overleed je op 15 november 1942 in Sils im Engadin/Segl, Zwitserland. Na je overlijden vernietigde je moeder al je brieven en dagboeken. In je laatste jaren was je verslaafd aan morfine en werd je herhaaldelijk psychiatrisch behandeld. Je leed aan een chronische, zware depressie, het gevolg van een verstoorde relatie met je akelig dominante moeder. Je moest een jongen en een wonderkind voor haar zijn, terwijl ze jou zwaar onder de knoet hield, dirigeerde.

Annemarie Schwarzenb Erika Mann Achille-Claude Clara

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.5 met 2 stemmen 67