Soko - First Love Never Die

Stéphanie Sokolinski is geboren op 26 oktober 1985 in Bordeaux. Ze had een Russisch-Poolse vader en ze heeft een Frans-Italiaanse moeder. Op haar vijfde overleed haar vader, waardoor ze erg depressief werd. Als kind verkleedde ze zich graag met de oude kleren van haar oma. Op haar zestiende verliet ze het huis van haar moeder. Ze stopte met school en ze verhuisde naar Parijs. Daar studeerde ze een jaar aan de School voor Drama van de actrice Eva St. Paul en daarna hervatte ze haar schoolopleiding aan diverse scholen, al werd ze daar al snel heel moe van en stopte ze ermee.

In 2003 debuteerde ze als actrice in de film 'L'escalier' van Frédéric Mermoud en ze speelde in de tv-series 'PJ' en 'Action Justice'. In 2004 speelde ze Chloé in 'Au secours, j'ai 30 ans!' van Marie-Anne Chazel. In 2005 speelde ze in de tv-serie 'On s'appelle', naast Alexandra Naoum. In 2006 speelde ze in 'Oh! Ma femme', 'Les irréductibles', naast Anne Brochet, 'Mes Copines', 'Poésie del amor' en 'Madame Irma', naast Arly Jover. In 2007 speelde ze in 'Dans les cordes', naast Maria de Medeiros, 'Ma place au soleil', naast Nicole Garcia, 'Les diablesses' en 'Ma vie n'est pas une Comédie Romantique', naast Marie Gillain.

In 2007 kreeg ze een hit in Denemarken via het radioprogramma The Black Boy Scouts. Op 11 april 2007 verscheen haar EP 'Not Sokute', met 'The Dandy Cowboys', 'Shitty Day' en 'Take My Heart'. In 2008 speelde ze in de tv-film 'Adrien' van Pascale Bailly en in 2009 speelde ze Monika in 'À l'origine', naast Emmanuelle Devos en Gérard Depardieu. In 2011 speelde ze in 'Mourir Auprès de toi' en in 2012 speelde ze in 'Bye Bye Blondie' van Virginie Despentes, naast Emmanuelle Béart, en in 'Augustine' van Alice Winocour.

Op 13 februari 2012 verscheen haar debuutalbum 'I Thought I Was an Alien' bij Because Music, met naast de titelsong o.a. 'For Marlon (Get Sober), over de liefde voor een heroïneverslaafde en zeer subtiel gebracht, 'First Love Never Die', met een geweldige video over twee verliefde kinderen, een heel gevoelig lied, 'Treat Your Woman Right', 'How Are You?', 'Don't You Touch Me', 'Destruction of the Disgusting Ugly Hate', waarin ze over haar zelfdestructie(gedachten) zingt, en 'I've Been Alone Too Long'. In 2013 speelde ze in 'Les interdits'. In 2014 speelde ze in 'First Kiss' van Tatia Pilieva en in 2015 in 'Always Worthy' van Marianna Palka, naast Amberlee Colson, en in 'Voir du pays'.

Op 2 maart 2015 verscheen haar tweede album 'My Dreams Dictate My Reality', met naast de titelsong 'I Come In Peace', 'Peter Pan Syndrome', waarin ze als haar lievelingszanger Robert Smith van The Cure klinkt, 'Visions', 'Lovetrap', met Ariel Pink en een te gekke videoclip, 'Keaton's Song', 'Monster Love', met Ariel Pink, 'Ocean of Tears', ook een heerlijk lied en met een grappige videoclip, en 'Bad Poetry'. Ook met medewerking van de gitarist Ambroise Willaume en de drumster Stella Mozgawa. Het album werd geproduceerd door Ross Robinson, die het twaalfde album van The Cure had geproduceerd. Het is opgenomen in de Venice Beach studio van Ross.

Soko is biseksueel en ze is veganiste. Vanaf haar achttiende zweert ze bij de Straight Edge subcultuur van de hardcore punk, die zich onthouden van alcohol, tabak en andere recreatieve drugs. Sommigen onthouden zich ook van promiscuïteit. Soko komt op voor de homorechten en ze heeft haar lievelingsactrice Asia Argento mogen kussen. In 2016 verschijnt ze in de film 'La danseuse' van Stéphanie Di Giusto, naar de roman van Giovanni Lista, naast Lily-Rose Melody Depp, de dochter van Vanessa Paradis en Johnny Depp, en Mélanie Thierry.

Stéphanie Sokolinski Soko First Love Never Die

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 63