Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Je moeders leed bloedde door in jou

(voor Chantal Anne Akerman (1950 - 2015))

Je bent geboren op 6 juni 1950 in Brussel. Je ouders waren overlevenden van het concentratiekamp Auschwitz. De ouders van je moeder Natalia zijn in Auschwitz vermoord. Op je achttiende ging je naar de filmschool National Supérieur des Arts du Spectacle et des Techniques de Diffusion. Na drie maanden verliet je deze school. Op je vijftiende zag je de film 'Pierrot le Fou' van Jean-Luc Godard en daarna besloot je om zelf films te gaan maken. In 1968 maakte je de korte film 'Sante ma fille', die je subsidiëerde met de handel in diamantaandelen op de Antwerpse beurs. In 1971 ging je film 'Saute ma ville' op het Oberhausen korte-filmfestival in première. In datzelfde jaar ging je naar New York, waar je tot 1972 bleef.

Op de Anthology Film Archives bewonderde je het werk van Stan Brakhage, Jonas Mekas, Michael Snow, Yvonne Rainer en Andy Warhol. In 1972 verscheen je documentaire 'Hôtel Monterey', over een goedkoop hotel in Lower Manhattan, waar de paria's verblijven. Daarna ging je naar Parijs, waar je ging samenwerken met de Frans-Amerikaanse camera-vrouw en regisseuse Babette Mangolte. In 1973 verscheen 'Hanging Out Yonkers' en in 1975 'Jeanne Dielman, 23, quai de Commerce, 1080 Bruxelles', met Delphine Seyrig in de hoofdrol. The New York Times noemde deze film 'het eerste meesterwerk van een cineaste'. De film werd door The Village Voice als 19-de beste film van de 20-ste eeuw gekozen. Ook met Jan Decorte en Henri Storck. De hoofdpersoon raakt verstrikt in haar huishoudelijke taken en prostitutie. In 1976 verscheen de dramafilm 'Je, tu, il, elle', waarin jezelf de hoofdrol speelde.

In 1977 verscheen 'News from Home' en in 1978 'Les Rendez-vous d'Anna', met Aurore Clément in de hoofdrol. Je was lesbisch, maar daar wilde je niet mee koketteren. Je weigerde je films op homo/LGBT filmfestivals te laten tonen, zoals het New York Gay Film Festival. In 1982 verscheen 'Toute une nuit', met Jan Decleir en Ingrid De Vos. De angst van je moeder is een herhaaldelijk thema in je films en onderhuids het generationele trauma van de holocaust. In 1986 verscheen 'Letters Home', met Coralie Seyrig als Sylvia Plath en Delphine Seyrig als Aurelia Plath. In 1989 verscheen 'Histoires d'Amérique', met Eszter Balint, en in 1991 verscheen 'Nuit et Jour', met Guilaine Londez in de hoofdrol. In 1992 verscheen 'Contre l'oubli', met o.a. Carole Bouquet, Emmanuelle Béart, Charlotte Gainsbourg en Catherine Deneuve.

In 1996 verscheen 'Un divan à New York', met Juliette Binoche en William Hurt in de hoofdrollen. In 2000 verscheen 'La Captive', die is gebaseerd op de roman 'La Prisonnière' van Marcel Proust, met Stanislas Merhar en Sylvie Testud in de hoofdrollen. In 2004 verscheen de komedie 'Demain on déménage', met Sylvie Testud in de hoofdrol. Met deze film won je de Lumières Award voor Beste Franstalige Film in 2005. Je werkte samen met de schrijver/regisseur Eric de Kuyper. In 2011 verscheen 'La folie Almayer', met Stanislas Merhar en Aurora Marion, gebaseerd op een roman van Joseph Conrad.

In 2015 verscheen 'No Home Movie', een documentaire film, gericht op gesprekken tussen jou en je moeder, die enkele maanden later overleed, kort na het filmen, in april 2014. Op 10 augustus 2015 was de première op het Filmfestival van Locarno, waar de film slecht ontvangen werd. Je was diep gekwetst door de hevige kritieken. Alsof ze je moeder afwezen. Op 5 oktober 2015 heb je in Parijs zelfdoding gepleegd. Je werd 65 jaar en je bent op de begraafplaats Père Lachaise begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 3 januari 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.2 met 4 stemmen 82



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)