Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen over rampen

De snelle opmars en de trage ingreep

De angst zat er alweer goed in, toen jeugdige, lichtontplofbare testosteronbommen in Keulen, Stuttgart en Hamburg ruim duizend vrouwen hebben aangerand, verkracht en bestolen. Wéér die vervelende straatschooiers uit met name Marokko! De integratie is bij deze criminelen nu al mislukt en het is wachten op de momenten, dat ze weer uit hun schimmige rattenholen te voorschijn komen. Die macho-snotapen gaan echt niet bestuderen hoe wij hier als beschaafde Europeanen met elkaar omgaan, laat staan dat ze überhaupt zichzelf willen ontwikkelen. Zij kiezen gelijk het ruime sop en de snelle manieren tot groot geld inzake diefstal en drugshandel, zodat ze als Al Capone met een dikke BMW in de straten kunnen pronken. Het bonnetje van Fred Teeven heeft nog een staartje gekregen en iemand (Fred?) heeft rechercherende ICT-ers, die het bonnetje achterhaald hadden opdracht gegeven om het maar zo te laten. De doofpottheorie blijkt een doofpotrealiteit. De Keulse politie aarzelde eerst ook om ware feiten te uiten, van hogerhand opgelegd, uit politieke kringen. Dat doen ze om de lieve vrede te bewaren, maar het werkt averechts. Salman Rushdie heeft daar een mooie roman over geschreven.

Vladimir Poetin heeft Bashar al-Assad gevraagd om af te treden, waarna Bashar woedend werd en zichzelf verdedigde door te stellen dat Rusland zonder hem geen belangen in Syrië zou hebben, waarmee hij meteen de noodzaak tot zijn vertrek bagatelliseerde. Bashar heeft namelijk een blinde vlek voor wat hij vanuit zijn positie Syrië heeft aangedaan. Na vijf jaar burgeroorlog zijn er miljoenen vluchtelingen en ligt het land grotendeels in puin. Wat ben je voor president als je daar gewetenloos de ogen voor sluit! Bashar (Damascus, 11 september 1965) is getrouwd met Asma al-Assad en ze kregen drie kinderen; Hafiz in 2001, Zein in 2003 en Karim in 2004. Bashar is te trots om op te stappen en dat zit zijn waardigheid in de weg. In 'Sniper 2' met Tom Berenger in de hoofdrol wordt een onheil verspreidende leider door een sluipschutter tot zwijgen gebracht. Toch is dat geen oplossing, vrees ik, want we moeten niet vergeten, dat deze dictator ook nog een grote aanhang geniet. De pro's en contra's in Syrië zijn verwarrend veel en bijna onoplosbaar zinloos. Ze kunnen beter hun energie in de wederopbouw steken, dan elkaar afgunstig te vermoorden.

Het is bekend dat de IS-killers harddrugs gebruiken en dat zal bij de Syrische strijders niet anders zijn. Dat verhoogt hun moed, uithoudingsvermogen en killersmentaliteit. Die etterende junks hebben inmiddels alweer aangekondigd dat ze opnieuw in Europa, met name Frankrijk, zullen toeslaan. Lekkere Allah-loze, inhumane gasten zijn dat! Negatieve plannen koesteren en willen verwezenlijken! Frans Timmermans had de eer om ons te vertellen, dat 60% van de huidige vluchtelingen, die Europa overrompelen, overstrompelen, enkel economische vluchtelingen zijn. Van die 60% zijn de meesten Marokkanen en Tunesiërs. In hun thuislanden heerst geen oorlog en dus komen ze hier om valse redenen, vals, omdat ze als smiechten en verstekelingen met de grote stoet Syriërs meesluipen. Orakel Timmermans zegt dat die 60% mee-eters en parasieten meteen naar hun eigen landen terug moeten worden gestuurd, alleen is dat makkelijker gezegd dan uitgevoerd en dat weten die 60% uitvreters/klaplopers ook. Ze hebben vaak bewust geen paspoort bij zich en ze zijn moeilijk te herkennen. Misschien moeten er wat meer Marokkaanse jongeren een baan als COA-medewerker krijgen! De Amerikaanse soldaten namen ook vaak Indiaanse strijders in dienst! Hoezeer corruptie en weigering tot medewerking dan ook op de loer ligt.

Het Schengenverdrag dreigt in te storten en Frontex met zijn weinige bevoegdheden is een lapje tegen het bloeden. In Calais en Duinkerken zijn wetteloze vluchtelingenkampen ontstaan. In Calais is nu de mazelenplaag uitgebroken en die stijfkoppige outlaws willen coûte que coûte naar good-old England, waar ze overigens ook niet op hen zitten te wachten, maar daar houden deze doordrammers geen rekening mee. De geplaatste containerwoningen blijven leeg, omdat ze bang zijn om als onwettige nepvluchteling door de mand te vallen en naar hun land van herkomst teruggestuurd worden, wat er dik in zit. Ondertussen zorgen ze voor ernstige overlast en ondermijnen ze de westerse economie. Hun daden kosten klauwen aan geld. De Franse politie moest al traangas, rubberkogels en stungranaten gebruiken om hun bizarre opstandigheid te bedwingen. Ze hebben zelf een vuurzee aangericht en ze creëerden daarmee een oorlogssituatie, die ze waarschijnlijk kopieerden vanuit hun thuislanden, mits het geen Marokkanen of Tunesiërs waren. Een hoogleraar van de Leidse universiteit wist niets anders te melden, dat de Europese leiders voorlopig alleen maar zullen DOORMODDEREN!...

Schrijver: Joanan Rutgers, 26 januari 2016


Geplaatst in de categorie: rampen

2.7 met 10 stemmen 430



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
31 januari 2016
..en dat alles is nog maar een klein, voor ons zichtbaar, schepje onoplosbare modder, van de vele modderstromen, temidden van de wereldwijde landverschuivingen, die we op dit moment meemaken in onze tijd op onze planeet. Wordt het zo langzamerhand geen tijd om een gezamenlijke wereldwijde aanpak van al deze problemen voor te stellen? Niet vanuit de invalshoeken van politiek, religie, sociale instellingen, financiën, economische overwegingen, machtsblokken, ideologieën, wetenschap, noch een van de andere bestaande hulporganisaties die we tot nu toe hebben opgericht, maar vanuit een ONE WORLD VIEW? Vanuit het collectief rijzende bewustzijn dat we weigeren nog langer aan het ons opgedrongen verdeel-haat-en-vernietig spelletje van de zombies van deze wereld mee te doen?
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
26 januari 2016
Ik heb al menig column van jouw hand met veel plezier gelezen. Vaak ook inhoudelijk eens, maar zelfs als ik het niet eens ben, bewonder ik toch altijd de wijze waarop je een en ander onder woorden brengt.

Bij deze column raak ik de draad wat kwijt. Dat kan liggen aan mijn leeftijd en afnemend concentratievermogen. Maar ook bij herlezing wil het niet zo lukken.

Teveel onderwerpen aaneengeregen in een welhaast manisch betoog dat mijns inziens alle idealisme, passie of enthousiasme, dat ik anders in je stukken lees, veroverstijgt. Nee, dat is geen tikfout: veroverstijgt. Te ver overstijgt.

Maar het geeft niet. Van bijna drieduizend geschreven stukken mag er gerust een keer eentje wat minder aan mij besteed zijn.

En het kan natuurlijk ook nog zo zijn dat je met een nieuwe schrijfstijl experimenteert die ik nog op waarde moet leren schatten. In dat geval mag je al het bovenstaande volledig negeren.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)