Je schoonheid bekoorde vele kunstschilders

(voor Cléo de Mérode (1875 - 1966))

Je bent geboren als Cléopâtre Diane de Mérode op 27 september 1875 in Parijs. Je vader was de Oostenrijkse landschapskunstenaar Carl Freiherr von Merode, die tot het bekende, oude, Belgische Huis Merode behoorde. Je moeder was Vincentia de Merode, een vrouw uit de Oostenrijkse tak van de Merode's. Op je achtste begon je danslessen te nemen en op je elfde had je je professionele debuut. Je roem groeide snel. Behalve dat je heel mooi kon dansen, was je ook een opvallende, betoverende schoonheid, met name door je smalle taille. Rond de eeuwwisseling stond je vaak op spel- en ansichtkaarten. De beeldhouwer/kunstschilder Alexandre Falguière maakte naar jouw model zijn sculptuur 'La danseuse', te zien in het Musée d'Orsay. Zelf zei je, dat hij alleen je gezicht had gebruikt. De grote vierspan voor de Arc de Triomphe is ook van Falguière.

Je woonde tot het overlijden van je moeder bij haar. Je was toen bijna 24 jaar. Jouw bijzonder nieuwe kapsel was het gesprek van de Parijse vrouwen en al snel werd dit een populaire stijl voor iedereen. In 1895 werd je geportretteerd door Henri de Toulouse-Lautrec en verder o.a. door Edgar Degas, Franz von Lenbach, Jean-Louis Forain, József Rippl-Rónai, Manuel Benedito Vives, Charles Puyo, Alfredo Müller en Giovanni Boldini, de meest modieuze portretschilder in Parijs aan het einde van de 19-e eeuw en bevriend met Edgar Degas. Je bent o.a. gefotografeerd door Félix Nadar, Léopold Reutlinger en Charles Ogerau.

In de beau monde van Parijs was je zeer gezien en je had een grote invloed op de mode. Je had veel successen als ballerina en je was première danseuse bij de Opéra van Parijs. Je speelde o.a. in stukken van Gustave Charpentier en Charles Gounod. Je trad geregeld op in Europa en Amerika. In 1896 zag koning Leopold de Tweede je dansen in een ballet en de 61-jarige, Belgische koning werd verliefd op jou, terwijl jij 22 was. Er werd geroddeld, dat jij de maîtresse van koning Leopold was, die al behoorlijk veel maîtresses had gehad. Jij zou zijn laatste minnares zijn geweest, wat je zelf altijd ontkende. Leopold had twee kinderen bij de Franse prostituée Caroline Lacroix, waardoor jouw reputatie ook verslechterde, wat de rest van je leven duurde.

Tijdens de wereldtentoonstelling van 1900 trok je in het Indo-Chinese paviljoen de aandacht met je danskunst. Je was vooral erg populair in Oostenrijk en Duitsland, waar je karakter in de film 'Frauen der Leidenschaft' (1926) verscheen, gespeeld door Fern Andra. Op het hoogtepunt van je carrière ging je in 1902 optreden bij de Folies Bergère aan de Rue Richer 32, met als risico dat de Franse elite je zou afwijzen, maar het maakte je roem nog groter. Je onweerstaanbare schoonheid kreeg veel bijval van de kunstschilder Gustav Klimt, die met jou bevriend was en die vooral interesse had voor de vrouwelijke seksualiteit. In 2006 verscheen de film 'Klimt', waarin het personage Lea de Castro op jou is gebaseerd, gespeeld door Saffron Burrows. Na de Eerste Wereldoorlog woonde je vooral in Oostenrijk.

Je bleef tot de vroege jaren vijftig dansen en daarna trok je jezelf terug in Biarritz. In 1955 verscheen je autobiografie 'Le Ballet de ma vie'. In datzelfde jaar won je een rechtszaak tegen Simone de Beauvoir, die je had aangeklaagd wegens smaad, omdat ze jou in haar boek 'Le deuxième sexe' een 'courtisane' had genoemd. Je kreeg 1 franc schadevergoeding, wat weer te denken gaf. Op 17 oktober 1966 overleed je in Parijs. Je werd 91 jaar en je bent op het Cimetière du Père-Lachaise begraven. De Nederlandse dichter Willem Eduard Keuning liep met zijn vriend Reind Kuitert door de Visserstraat in Groningen, toen hij op een winkeldeur een prentbriefkaart van jou zag en sindsdien had hij jouw achternaam als zijn pseudoniem.