Meneghino
Naast het feit dat een inwoner van Milaan Meneghino wordt genoemd, staat dit Italiaanse woord tevens synoniem voor de belichaming van de Milanese kritische houding t.o.v. de machtigen, de rijken en de onderdrukkers van het volk.
Op doorreis naar Florence, wij schrijven nazomer 2009, ontmoette ik, zeven jaar voor zijn heengaan, Umberto Eco. Wij kenden elkáár niet; de heer Eco mij uiteraard niet. Daarentegen ondergetekende deze fameuze auteur wel. IL NOME DELLA ROSA en zijn voorlaatste werk getiteld IL CIMITERA DI PRAGA, respectievelijk uit 1980 en 2010 en alle door deze Italiaanse auteur in de tussenliggende jaren geschreven boeken zijn meesterwerken. NUMERO ZERO uit 2015 heeft Eco's oeuvre gecompleteerd.
DE NAAM VAN DE ROOS, zei Eco tegen mij, terwijl ik onderweg was naar Florence, speelt zich af in de middeleeuwen, dus zo ongeveer tussen 500 tot 1500. Je zou kunnen zeggen, de periode tussen de oudheid; die periode in de geschiedenis van een bepaalde cultuur die begint met de ontwikkeling van het schrift en het ontstaan van een beschaving en de Vroegmoderne Tijd. Deze laatste wordt soms ook Nieuwe Tijd genoemd. Nieuwe Tijd of 'ancien regime' is een periode van enkele eeuwen in de geschiedenis van Europa die volgde op de Middeleeuwen. Na een vrij uitgebreide uiteenzetting van Eco's werk naar aanleiding van enkele vragen mijnerzijds, bood hij mij een keus uit één van de vele soorten Italiaanse koffie aan. Die smaakte literair lekker; letterkundig lekker door een combinatie van bestanddelen die het lezen van een boek virtuoos veraangenamen.
Umberto Eco werd in 1932 voor het eerst met daglicht geconfronteerd; in dat hiervoor genoemde jaar zag hij het levenslicht in het Noord-Italiaanse gewest Piemonte. Dit is een regio in het noordwesten van de Laars en betekent letterlijk 'Aan de voet van de bergen'.
Vier jaar nadat Umberto Eco in 2012 de Vrede van Nijmegen Penning mocht ontvangen, dit naar aanleiding van zijn bijdrage aan de discussie en het denken over het verleden en de toekomst van Europa is deze grote Italiaanse schrijver en semioticus 19 februari van dit lopende jaar 2016 in Milaan overleden. Hij was een van de bekendste hedendaagse Italiaanse auteurs.
Betreffende de huidige migratiestromen naar Europa, was Eco duidelijk:
WEN ERAAN: EUROPA WORDT ALS NEW-YORK
Europa als smeltkroes van culturen is toch een bijzondere gedachte.
Zowel wijsbegeerte als levensbeschouwing waren voor Eco bronnen van inspiratie in zowel zijn doorgaans vuistdikke romans als zijn dichtkunst. Ontstaan is bestaan; niet voor eeuwig fysiek, maar zeker wel in geregistreerde gedachten...! Lees: herinneringen!
Milaan, september 2009
hotmail.comGeplaatst in de categorie: overlijden
In memoriam
244
Geef je reactie op deze inzending: