Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Een kamikazesprong naar de verloren zelfliefde

(voor Yvette Baheux (1944 - 1989))

Je bent geboren op 30 juli 1944 in Parijs. Je was het jongste kind van tien kinderen. Op jonge leeftijd had je talent voor klassieke dans en tapdans. Je had ook talent voor acrobatiek en je trainde daarvoor bij professionals van het circus. Op je zestiende was je al te zien in revues en in de jaren zestig was je een leidende danseres in shows in Parijs, Las Vegas en Brazilië, waar je vele jaren in cabaret Alcazar danste. In 1970 is je dochter Marie-Laure geboren. Je artiestennaam was Betty Mars.

In 1972 begon je een zangcarrière en je won dat jaar de Franse, nationale selectie voor het Eurovisie Songfestival. Je won van Martine Clemenceau, Noëlle Cordier, Pascal Auriat en Anne-Marie David. Op het Eurovisie Songfestival in Edinburgh zong je het lied 'Come komédie', geschreven en gecomponeerd door Frédéric Botton. Je werd elfde van achttien inzendingen. In 1973 speelde je Marguerite Moreno in het drama 'Musidora' van Jean-Christophe Averty. In 1974 speelde je Esmeralda in de komedie 'Bons baisers...à lundi' van Michel Audiard, gebaseerd op de roman 'De Wet van Archimedes' van Alain-Yves Beaujour.

Je zong een duet met de Israëlische zanger/componist Mike Brant, die op 25 april 1975 zelfdoding pleegde door te springen van de zesde verdieping van een gebouw aan de rue Erlanger 6. Hij was depressief en aan de drugs. Hij werd 28 jaar. Je zong ook een duet met de zanger Alain Barrière. In 1975 speelde je de hoofdrol in de softcore pornofilm 'Emilienne'. In 1976 speelde je in 'Si c'était à refaire' van Claude Lelouch. Je leende je stem aan het karakter Edith Piaf, gespeeld door Brigitte Ariel in de film 'Piaf' van Guy Casaril. Je speelde jezelf in de musical 'Palmarès'. In 1981 speelde je Sophie Delage in het drama 'Les femmes du lac' van Bruno Gantillon.

In de jaren tachtig deed je vooral mee in cabarets en je bleef geregeld songs uitbrengen. Je laatste single was 'C'est à 40 ans et Après de toi'. In de laatste jaren van je leven kwam je vaak in de show 'La chance aux chansons' van je vriend Pascal Sevran. Je bent gescheiden en kort voor je overlijden was je bezig met de voorbereiding van een album met als thema de Franse Revolutie. Je was steeds vaker down in je privé-leven en je vergat je passie voor de kunst. Je werd gekweld door emotionele en financiële problemen.

Op 31 januari 1989 pleegde je zelfdoding door uit het raam van je huis in La Défense te springen. Je lag drie weken in coma en op 20 februari 1989 overleed je in het Foch ziekenhuis in Suresnes.

Je werd 44 jaar en je bent begraven op de nieuwe begraafplaats in Puteaux in de regio Île-de-France.

Schrijver: Joanan Rutgers, 24 april 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 2 stemmen 62



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)