De weeromstuit van een getraumatiseerde filosofe

(voor Sarah Kofman (1934 - 1994))

Je bent geboren op 14 september 1934 in Parijs. Je vader was de chassidische rabbi Berech Kofman, geboren in Sobin, Polen. Je moeder was Fineza Koenig. Je had twee zussen en drie broers. Je vader was rabbi van een synagoge op 5 Rue Duc in Parijs. Jullie woonden in een appartement aan de Rue Ordener. Op 16 juli 1942 werd je vader gearresteerd door de Vichy-politie. Via het interneringskamp van Drancy werd hij naar het concentratiekamp Auschwitz gestuurd. In 1943 weigerde hij op een sabbat te werken, waardoor een joodse kapo hem met een pikhouweel heeft geslagen en hem levend begraven heeft. Deze joodse dader was een slager, die na de oorlog gewoon zijn winkel aan de Rue des Rosiers heropende. Je vader werd 43 jaar.

Na de arrestatie van je vader dook je onder bij een roomse, gescheiden, vroegere buurvrouw van je ouders, die een aardige stiefmoeder voor je was. Ze moedigde lezen en studeren aan en ze gaf je cadeautjes. Ze noemde jou Suzanne. Jij noemde haar Mémé. Je at anders, o.a. varkensvlees en steaks, je zag er anders uit en je sprak geen woord Jiddisj meer. Na de oorlog was er een voogdijgeschil tussen Mémé en jouw moeder, wat jouw moeder won, maar je wilde liever bij Mémé blijven, ook omdat je had gebroken met het orthodox-jodendom. Je vluchtte vaak naar Mémé terug. Je moeder misbruikte je en ze was tegen je universitaire opleiding. Toch studeerde je van 1955 tot 1960 filosofie aan de Sorbonne.

In 1960 begon je als lerares aan het Lycée Saint Sernin in Toulouse. Je werkte onder de leiding van de filosofie-professoren Jean Hyppolite en Gilles Deleuze. Je proefschrift ging over Nietzsche en de metafoor. Je was gespecialiseerd in Friedrich Nietzsche en Sigmund Freud. Van 1963 tot 1970 was je lerares aan het Lycée Claude Monet in Parijs. In 1969 ontmoette je de filosofie-professor Jacques Derrida en bezocht je zijn seminars aan de École Normale Supérieure. In 1970 werd je lerares filosofie aan de Universiteit van Parijs aan 1 Panthéon-Sorbonne. Met de filosofen Jean-Luc Nancy, Philippe Lacoue-Labarthe en Jacques Derrida stuurde je de collectie 'Het effect van de filosofie' naar de uitgeverij Galileo Editions van Michel Delorme.

Je werkte mee aan vele tijdschriften, o.a. 'Poétique', 'Critique' en 'Littérature ou la Revue française de psychanalyse'. Je schreef talloze boeken over Nietzsche en Freud, maar je had ook interesse voor Gérard de Nerval, Auguste Comte en Shakespeare. Bovendien bestudeerde je de plaats van de vrouw bij deze schrijvers. Je schreef ruim twintig boeken over filosofie, psychoanalyse, deconstructie, feminisme, kunst en literatuur. Je hield erg veel van humor, die diepzinnige, filosofische kwesties onthulden. In 1991 werd je professor in de wijsbegeerte aan de Sorbonne. Je boek 'L'énigme de la femme: La femme dans les textes de Freud' is wellicht de meest grondige bestudering van Freud's ideeën met betrekking tot de vrouwelijke seksualiteit. 'Paroles suffoquées' schreef je ter nagedachtenis aan je vader.

Je autobiografie 'Rue Ordener, Rue Labat' begint met de arrestatie van je vader door de Vichy-politie. Tot je vaders arrestatie woonde je aan de Rue Ordener en daarna zat je aan de Rue Labat ondergedoken. Op 15 oktober 1994, niet lang na de voltooiing van je autobiografie, heb je in Parijs zelfdoding gepleegd met een overdosis slaappillen. Die dag was het de 150-ste geboortedag van Nietzsche, wat je natuurlijk wist.

Sarah Kofman Friedri Friedrich Nietzsche Sigmund Freud

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 43