Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Vooral de in zichzelf gevangen vrouw

(voor Marlen Haushofer (1920 - 1970))

Je bent geboren als Marie Helene Frauendorfer op 11 april 1920 in Frauenstein, Oostenrijk. Je vader was boswachter en je moeder zorgde voor het gezin. Je broer Rudolf was vier jaar jonger. Je groeide op in een landelijke, idyllische omgeving. Je was zeer fantasierijk en weetgierig. Nog voordat je naar de lagere school ging, kon je al lezen. Op de lagere school was je zeer bedreven in het schrijven van opstellen. Van je achtste tot je negentiende schreef je verhalen, gedichten en romanstukken, zonder dat je dit wilde publiceren.

Vanaf je tiende ging je naar een internaat in Linz, waar je grote moeite had met het kille en onvrije leven, zo ver van huis. Je leed en je kreeg depressieve en fysieke klachten. Op je veertiende kreeg je een longontsteking, wat je bijna fataal werd. Je schooltijd werd hierdoor een jaar stilgelegd, wat je maar moeilijk kon verkroppen. In 1938 behaalde je jouw schooldiploma. Via de Reichsarbeitsdienst in Duitsland werkte je een tijd op het platteland en in de huishouding. Begin 1940 studeerde je germanistiek en kunstgeschiedenis aan de universiteit van Wenen. In de tweede wereldoorlog schreef je niets. Na het zomersemester in 1941 stopte je met deze studie.

Je kreeg een relatie met een student geneeskunde en in juli 1941 werd jullie zoon Christian geboren. Christian groeide de eerste vier jaar op in Beieren, bij de moeder van een vriendin van jou. In november 1941 trouwde je met Manfred Haushofer, die je voor de geboorte van Christian had ontmoet. In maart 1943 werd jullie zoon Manfred geboren. In de winter van 1943 verhuisde je naar Graz, waar je man en jij voort studeerden aan de universiteit aldaar. Christian kwam in het gezin en in 1947 opende je man een tandartspraktijk in Graz, terwijl jij zijn assistente was. Vanwege de zorg voor je gezin kon je weinig schrijven, wat je zwaar viel.

In 1950 gingen je man en jij scheiden, waarna je depressief werd. In 1952 verscheen je debuutnovelle 'Das fünfte Jahr', in 1955 de roman 'Eine Handvoll Leben', in 1957 'Die Tapetentür' en in 1958 'Wir töten Stella'. In 1958 hertrouwde je met je ex-man Manfred. In 1963 verscheen je echte doorbraak, de roman 'Die Wand', waar je de Arthur Schnitzler-prijs voor kreeg. Dit boek is in 2012 verfilmd door Julian Pölsler, met o.a. Martina Gedeck, Wolfgang M. Bauer en Ulrike Beimpold. Je vrouwelijke hoofdpersonen zoeken moeizaam hun plaats in een vijandelijke, door mannelijk denken gedomineerde werkelijkheid, waarin ze zichzelf in een onveranderlijke toestand lijken te schikken. Je taalgebruik is uiterst subtiel. In 1953 en 1968 ontving je de Staatlicher Förderungspreis für Literatur.

Je publiceerde ook kinderboeken; in 1965 'Brav sein ist schwer', in 1967 'Müssen Tiere draussen bleiben?', in 1968 'Wohin mit dem Dackel?' en in 1970 'Schlimm sein ist auch kein Vergnügen'. Op 21 maart 1970 overleed je in Wenen door botkanker. Je werd 49 jaar en je bent begraven op het Steyrer Taborfriedhof.

Schrijver: Joanan Rutgers, 1 juli 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.3 met 3 stemmen 45



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)