Verpulverd door jouw psychische ziekte

(voor Vsevolod Garsjin (1855 - 1888))

Je bent geboren als Vsevolod Michailovitsj Garsjin op 14 februari 1855 in Dnipro, Oekraïne. Je vader Michael Vosotros Garsjin was een Russische officier. Je moeder was Ekaterina Stepanovna Akimova. Je familie was van adel en stamde af van de Gouden Horde van Dzjengis Khan. Je ging naar het gymnasium in Sint-Petersburg en je werd een vrijwilliger in de Russisch-Turkse oorlog van 1877 tot 1878. Daarna ging je niet meer verder studeren en begon je aan een schrijfcarrière. Je schreef korte verhalen en sprookjes. Je was door de oorlogservaringen diep getraumatiseerd. Je at slecht en je sliep slecht. Je oorlogservaringen vormden de basis van enkele, vroege verhalen, zoals 'Vier dagen' uit 1877.

Als gevolg van een zenuwinzinking ging je naar een sanatorium/krankzinnigeninrichting. Je was manisch-depressief en je verbleef meerdere keren in een psychiatrische kliniek. Je was te kwetsbaar voor deze wereld. In 1882 keerde je terug naar Sint-Petersburg. Je trouwde en je werkte bij de Russische spoorwegmaatschappij. Je schreef twintig korte verhalen, o.a. 'De slag bij Ajaslar' (1877), 'Een korte roman' (1878), 'Attalea Princeps' (1879), 'De oppasser en de officier' (1880) en 'Uit de herinneringen van soldaat Ivanov' (1882).

Je bekendste verhaal is 'De rode bloem', over een gek, die geobsedeerd is door de wens om het kwaad in de wereld te verslaan. Hij ontdekt dat al het kwaad is opgenomen in drie papavers, die midden in de tuin van het psychiatrische ziekenhuis staan. Hij weet aan de aandacht van zijn bewakers te ontkomen, waarna hij de drie papavers plukt. Daarna sterft hij door een nerveuze aanval, maar hij is gelukkig en vol vertrouwen over het feit dat hij zijn doel heeft bereikt. Je beschreef heel vakkundig en typerend de beklemmende sfeer van het gekkenhuis. De hoofdpersoon overleed als een opgeluchte martelaar.

Je verhalen verschenen tijdens je leven in het gewichtige tijdschrift 'De vaderlandse kroniek' en ze werden door Lev Tolstoj en Ivan Toergenjev geprezen. Je schreef vooral over de mens, die zich door onverschilligheid aanpast en zodoende zichzelf staande houdt. Je beschreef hoogst sensibele en kwetsbare mensen, die zo gekweld worden door de wreedheid en de willekeur van het leven, dat zij er ook lichamelijk aan ten onder gaan. Je oorlogsverhalen zijn een buitengewoon felle aanklacht tegen het oorlogsgeweld. Je was al tijdens je leven enorm populair. Tijdens een voordracht klapte en riep het publiek wel twintig minuten lang. Je zware depressies werden alsmaar zwaarder.

Je was zachtaardig, eerlijk, vriendelijk en intelligent. Ilja Repin heeft je wonderschoon geportretteerd. Op 5 april 1888 pleegde je in je huis in Sint-Petersburg zelfdoding door vanaf de derde verdieping in het trappenhuis naar beneden te springen. Je overleed aan je verwondingen. Je werd 33 jaar en je bent begraven op de Volkovo begraafplaats in Sint-Petersburg. In mei 2011 verscheen 'De Beren en andere verhalen' bij Singel Uitgeverijen, vertaald door Hans Boland. Anton Tsjechov schreef het korte verhaal 'Zwakke zenuwen' bij wijze van een in memoriam voor jou.

Vsevolod Garsjin Ilj Ilja Repin Anton Tsjechov

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.3 met 3 stemmen 43