Eenheidsworst
In eerste opzet zou dit een milde bewering worden over “te veel van hetzelfde”, maar bij nader inzien was de beschikbare ruimte te krap. Een summiere Hartenkreet dan? Neen, want het merendeel van mijn inzendingen is daar al geplaatst. Dan maar een luchtige beschouwing op het tabblad met dezelfde naam plaatsen. Ik vertel u niets nieuws dat ik me, bij wijze van spreken, met een schoenlepel tussen de items kon wringen. Ondanks mijn waardering voor schrijvers van de site, heeft men door op “alles” te selecteren, de indruk op een pagina van een ouderwets telefoonboek terecht te zijn gekomen. De eerste bladzijde van het overzicht wordt bijna geheel gedomineerd door één naam, die onder vele titels steeds een andere boeiende inzending plaatst. Een veelzijdige schrijver, die van alle markten thuis is en voor zijn beschouwingen, naast eigen inbreng, toch maar weer iedere dag veel onderzoek moet doen. Hij is een meester in het schrijven van biografieën. Veel van hetzelfde, maar wie doet het hem na? Ik heb het gevoel, dat hij in staat is over een in een afbraakpand gevonden verroeste paperclip (het Nederlandse woord vindt men misschien binnenkort op het tabblad beweringen), een aandoenlijke biografie te schrijven. Joanan, hem bedoel ik natuurlijk, zou als kop vermoedelijk de titel kiezen: “Je gaf velen een beklemmend gevoel”.
Waar wil ik naar toe? Niet wetend of het is toegestaan, op welke manier dan ook, reclame voor een bedrijf te mogen maken, som ik enkele data op. In het jaar 1926 werd er een warenhuis opgericht, dat op dit moment, Nederland meegerekend, in Europa 760 vestigingen heeft. Het verhaal wil, dat in 1936 een filiaalhouder van dit warenhuis de toen al bekende halve rookworsten, die eerst koud werden verkocht, warm over de toonbank liet gaan. Dit genereerde een forse stijging van de omzet en binnen de kortste tijd waren alle in die tijd bestaande filialen bekend door juist deze lekkere warme hap. Ook ik at hem wel eens per week in ons winkelcentrum, ongeveer tien jaar lang, in de tachtiger jaren van de vorige eeuw. Ik herinner mij nog, dat ik voor een halve rookworst rustig in een rij ging staan. Ze kostten toen twee kwartjes, maar daarvoor had je ook, na het eten ervan, ontzettend kleverige handen. – Tijden veranderen en na minder goede jaren en zelfs crises, heeft het warenhuis alles overleefd. Ook tegenwoordig geuren de halve rookworsten je tegemoet in deze warenhuizen, zij het, dat je er alleen bij toeval een klant een worst ziet kopen. Komt dit wellicht “door te lang en teveel van hetzelfde?” Ondanks de al jaren durende tanende belangstelling voor de in het verleden zo geliefde hap, bleef en blijft het product in het assortiment.
Selecteer nu eens op nederlands.nl bijv. de tabbladen: Beschouwingen, Beweringen en Hartenkreten, dan valt onmiddellijk één feit op en dat is het grote aantal inzendingen door één schrijver of schrijfster. Niets nieuws en een al jaren bekend verschijnsel. Desondanks zou ik wensen over zoveel inspiratie te beschikken. Lees je vervolgens de inhoud van de tekst onder de gekozen kop, dan lijkt het alsof steeds dezelfde thematiek wordt beschreven, soms met grote verschillen maar veelal gelijkend op andere onderwerpen. Uitzondering vormt de inhoudelijke verklaring van vreemde woorden die in onze taal zijn geslopen op het tabblad Beweringen. Misschien ben ik wel een hansworst en zeker geen fijnproever. Bij de keuze van een onderwerp twijfel ik eerst een tijd, om het vervolgens maar niet te schrijven. Het blijkt, dat er altijd al iets is geschreven over wat mij als inzending voor ogen stond. Dat is soms knap vervelend. Uiteraard is ook dit weer de weergave van mijn eigen gedachten, voortbordurend op een zinsnede die ik ergens heb opgepikt. Maak u daarover niet druk of neem het met een korreltje zout. Een ieder is vrij te schrijven wat hem of haar goeddunkt. Enkelen vinden de hoeveelheid inzendingen van anderen eenheidsworst; tegelijkertijd heb ik echter ook de indruk dat het anderen, linksom of rechtsom, “een worst zal wezen”!
Geplaatst in de categorie: overig
Jammer, dat het nu, zoveel reacties later niet eens meer over mijn inzending gaat maar er weer onenigheid onderling in niet mis te verstane bewoordingen worden geuit. Dat vind ik bijzonder spijtig.
Wanneer ik deze gang van zaken, al is het niet voor het eerst dat het zo uitpakt, had kunnen voorzien, dan had ik deze inzending nooit gedaan
PS
Het woordje 'we' stond in dit verband voor alle mensen die deze site een warm hart toedragen. Waarvan akte.
@ Dag mevrouw Mommers, bij het lezen van deze bovenstaande zin begrijp ik dat u nu ook bij de redactie mag behoren, PROFICIAT!
let op, hoe - WE- deze site enz,enz...
Ik wens u veel succes hiermee.
En nee, ik schrijf óók geen artikelen in de kranten maar iedereen mag ook op andermans artikelen in de kranten reageren daar, normale gang van zaken.
Altijd maar met een dooddoener komen, u/jij/hij/zij schrijven hier niets dus: KOP houden!
En u zoektocht naar mijn inzendingen is inderdaad een onbegonnen klus, jammer van u tijd.
En of ik hier wel eens meer schrijf dat is voor u een vraag en voor mij een weet.
Dag mevrouw Mommers, met u ben ik geheel uitgesproken.
PUNT DUS!
Die "club" van "wegblijvers" is héél, héél veel groter dan het handjevol inzenders die hun dagelijkse schrijf/lees/ en het reactie geven op elkaars inzendingen als dagtaak hebben.
Het gaat er niet meer om wat ze schrijven, maar dat ze schrijven, en het hier zo nodig dan allemaal moeten plaatsen ook.( Buiten je kwaliteit van hun schrijfsels om)
Ach weet u, het is zo December, waar maken we ons nu eigenlijk nog druk over?
Houdt eens een keer op met zeiken en schrijf eens wat leuks.
Een schrijfsite moet mensen, inzenders aanlokken.
Niet afstoten.
Wie wil hier met zijn of haar naam, nu nog tussen staan?