Één van de geniale kliek rondom Rimbaud

(voor François Coppée (1842 - 1908))

Je bent geboren als François Edward Joachim Coppée op 26 januari 1842 in Parijs, 2, rue de l'Abbé Grégoire. Je vader was een ambtenaar en je had een zeer zorgzame moeder. Je studeerde aan het Lycée Saint-Louis in het Quartier Latin, net als o.a. Denis Diderot, Charles Baudelaire, Charles Perrault, Antoine de Saint-Exupéry en Émile Zola.

Na het Lycée Saint-Louis werd je een klerk bij het Ministerie van Oorlog en had je publiekelijk succes als dichter van de parnassian school. In 1864 verschenen je eerste teksten. Je was schrijver, dichter en toneelschrijver. In 1866 verscheen je dichtbundeldebuut 'Le Reliquaire'. In 1867 verschenen je dichtbundel 'Intimités' en je eerste toneelstuk 'Le Passant', wat met succes werd uitgevoerd in het Odeon theater. De komedie 'Le Passant' is opgedragen aan de actrice Marie Leonide Charvin, die Silvia speelde. Zanetto werd door Sarah Bernhardt gespeeld. Je toneelstukken 'Fais ce que dois' en 'Les Bijoux de la délivrance' zijn geïnspireerd door de Frans-Pruisische oorlog en werden toegejuicht.

Arthur Rimbaud was een jonge tijdgenoot van jou en hij publiceerde vele parodieën van jouw poëzie, die in l'Album Zutique gepubliceerd werden. Rimbaud parodieerde je spraakzaam, comfortabele rijmstijl en je Alexandrine coupletten. Je was de populaire, sentimentele dichter van Parijs en de voorsteden. Je schreef over sentimentele straattaferelen en je bescheiden, intieme wereld. Paul Verlaine en Charles Cros parodieerden jouw werk eveneens.

Over Rimbaud's gedicht 'Voyelles' schreef jij fel terug bijtend: 'Rimbaud is geslaagd in zijn lariekoek, in een sonnet dat ik betreur, met de letters O, E en I vormt hij de driekleur, tevergeefs haalt de decadent uit!'. Je gedicht 'Le Défilé' schreef je voor je zus Annette. Na je werk bij de Bibliotheek van de Senaat werd je in 1878 archivaris van de Franse Komedie. In 1884 werd je medewerker van de Franse Academie en je bleef dichtbundels publiceren. In 1888 werd je benoemd tot Officier in het Legioen van Eer. Je theaterwerk 'Le Pater' (1889) over de Commune werd door de overheid verboden.

In 1898 verscheen 'La Bonne Souffrance', over je terugkeer naar de rooms-katholieke kerk, wat je zeer populair maakte. De directe oorzaak van je terugkeer naar het roomse geloof was een ernstige ziekte, die je twee keer bijna het leven kostte. Je werd lid van de extreem-nationalistische, gewelddadige beweging en je verachtte het stelsel van de democratie. Je was een belangrijke aanvaller jegens het vermeende verraad van kapitein Alfred Dreyfus en je was mede-oprichter van de politieke, nationalistische organisatie Ligue de la patrie française, gesticht door de schrijver Jules Lemaitre en zijn maîtresse Marie-Anne Detourbay, gravin Loynes. Gustave Flaubert was verliefd op Marie-Anne.

Bij de nationalisten ontmoette je de schrijver Paul Bourget, die een trouwe vriend van jou werd. Je kende Paul al van de diners met de Bonshommes Villains. Je streefde er naar om de menselijke emoties op de eenvoudigste manier uit te drukken. Verlaine schreef één van zijn 27 monografieën over jou, gepubliceerd in het tijdschrift 'Les Hommes d'aujourd'hui' (najaar 1885). Je overleed op 23 mei 1908 in Parijs. Je werd 66 jaar en je bent begraven op de begraafplaats van Montparnasse.