Hoe Rimbaud de boosheid naar zijn vader op jou afreageerde

(voor Théodore de Banville (1823 - 1891))

Je bent geboren als Theodore Faullain de Banville op 14 maart 1823 in Moulins, wat lange tijd de residentie van de hertogen van Bourbon was, die beroemde kunstenaars naar de stad lokten. Je vader was een marine-officier, luitenant Claude Faullain Theodore de Banville. Je moeder was Zélie Huet. Je studeerde aan het Lycée Condorcet aan 8, rue du Havre in Parijs. Andere studenten daar waren o.a. Edmond de Goncourt, Félix Nadar, Paul Verlaine en Marcel Proust.

Je werd gestimuleerd door je vrienden Victor Hugo en Théophile Gautier om poëzie te bedrijven. Je was ook bevriend met Charles Baudelaire, op wie je uiterlijk sprekend leek, Alfred de Vigny en Jules Janin. Je bezocht de meest conformistische, literaire kringen. Je verachtte de officiële en commerciële poëzie en je was de tegenstander van de nieuwe, realistische poëzie. Je was de vijand van sentimentele, romantische driften.

In 1848 verscheen je dichtbundeldebuut 'Les Cariatides', in 1846 'Les Stalactites', in 1856 'Odelettes', in 1857 'Odes funambulesques', gewijd aan Victor Hugo, in 1859 'Esquisses parisiennes' en in 1867 'Les Exilés'. Je poëzie is aanvankelijk opgewekt en het beweegt zich in een Griekse wereld vol harmonie, verfraaid door de fantasie. Je combineerde de romantiek met de Parnassus, waar je een pionier van was. Je was één van de belangrijkste dichters van jouw tijd. Je geloofde in de zuiverheid van de artistieke schepping. Je werd 'de dichter van het geluk' genoemd. Je had een joviaal karakter en een gecultiveerde geest, waardoor je veel literaire vriendschappen had.

Op 26 december 1852 verscheen je eerste theaterwerk 'Le Feuilleton d'Aristophane', wat je samen met Philoxenus Boyer hebt geschreven. Philoxenus was bevriend met Baudelaire (die hij aan de Sorbonne ontmoette), Hugo, Gautier, Flaubert, Nerval en jou. Hij was een briljante intellectueel, die op zijn 19-de al ruim 30.000 boeken had gelezen. Hij verlichtte de parnassian-avonden met zijn welsprekendheid en enorme kennis. Hij was één van de laatste mensen, die Gérard de Nerval voor zijn zelfdoding heeft gezien. Philoxenus overleed op zijn 42-ste, enkele maanden na Baudelaire, die vier jaar ouder was geworden. In 1862 ontmoette je Marie-Elisabeth Rochegrosse, met wie je een liefdesrelatie had.

Op 24 mei 1870 stuurde de 16-jarige Arthur Rimbaud jou een brief met de gedichten 'Ophélie', 'Sensation' en 'Soleil et chair'. Arthur hoopte via jou zijn gedichten in 'Le Parnasse contemporain' te laten plaatsen, omdat jij op goede voet met de uitgever Alphonse Lemerre stond. Je schreef Arthur terug en je ontdekte zijn op springen staande dichttalent, maar zijn gedichten werden geweigerd, wat hem hellig heeft gemaakt en wat resulteerde in zijn hoogst baanbrekende superpoëzie. Het respect van Arthur voor jou keerde ineens 180 graden om en zijn borderline-achtige zwart-wit-denken toverde in augustus 1871 zijn parodie-gedicht 'Ce qu'on dit au poète à propos de fleurs' uit zijn hoge hoed. Volgens hem had jij hem afgewezen en verraden, waardoor hij jou volop schoffeerde en afstootte. In wezen was er een grote wond in Arthur opengereten, de wond van de spaarzame herinnering aan zijn vader, die het gezin Rimbaud al vroeg voorgoed heeft verlaten.

Op 15 februari 1875 ben je met Marie-Elisabeth getrouwd. In 1886 werd je Officier de la Légion d'honneur. Je was ook een drama-criticus en een literair redacteur voor de kranten 'Le Pouvoir' en 'Le National'. Tenslotte brak je met de symbolistische stroming. Je overleed op 13 maart 1891 in Parijs. Je werd 67 jaar en je bent begraven op de cimetière du Montparnasse. Rimbaud overleed acht maanden later.

Théodore de Banville Marie-Elisabeth Roch Arthur Rimbaud

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 3 stemmen 41