Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De begaafde minnares van Emile Claus

(voor Jenny Montigny (1875 - 1937))

Je bent geboren als Jeanne Montigny op 8 december 1875 in Gent. Je familie was van de hogere, Gentse burgerij. Je vader Louis Karel August Montigny was afdelingshoofd van het kabinet van de gouverneur van Oost-Vlaanderen, advocaat bij het Hof van Beroep in Gent, gemeenteraadslid (1881 tot 1895), schepen van openbare werken (1891 tot 1895), secretaris-generaal van de door het parlement ingestelde onderzoekscommissie naar de toestand van het lager onderwijs, lid van de verbeteringsraad van het hoger onderwijs en later hoogleraar, deken van de rechtsfaculteit aan de Gentse universiteit en secretaris van de academische raad.

Jouw moeder Joanna Helena Mair was van Engelse afkomst. Je had een broer en twee zussen. Op je zeventiende besloot je kunstenares te worden, zonder de steun van je ouders. Je vader zei ooit: 'De kunsten laten me helemaal koud!'. Na het zien van het schilderij 'De ijsvogels' (1891) van Emile Claus (1849 - 1924) besloot je om schilderlessen bij hem te gaan volgen. Emile woonde in Villa Zonneschijn in Astene, aan de rivier de Leie, waar hij ook zijn atelier had. In de zomer van 1893 deed je een cursus openlucht-schilderen bij hem, samen met opvallend veel vrouwelijke leerlingen, zoals Robeyns, Germonprez, Fischer en Monks.

Vanaf 1895 reisde je als leerlinge op en neer van Gent naar Villa Zonneschijn, wat een groot artistiek centrum was. Emile was sinds 1886 getrouwd met Charlotte Dufaux. Hij was 26 jaar ouder dan jou en je kreeg een liefdesrelatie met hem, die tot aan zijn overlijden voortduurde, al reisde hij wel naar Amerika, Venetië en Londen. In 1902 schilderde Emile een schitterend portret van jou, terwijl je buiten op een stoel zit en een mooie zonnehoed draagt. Je ogen staan ietwat treurig en ik zie maar een flauw lachje. Het hangt nu in een museum in Brussel.

In 1902 maakte je jouw debuut op het Salon van Gent en in 1903 exposeerde je al in Parijs. In 1904 verhuisde je van Gent naar Villa Rustoord, aan de Moortelstraat 9 in Deurle, een dorp aan de rustieke Leie. De schrijver Cyriel Buysse woonde er jarenlang in de Molenberg. Je jongere broer woonde met je samen. Je was lid van de luministische kunstenaarsgroep Vie et Lumière. In 1906 kocht de Franse Staat een schilderij van jou. In de Eerste Wereldoorlog reisde je Emile en Charlotte achterna naar Londen. Daar was je zeer actief in schilderclubs en schilderde je nabij Hyde Park en Kensington Gardens. Je maakte er vele etsen van Emile en na de oorlog moest je Villa Rustoord verkopen, waarna je in een kleiner huis aan de Pontstraat ging wonen.

Je atelier zat in de Dorpsstraat. Daar schilderde je de ravottende kinderen van Deurle, je geliefde onderwerp. Nadat Emile op 14 juni 1924 overleed, kreeg je geldproblemen, maar je overleefde dankzij je zus en vrienden. Dat je schilderijen niet meer in trek waren, heeft je zwaar verbitterd. Je overleed op 31 oktober 1937 en je werd 61 jaar. Je bent begraven op het kerkhof in Deurle, net als de schilders Gustaaf en Léon De Smet, die bevriend met Karel van de Woestijne was, Jef Wauters, Piet Bekaert, Luc-Peter Crombé, Xavier De Cock en Albert Claeys. Na je overlijden werd je snel vergeten, tot 1987 en 1995. In dat laatste jaar werd je werk in Musée Pissarro in Pontoise geëerd.

Schrijver: Joanan Rutgers, 9 september 2016


Geplaatst in de categorie: idool

3.5 met 4 stemmen 111



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)