Schoonheid om de eenzaamheid te verdrijven

(voor Dick Ket (1902 - 1940))

Je bent geboren als Dirk Hendrik Ket op 10 oktober 1902 in Den Helder. Je bent één van de belangrijkste Nieuwe Realisten van Nederland. Je tekende stadsgezichten, portretten, landschappen en zelfportretten. Je brieven illustreerde je met tekeningen, net als Vincent van Gogh dat deed. Je vader Libbe Ket was een militair apothekersassistent en je moeder was Juliana Christina Otten. Je was hun enige kind. Je bent ongehuwd gebleven.

Je groeide op in Den Helder en het grootste deel van jouw lagere schooltijd zat je in Den Haag, waar je in 1909 naar verhuisde. Je ging er ook naar de eerste vier klassen van de HBS. Je werd door andere kinderen gepest. Op jonge leeftijd was je nogal lang en slungelig. Bovendien leed je aan een aangeboren hartgebrek, tetralogie van Fallot. Je kon benauwd en blauw worden, waardoor je getreiterd werd. Vol enthousiasme bracht je de medicijnen voor je vader rond, terwijl je langs de deftige, Haagse dames snelde.

In Hoorn behaalde je jouw eindexamen HBS, waar je van 1920 tot 1922 woonde. Door je tekenleraar Johan C. Kerkmeijer werd je lid van het Teekengenootschap Debutade, waar je de tekenbeginselen leerde. Johan leerde je ook naar het geestelijke in de kunst en de materie te kijken. Van je natuur- en scheikundeleraar, de theosoof Henri A. Naber, leerde je de relatie tussen meetkunde en mystiek. Tegenover de dieptepunten staan altijd hoogtepunten. In de loop van je jaren twintig kreeg je steeds vaker last van benauwdheden. Je was je steeds bewust van een plotseling overlijden. Tegenover de dieptepunten van je hartziekte stonden de hoogtepunten van je artistieke deelname aan het leven.

In 1922 verhuisde je naar Ede, omdat je vader was overgeplaatst naar de kazerne daar. Je ging naar de Middelbare School voor Kunstnijverheid Kunstoefening in Arnhem, waar je in 1923 en 1925 je tekenaktes behaalde. Je volgde zaterdags schilderlessen bij de directeur van Kunstoefening, Geerard J. van Lerven. Je was permanent bevriend met de schilder Johan Mekkink en de tekenlerares Nel Schilt. Je had last van pleinvrees en je was bang voor vreemde mensen. Je bleef het liefste thuis.

In 1930 verhuisde je naar Bennekom, na de pensionering van je vader. Je verliet jouw nieuwe, ouderlijke woning, wat jij had ontworpen, nauwelijks. In die tien jaar in Bennekom is bijna je hele artistieke oeuvre gemaakt. Je schreef veel brieven naar je vriendinnen Nel Schilt, Agnes Maas van der Moer en Mien Cambier van Nooten. Voorts aan je vrienden; de componist Johan Franco en de kunstenaars Johan Mekkink en Johan Haanstra. Nel Schilt, die je kende vanaf je Arnhemse studiejaren, was je grote liefde en je vader was je beste vriend. In je geïsoleerde, kleine wereld vond je de motieven en voorwerpen, waarin je de afspiegeling van de 'grote wereld' herkende. Je bent o.a. beïnvloed door A.M. Cassandre, Christiaan de Moor en de Vlaamse Primitieven, zoals Gerard Davids.

Je exposeerde in Arnhem, Ede, Amsterdam, Eindhoven, Den Haag, Brussel, Parijs en Venetië. Je had in Kunstzaal Van Lier in Amsterdam een solo-expositie, waarbij je veel werken verkocht. Carel van Lier bleef bevriend met jou en hij bezocht je in Bennekom. Hij toonde ook werk van Carel Willink, Wim Schuhmacher en Raoul Hynckes, met wie jij jezelf zeer verwant voelde. Je zelfkritiek nam echter toe en je kreeg zelfs moeite met schilderen. Op 15 september 1940 overleed je in Bennekom aan een hartstilstand. Je werd 37 jaar en je bent begraven op de begraafplaats achter een kerk in Bennekom.

Dick Ket Nel Schilt Nel Schilt Johan Mekkink

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 71