Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

En je unieke operastem blijft weergalmen

(voor Maria Callas (1923 - 1977))

Je bent geboren als Maria Anna Sofia Cecilia Kalogeropoulos op 2 december 1923 in Manhattan, New York City, op 1249 Fifth Avenue. Op je geboortecertificaat werd je achternaam door je vader tot Kalos afgekort, wat 'mooi' betekent en mooi was je, zowel innerlijk als uiterlijk. Je Griekse ouders waren George Kalogeropoulos en Evangelia Dimitriadou. George flirtte met andere vrouwen. Je oudere zus was Yakinthi en je oudere broer Vassilis, die in 1920 na drie jaar overleed. Je vader opende in 1927 zijn eigen apotheek op 192 Street in Washington Heights, waar je opgroeide. Het huwelijk van je ouders liep fout en je moeder ging samen met Yakinthi en jou terug naar Athene.

Je had een ongelukkige jeugd en je moeder pushte je om te gaan zingen, wat je dan ook in het begin vaak haatte. De relatie met je moeder verslechterde. Je was mollig en je droeg een bril met dikke glazen. In de zomer van 1937 regelde jouw moeder zanglessen bij Maria Trivella van het Nationale Conservatorium. Je was fanatiek en compromisloos en je ging zeer snel vooruit. Je studeerde zes uur per dag en binnen een half jaar zong je al de meest moeilijke aria's. Op 11 april 1938 debuteerde je met een duet van Tosca. Daarna kreeg je zangles van de Spaanse coloratura sopraan Elvira de Hidalgo, vanaf de herfst in 1939 in het Athene Conservatorium.

De opleiding van de echte Bel Canto was een zeer harde training, maar je was fenomenaal en je werkte tien uur per dag. Je begon bij de Griekse Nationale Opera te werken en in februari 1941 was je professionele debuut als Beatrice in 'Boccaccio' van Franz von Suppé. In 1942 was je Tosca en Marta in 'Tiefland' van Eugen d'Albert. Volgens een criticus bezat je 'de zeldzaamste dramatische en muzikale gaven'. Na 56 optredens in 7 opera's ging je in 1945 terug naar Amerika om je vader te zien en je carrière voort te zetten.

Italië lokte je. Je speelde als dramatisch sopraan in 'La Gioconda' in de Arena di Verona. Van 1949 tot 1959 was je getrouwd met de oudere, rijke industrieel Giovanni Battista Meneghini. De dirigent Tullio Serafin gaf je de rol van Isolde en hij was je mentor en supporter. Je woonde met Giovanni in een villa in Sirmione. In 1949 zong je als Elvira in 'I Puritani' van Vincenzo Bellini, wat de weg opende naar de opera's 'Lucia di Lammermoor', 'La Traviata', 'Armida', 'La Sonnambula', 'Il pirata', 'Il turco in Italia', 'Medea', 'Anna Bolena', 'Andrea Chénier', 'Nabucco', 'Aida', 'I Vespri siciliani', 'La vestale', 'Iphigénie en Tauride' en 'Norma'.

Je bijnaam was la divina, de goddelijke. In 1954 was je 36 kilo afgevallen en behield je een slank postuur. Je zong op een emotionele, abnormaal meeslepende wijze en met volle overtuiging. Bovendien had je stem een uniek timbre. In 1959 kreeg je een liefdesrelatie met de Griekse reder Aristoteles Onassis, wat tot 1968 duurde, toen hij jou verruilde voor Jacqueline Kennedy, de weduwe van John F. Kennedy. Zij trouwden met elkaar.

Rond 1965 verliet je geleidelijk de opera-wereld en woonde je in jouw Parijse appartement. In 1973/1974 gaf je nog een wereldwijde afscheidstournee. In december 1973 gaf je een concert in Amsterdam. Op 16 september 1977 overleed je in je Parijse woning aan een hartstilstand. Je werd 53 jaar en je as is in de Ionische Zee uitgestrooid, voor het eiland Skorpios, wat in 1962 door Onassis is gekocht en nu eigendom van zijn kleindochter Athína Onassis de Miranda is. Deze schatrijke vrouw is onlangs gescheiden van de paardensporter Álvaro Affonso de Miranda Neto, omdat hij vreemd is gegaan.

Schrijver: Joanan Rutgers, 17 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.5 met 2 stemmen 50



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
25 oktober 2016
In je zorgvuldige vogelvlucht is haar verhaal wellicht toch veel minder dramatisch dan het in de realiteit van haar tijd, leven en psychologie aankwam in haar artistieke, gevoelige en hoogfrequente ziel. Ze heeft m.i. veel geleden onder de last van miskenning (die haar ten deel viel vanwege haar veeleisende en kritische houding t.o.v. het artistieke niveau dat ze voelde dat nodig was) en de stressen van de 'clique' die de populariteit manipuleert van de operasterren.
Maar nog steeds is haar door de goden vergulde stemgeluid gelukkig op honderden opnamen te beluisteren (en op Youtube natuurlijk).
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
17 oktober 2016
Graag gelezen. Ze had een stem als geen ander. Maar wat een tragisch levensverhaal.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)