Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Een milde zelfbevrijding na een traumatische jeugd

(voor Griet Op de Beeck)

Je bent geboren op 22 augustus 1973 in Turnhout. Paul Geerts is ook in Turnhout geboren. Hij was van 1972 tot mei 2002 de hoofdtekenaar van Suske en Wiske en de opvolger van Willy Vandersteen. In Turnhout staat het jachtkasteel van de hertogen van Brabant. Je was tien jaar lang theaterdramaturge voor gezelschappen als Compagnie De Koe, Het Toneelhuis, theater Monty en Brugge 2002, Culturele hoofdstad van Europa. Toen Luk Perceval, artistiek leider van Het Toneelhuis, naar Duitsland ging, werd jij journaliste. Van 2004 tot 2008 werkte je voor de HUMO. Daarna ging je voor De Morgen werken. Vanaf november 2013 schrijf je alleen nog een column in de zaterdagkrant over wat jou in de afgelopen week het meeste raakte.

Je bent als kind ernstig beschadigd, maar je gelooft dat mensen zelfs van de ergste trauma's kunnen herstellen. Je moet het wel willen, durven en de juiste hulp erbij vinden. Je zegt: 'Mijn ouders waren niet geschikt voor hun rol, ze kunnen niemand zien dan zichzelf.'. Je hebt je emotionele verwaarlozing recht in de ogen durven kijken en alles erbij gevoeld wat er te voelen valt. Je voelde je niet gezien en je voelde geen vanzelfsprekende gelijkwaardigheid in de nabijheid van een ander. Je zegt: 'De kinderen die het meeste blijven glimlachen en niemand tot last willen zijn, daar moet je op letten.'. Je zat in een emotioneel vacuüm en je was altijd maar dienstbaar aan anderen, aan je vader, aan de toneelmakers in jouw tien jaren als dramaturge, aan je man, om nog van waarde te zijn.

Je leed aan een eetstoornis (anorexia nervosa) en je wilde uit een doodsverlangen van een brug springen. Je vecht nog elke dag met die donkere afgrond van eenzaamheid. Je zegt: 'Ik heb mezelf uit allerlei soorten drek getrokken.'. Je schreef columns, artikelen en interviews over kunst. Op 31 januari 2013 debuteerde je met de roman 'Vele hemels boven de zevende', over vijf mensen, die met elkaar verwant zijn en die stuntelend overeind proberen te blijven in dit lastige en prachtige leven. Het boek kreeg veel lof van o.a. Tom Lanoye, Peter Verhelst en Jan Leyers. Het werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs, de Academia literatuurprijs en de Bronzen Uil. Het boek won de Bronzen Uil Publieksprijs. Je schreef het scenario voor de verfilming, gemaakt door Jan Matthys.

Eind september 2014 verscheen jouw tweede roman 'Kom hier dat ik u kus', over beschadigde mensen en hoe zij ongewild ook anderen beschadigen, in de eerste plaats hun eigen kinderen. Je volgt Mona als kind, als 24-jarige en als 35-jarige. Het boek kreeg veel applaus. Het boekenpanel van De Wereld Draait Door verkoos het tot boek van de maand, het belandde op de shortlist van de NS Publieksprijs en het won de Hebban Award voor literatuur. Het boek is verfilmd door Niels Van Koevorden en Sabine Lubbe Bakker. Op 19 februari 2016 verscheen jouw derde boek 'Gij nu', een verhalenbundel over 15 mensen op een kantelpunt in hun leven, die allemaal een vergelijkbare keuze moeten maken.

Je schreef een toneeltekst voor Alexandra Broeder van Het Nationale Toneel in Amsterdam. Je schreef ook voor een project rond 'Die Sieben Tödsünden', een opera van Weill en Brecht voor het Delft Chamber Music Festival. Op 21 augustus 2016 was je te gast bij 'Zomergasten' en werd je door Thomas Erdbrink geïnterviewd, die helaas van dieptepsychologie geen kaas heeft gegeten. Je wist volop en continu te boeien met prachtige anekdotes. Je houdt van mooie schoenen en kleding en je durft best een diep decolleté te dragen. Na het schrijven ga je heel graag de wereld in, sporten of met vrienden uitgaan en kunst bewonderen. Je vindt dat een mooie beloning voor al die gore eenzaamheid, die je te verduren krijgt. Je wilt stilstaan bij wat je ten diepste voelt en wilt. Dat heet mindfullness. Je gelooft niet in liefde, die vertrekt vanuit persoonlijke issues, die door een ander moeten worden geheeld, want dat komt hoe dan ook nooit goed. De kans dat zoiets naadloos in elkaar schuift, is zo goed als nihil.

Schrijver: Joanan Rutgers, 22 oktober 2016


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 1 stemmen 75



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)