Indirect vermoord door een kortzichtige starets

(voor Nikolaj Gogol (1809 - 1852))

Je bent geboren als Nikolaj Vasiljevitsj Gogol op 1 april 1809 in Sorochyntsi, nu in Oekraïne. Jouw vader Vasily Gogol-Yanovsky was een afstammeling van de Kozakken en van de adellijke families Lyzohub en Hohol. Hij was een succesvol toneelschrijver. Jouw moeder Maria Ivanovna Gogol stamde af van officier Leonty Kosyarovsky. Je had vier zussen en één broer. Op je tiende overleed jouw 9-jarige broer Ivan. Op jouw vijftiende overleed jouw vader.

Van 1920 tot 1928 studeerde je hoger kunstonderwijs in Nizhyn. Je begon daar te schrijven en door jouw klasgenoten werd je de 'mysterieuze dwerg' genoemd. Je barstte van de ambitie en het zelfbewustzijn. Je had een talent voor mimiek, waardoor je speelde met het idee om acteur te worden. Je was verliefd op Gerasim Vyotsky, die jij liefdesbrieven stuurde. In 1928 ging je naar Sint-Petersburg en je liet op eigen kosten een romantisch gedicht publiceren, wat door de meesten bespot werd, waardoor je alle magazines kocht en vernietigde. Je zou nooit meer poëzie gaan schrijven.

In 1831 verscheen het eerste deel van jouw Oekraïense verhalen 'Avonden op een boerderij in de buurt van Dikanka'. In 1832 verscheen het tweede deel. In 1834 werd je hoogleraar Middeleeuwse Geschiedenis aan de Universiteit van Sint-Petersburg. Je had geen diploma voor deze functie en na enkele, bizarre blunders werd je in 1835 ontslagen.

In 1835 verscheen de korte verhalenbundel 'Mirgorod' en het prozawerk 'Arabesques'. Je was o.a. bevriend met de schrijver/journalist Hryhory Kvitka en de schrijver Vasily Nareznyj. In 1835 verscheen de historische novelle 'Taras Bulba', gebaseerd op de geschiedenis van de Oekraïense Kozakken.

Je had een nauwe en levenslange vriendschap met de professor in botanie/historicus/schrijver Mykhaylo Maksymovych, die in 1859 is geportretteerd door de Oekraïense schrijver/kunstenaar Taras Shevchenko. Je had contact met Aleksandr Poesjkin. De literatuurcritici Stepan Shevyryov en Vissarion Belinsky waren vol lof over jou en zij maakten jou tot een Russische schrijver. Op 19 april 1936 werd jouw komedie 'De regering Inspecteur' in het Sint-Petersburg State Theatre opgevoerd en pas daarna begon je in jouw literaire roeping te geloven. Dankzij keizer Nicolaas de Eerste kon de voorstelling doorgaan. Het was een gewelddadige satire over de Russische, provinciale bureaucratie.

Van 1836 tot 1848 woonde jij in het buitenland. Je reisde door Duitsland en Zwitserland. Je woonde in Parijs, waar je veel met de Poolse dichters Adam Mickiewicz en Bohdan Zaleski omging. Daarna ging je naar Rome, waar je het langste vertoefde. Je studeerde kunst, je las de Italiaanse literatuur en je werd verliefd op de opera. In 1838 ontmoette je Graaf Joseph Vielhorskij, de 23-jarige zoon van de ambtenaar, die jouw 'De regering Inspecteur' aan de keizer liet lezen. Joseph en jij werden verliefd op elkaar, maar deze open relatie was van korte duur, omdat Joseph in 1839 door tuberculose overleed. In jouw verhaal 'Nachten in de Villa' schreef jij over jouw tijd met Joseph. Je had graag jouw leven gegeven om zijn leven te redden.

Na Joseph werd je verliefd op de dichter Nikolai Yazykov. Op 10 februari 1937 overleed de 37-jarige Poesjkin na een duel met Georges d'Anthès. Je was zeer geschokt en ontdaan, waarna je de roman 'Dode Zielen' schreef, die in 1842 verscheen. In 1942 verscheen ook jouw tweede komedie 'Huwelijk' en jouw bekendste, korte verhaal 'De Mantel'. In 1844 overleed jouw 33-jarige zus Mariya.

In 1848 maakte je een pelgrimstocht naar Jeruzalem en daarna keerde je naar Rusland terug. Je versterkte jouw relatie met de starets Matvey Konstantinovsky, die jou wist te overtuigen van de zondigheid in al jouw literaire werken. Je ging over tot overdreven, ascetische praktijken, waardoor jouw gezondheid ernstig kelderde. Je viel in een diepe depressie en je verbrandde een groot aantal manuscripten, o.a. het leeuwendeel van het tweede deel van 'Dode Zielen'. Daarna dook je in jouw bed en weigerde je alle voedsel. Op 4 maart 1852 overleed je in helse pijnen in Moskou. Je werd 42 jaar en je bent op de Novodevitsjibegraafplaats begraven.