Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Een ménage à trois, die in mineur eindigde

(voor Jenny Montigny (1875 - 1937))

Je bent geboren op 8 december 1875 in Gent.
Jouw vader Louis Karel August Montigny was afdelingsoverste van het kabinet van de gouverneur van Oost-Vlaanderen, advocaat bij het Hof van Beroep in Gent, van 1881 tot 1895 gemeenteraadslid, van 1891 tot 1895 schepen van openbare werken, secretaris-generaal van de door het parlement ingestelde onderzoekscommissie naar de toestand van het lager onderwijs, lid van de verbeteringsraad van het hoger onderwijs en later hoogleraar, deken van de rechtsfaculteit van de Gentse universiteit en secretaris van de academische raad.
Jouw Engelse moeder was Joanna Helena Mair.
Je had een broer en twee zussen.

Op jouw zeventiende wilde je kunstschilderes worden, wat onbegrip bij jouw ouders veroorzaakte. Bij de Gentse gemeenteraad zei jouw vader ooit: 'De kunsten laten mij helemaal koud!'
Na het zien van het schilderij 'De ijsvogels' uit 1891 van Emile Claus ging je bij hem in de leer in zijn atelier in Astene. Je zag dit schilderij begin 1893 in het Gentse Museum voor Schone Kunsten. In de zomer van 1893 volgde je met diverse veelal vrouwelijke studenten een cursus openluchtschilderen bij Emile Claus, die sinds 1886 met Charlotte Dufaux gehuwd was. Andere studenten waren o.a. Robeyns, Germonprez en Monks.

Je werd de minnares van Emile Claus. Vanaf 1895 reisde je jarenlang van Gent naar Villa Zonneschijn van Emile en Charlotte en terug. Emile was 26 jaar ouder en tot aan zijn overlijden was jij zijn vurige minnares.
In 1902 schilderde Emile een prachtig portret van jou en in 1902 debuteerde je op het Salon van Gent. In 1903 exposeerde je in Parijs en in 1904 verhuisde je van Gent naar Villa Rustoord in het schone Deurle. Je woonde daar samen met jouw jongere broer.

Je was lid van de luministische kunstenaarsgroep Vie et Lumière, net als o.a. Emile Claus, Alois De Laet en Georges Lemmen.
In 1906 kocht de Franse Staat op het Salon des Indépendants een schilderij van jou. Je exposeerde ook op de driejaarlijkse salons in Antwerpen, Brussel en Gent. Verder was je geregeld te gast in de Gentse Kunst- en Letterkring.
Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog reisde je Emile en Charlotte Claus achterna naar Londen. Je was actief in The Womens International Art Club in de Crafton Gallery en je schilderde nabij Hyde Park en de Kensington Gardens. Je maakte aquarellen en je exposeerde in diverse Londense galerijen. Je ging ook etsen en je maakte vele etsen van het gezicht van Emile.

Na de oorlog keerden Emile, Charlotte en jij naar België terug. Je moest jouw Villa Rustoord verkopen en je kocht een kleiner woonhuis in Deurle. Jouw atelier bevond zich in de Dorpsstraat. Daar schilderde jij jouw geliefde onderwerp, de ravottende kinderen van Deurle, o.a. op de speelplaats van de nabije Sint-Jozefschool. In 1923 werd je lid van de Société des Beaux-Arts de Paris.

Op 14 juni 1924 overleed Emile Claus in Astene. Hij werd 74 jaar en hij werd eerst op de begraafplaats van Astene begraven, waar jij iedere dag verse bloemen op zijn graf legde. Men beweerde, dat Charlotte hem toen in haar/zijn tuin heeft laten herbegraven, waar je dagelijks een boeket over de haag gooide.
Na het overlijden van Emile kreeg je geldproblemen, maar je overleefde door de financiële hulp van jouw zus en vrienden. Jouw schilderijen waren niet meer populair.

Op 31 oktober 1937 overleed je vereenzaamd in Deurle en werd je snel vergeten. Je werd 61 jaar en je bent op het kerkhof van Deurle begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 29 januari 2017


Geplaatst in de categorie: idool

3.7 met 3 stemmen 89



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)