Met drinkebroer Toulouse-Lautrec aan de zwier

(voor Emile Louis Anquetin (1861 - 1932))

Je bent geboren op 26 januari 1861 in Étrépagny. Jouw ouders waren de slager George Anquetin en Rose-Felicite Chauvet. Je was hun enige kind. Je studeerde aan het Lycée Pierre Corneille in Rouen, vernoemd naar de tragedieschrijver Pierre Corneille. Andere leerlingen waren o.a. Eugène Delacroix, Gustave Flaubert, Camille Corot, Guy de Maupassant, Marcel Duchamp, Jean Prévost en Édouard Dujardin. In 1882 ging je naar Parijs, waar je de leerling van Léon Joseph Florentin Bonnat werd, die in datzelfde jaar een professor aan de Ecole des Beaux Arts werd.

Bonnat was erg geliefd bij de Amerikaanse studenten. In zijn atelier ontmoette je Henri de Toulouse-Lautrec, met wie je bevriend raakte. Daarna ging je samen met Henri bij de historieschilder Fernand Cormon in de leer, die een leerling van Alexandre Cabanel, Eugène Fromentin en Jean-François Portaels was geweest. Vincent van Gogh en Emile Bernard waren ook leerlingen van Cormon en zij werden jouw vrienden.

Rond 1887 bedachten Bernard en jij een schildersstijl, die vlakke gebieden inkleurde en dikke, zwarte contouren gebruikte, wat het cloisonnisme wordt genoemd. Deze term werd in maart 1888 door de kunstcriticus Édouard Dujardin bedacht en het is te vergelijken met glas-in-lood-kunst en het Japanse ukiyo-e. Dujardin hield van dure kleding en veel feesten in het Parijse nachtleven. Hij had talrijke relaties met actrices, modellen en andere chique dames. Hij was jouw levenslange vriend. Paul Gauguin en Paul Sérusier deden ook aan cloisonnisme.

In juli 1887 exposeerde jij met anderen in het Café du Tambourin, georganiseerd door Van Gogh's Italiaanse vriendin Agostina Segatori, de eigenares van een restaurant aan de Boulevard de Clichy, direct om de hoek van Theo van Gogh's appartement.

In 1887 schilderde jij 'Avenue de Clichy' in deze stijl, wat de inspiratiebron voor 'Café Terras bij Nacht' van Van Gogh was, die meer licht liet stralen. In 1892 maakte je een opmerkelijk zelfportret met een rokende pijp en een hoge hoed met rode bessen. Je lacht met de tanden ontbloot en de ogen op manisch vrolijk. Het is misschien wel het vrolijkste zelfportret ever. Of er zat hasj in de pijp of je had al de nodige absint soldaat gemaakt.

In 1893 maakte je een mooi schilderij van het interieur van de Moulin Rouge, met in het middelpunt een gerokte jongedame, die wulps de cancan danst, een erotische lokdans, waar de kerk en de overheid zich rot aan ergerden, maar voor vrijgevochten kunstenaars zoals jij was dat alleen maar lekker volop genieten en geïnspireerd raken. Ook Henri de Toulouse-Lautrec, George Seurat, Georges Rouault en Pablo Picasso hebben de cancan geschilderd.

In 1894 reisde je samen met Toulouse-Lautrec naar België en Nederland om de technieken van de oude Vlaamse en Nederlandse meesters, zoals Peter Paul Rubens en Rembrandt van Rijn, te bestuderen. De rest van jouw leven probeerde je hun verloren gegane technieken te reconstrueren en bij de kunst van jouw tijd in te voegen. Jouw werken werden dan ook Rubensiaans en allegorisch van karakter, inclusief de lekker mollige Rubenstype vrouwen. Dit betekende ook dat jij jouw periode van de moderne kunst vaarwel zei, waardoor het publiek jou meer en meer vergat.

In 1906 trouwde je met de rijke weduwe Berthe Coquinot en jullie woonden in de dure Rue des Vignes, in een door de architect Charles Blanc gebouwd huis, waar je ook jouw atelier had en les gaf. In 1924 verscheen jouw boek over het leven van Rubens. Op 19 augustus 1932 overleed je in Parijs. Je werd 71 jaar.

Emile Louis Anquetin Berthe Coquinot Henri de Toulouse-La

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 51