Hoe jouw zielepijn tenslotte fataal openbarstte

(voor Charles Henry Sims (1873 - 1928))

Je bent geboren op 28 januari 1873 in Islington, Inner Londen, waar Charlie Watts, de drummer van The Rolling Stones, is geboren en opgegroeid. Salman Rushdie woonde er ook een tijd, net als de ex-premier Tony Blair. Jouw vader was een kostuumfabrikant. Je studeerde eerst in de gordijnenhandel, maar op jouw zeventiende ging je naar het South Kensington College of Art. Daarna studeerde je twee jaar aan de Académie Julian in Parijs.

Je was afhankelijk van beurzen om jezelf te onderhouden en in 1893 werd je student aan de Royal Academy in Londen. In 1895 werd je van deze academie weggestuurd. In 1896 exposeerde je 'The Vine' in de Royal Academy en het Musée du Luxembourg kocht 'Childhood'. Je was een meester in het uitbeelden van zonovergoten landschappen. Verder specialiseerde jij jezelf in sociale portretten en neo-klassieke fantasieën, grotendeels geïdealiseerde afbeeldingen van vrouwen, kinderen en feeën in de buitenluchtlocaties.

In 1897 trouwde je met Agnes Helen, de dochter van de Schotse landschapsschilder John MacWhirter en Catherine Cowan Menzies.

In 1906 had je een solo-expositie in Leicester Galleries van Ernst Brown en Cecil en Wilfred Philips. De kunstcritici waren zeer lovend en het geld stroomde binnen. Je verhuisde naar het landelijke dorp Fittleworth, waar de componist Sir Edward Elgar woonde en werkte en waar de zanger Bryan Ferry eigenaar van Little Bognor House is.

Je was lid van de Royal Watercolour Society en de Royal Academy. In 1914 werd jullie oudste zoon in de Eerste Wereldoorlog gedood en in 1918 werkte je een periode als oorlogskunstenaar. Na de oorlog veranderde jouw schilderstijl drastisch en ontwikkelde je religieuze en kluizenaarachtige neigingen. Je raakte volkomen overstuur om de kritiek op jouw portret van koning George V, wat je vernietigde.

In 1920 werd je geëerd als lid van de Royal Academy, maar toch nam je ontslag en ging je naar Amerika om portretten te schilderen. Omdat je van de zogenaamde samenleving walgde, stopte je in 1926 met de portretkunst. Omdat je aan een psychiatrische stoornis leed, werd jouw eigenzinnige stijl bij de Outsider Art gerekend. De outsiderkunst is in 1972 door de kunstcriticus Roger Cardinal bedacht. De Franse schilder Jean Dubuffet noemde dit Art Brut, buitengewone kunst, o.a. gemaakt door psychiatrische patiënten en kinderen.

In 1927 werd jouw bijdrage aan een reeks historische schilderijen in de hal van het St. Stephen's Palace of Westminster onthuld, wat door de eigenaardigheid veel kritiek kreeg. Jouw laatste schilderijen, zoals 'I am the Abyss' en 'I am Light', tonen naakte figuren tegen abstracte, apocalyptische achtergronden. De verbijsterende inhoud en de modernistische stijl werden door het artistieke establishment afgekeurd.

Door de gruwelijke, traumatische feiten, die jij als oorlogskunstenaar had meegemaakt en door de oorlogsmoord op jouw oudste zoon leed jij aan hallucinaties, paranoia en slapeloosheid. Op 13 april 1928 heb je zelfdoding gepleegd door jezelf in de rivier Tweed te verdrinken, nabij jouw huis in het Schotse dorp St Boswells. Je werd 55 jaar.