Markante mannen hebben markante vrienden

(voor Alfred Jacques Verwee (1838 - 1895))

Je bent geboren op 22 april 1838 in Sint-Joost-ten-Node, toen Urbanus Henricus Verbist daar de burgemeester was. Jouw vader was de Kortrijkse kunstschilder Louis-Pierre Verwee, een romantische schilder van winterse landschappen, die de leerling van Eugène Verbroeckhoven was, een dierenschilder. Jouw broer Louis-Charles Verwee was ook een kunstschilder. Hij was gespecialiseerd in portretten en huiselijke taferelen. Je werd een gediplomeerd landmeter en door het geldgebrek van jouw ouders kon je geen ingenieur worden.

Jouw vader stimuleerde jou al vroeg om landschappen en dieren te schilderen. Je werd ook beïnvloed door Louis Robbe, Eugène Verbroeckhoven en Constant Troyon, die tot de School van Barbizon behoorde. Constant werd door Paul Huet beïnvloed en door Paulus Potter en Aelbert Cuyp. Tenslotte werd hij gek en schilderde hij koeien in de bomen, wat zo gek nog niet is. Het surrealisme bestond nog niet. Je was een leerling van François Charles Deweirdt, afkomstig uit Kortrijk, en die met jouw broer samenwerkte.

In 1857 exposeerde je voor het eerst op de Brusselse Salon met het schilderij 'Vee op de weide'. In 1863 brak je door met het schilderij 'Attelage flamand' in de Brusselse Salon, waar je een gouden medaille voor kreeg. Je was inmiddels een goede, realistische schilder. In 1864 kreeg je voor 'Het bespannen van de ossen' weer een gouden medaille. Je kreeg een lovende recensie van de schrijver Théophile Gautier. In Parijs ontmoette je de dierenbeeldhouwer Antoine Barye, die jou stimuleerde om in Parijs jouw carrière verder uit te bouwen.

Je ontmoette Edouard Manet, Théodore Rousseau en Narcisse Diaz de la Peña, wat leidde tot een realistische stijlverandering in jouw werk en waardoor je jezelf afzette tegen de stijl van Eugène Broeckhoven, net als Louis Robbe en Joseph Stevens deden. In 1865 ging je naar Brussel terug en werd je de vriend van Hendrik Willem Mesdag, die diverse werken van jou had, en je werd de vriend van zijn neef Lawrence Alma-Tadema. In 1867-1868 verhuisde je naar Londen, maar je ging al snel naar Nederland, financieel berooid. In 1868 trouwde je en reisde je met jouw vriend, de schilder Louis Dubois, door Nederland. Louis overleed in 1880 door een longziekte. Hij werd 50 jaar.

Je was vooral bekoord door de omgeving van Dordrecht. Je raakte ook beïnvloed door het werk van Willem Roelofs, de leraar van Mesdag. Je was lid van de Brusselse kunstkring 'Société Libre des Beaux-Arts', waarmee je jezelf afzette tegen de academische romantici en de romantische realisten van de vorige generaties. Je werd een vurige aanhanger van het Pleinairisme. 'Landschap met koeien' en 'De hengst' waren de eerste tekenen van deze verandering. In 1880 volgde jouw meesterwerk 'Monding van de Schelde'. Je was ook bevriend met de landschapsschilderes Euphrosine Beernaert.

James Ensor en Willy Finch weigerden jou het lidmaatschap van Les XX, omdat je ooit hun werk op de Brusselse Salon had geweigerd. Je was ook lid van de Knokse Schilderskolonie. Jouw rijpere werken ontstonden en je was de zuiverste dierenschilder. In 1885 reisde je met baron Alphonse de Haulleville door Italië. In 1888 bouwde je jouw villa 'Fleur des Dunes' aan de Zeeweg in Knokke. Samen met jouw welgestelde vriend, de schilder Paul Parmentier, promootte je Knokke. Paul werd 48 jaar. Op 15 september 1895 overleed jij in Schaarbeek door keelkanker en reuma. Je werd 57 jaar. Jouw vriend, de Luikse beeldhouwer Léon Mignon, maakte in 1896 een bronzen borstbeeld van jou.

Alfred Jacques Verwe Eugène Verbroeckhove Hendrik Willem Mesda

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 1 stemmen 64