Automutilisme tot kunstvorm verheven

(voor Gina Pane (1939 - 1990))

Je bent geboren op 24 mei 1939 in Biarritz. Je had Italiaanse ouders. Je studeerde aan de École des Beaux Arts in Parijs en in de jaren zeventig werd je bekend met jouw lichaamsgerichte performances. Destijds moest kunst shockeren en daarom pijnigden kunstenaars zichzelf op extreem bizarre manieren. Het was de bedoeling om bewustzijnsverruiming teweeg te brengen, ook voor het publiek. Jij vond dat de wereld verdoofd was, dus moest de kunst echte pijn laten zien. Pane liked to show pain. Een artistieke automutilatie en sadomasochisme.

Je bewerkte jezelf met scheermesjes en je kroop naakt over gebroken glas. In de performance 'Non-aestheticized Climbing' in 1971 in Parijs klom je met blote handen en voeten een stalen ladder vol scherpe, stalen punten. Je stopte toen je de pijn niet meer kon verdragen en jij jezelf ook nog eens met een scheermes sneed, op de palm van jouw hand. De vormen van jouw armwonden leken op bloembladen en een roosstam. In één van jouw zelfportret-performances lag je naakt op een stalen bed met slechts een paar dwarsstaven. Onder dit 'bed' stonden een aantal brandende kaarsen. Het was een langzaam proces van zelfmutilatie door zelfverbranding.

Jouw performance 'Action Sentimentale' ging over de moeder-kind relatie. Je nam eerst een foetale pose aan. Je was in het wit gekleed en je verborg jouw gezicht achter een bos witte rozen. Jouw bloedende, uitgestrekte arm stak door gaten, die door spijkertjes waren veroorzaakt. De spijkertjes waren de scherpe doornen van de rozen. Je vervuilde jouw lichaam en je showde het genot van angst en pijn. In jouw performance 'Action Psyché (Essai)' uit 1974 verwondde jij jouw oogwimpers om tranen van bloed te simuleren en daarna maakte je bloedende krassen op jouw buik. Dit doet me denken aan de bloedtranen van Madonna-beelden, waar de roomse kerk mee koketteerde.

Tot 1960 woonde je in Italië en van 1960 tot 1965 studeerde je aan de École des Beaux Arts, waar de kunsthistoricus/schrijver over de Italiaanse Renaissance/professor in de Collège de France André Chastel jouw leraar was. Van 1970 tot 1984 was hij lid van de Académie des inscriptions et belles-lettres. Hij overleed op 18 juli 1990 in Neuilly-sur-Seine.

In mei 1968 werd je sterk beïnvloed door de politieke protesten in Parijs en door de gruwelijke Vietnam-oorlog. Jouw werk verwierp de normale esthetische visie om een nieuw beeld van schoonheid te creëren. In de installatie-serie 'Action Notation' mengde je foto's van jouw eerdere wonden met voorwerpen, zoals speelgoed en glas. Je knipte in jouw tong en haar en je stak nagels in jouw onderarm. Verder at je voedsel tot je er kotsmisselijk van werd.

Je overleed op 6 maart 1990 in Parijs, na een langdurige ziekte. Je werd 50 jaar en jouw landgoed wordt beheerd door jouw voormalige partner Anne Marchand. Jouw werk wordt vertegenwoordigd door Galerie Kamel Mennour. De eigenaar is een in oktober 1965 geboren, Algerijns-Franse kunsthandelaar, die zijn zaak in 1999 oprichtte en in 2016 uitbreidde naar een galerie op 51 Brook Street in Londen. In 2012 verscheen jouw boekwerk 'Brief naar een onbekende', o.a. door Anne verzameld. Je beschreef jeugdherinneringen en dagelijkse belevenissen. Bovendien liet je jouw poëtische inborst zien.

Gina Pane André Chas André Chastel Anne Marchand

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 62