Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Homoseksuelen zijn vaak extreem kunstzinnig

(voor Mario Dubsky (1939 - 1985))

Je bent geboren op 14 mei 1939 in Londen. Je was één van een niet-identieke tweeling van jouw ouders, die uit Oostenrijk waren gevlucht. Jouw ouders waren christenen van Joodse afkomst en ze kregen later nog een dochter. Thuis werd er Duits gesproken. Jouw ouders maakten riemen en decoratieve, leren bloemen. Je zat op de progressieve school Burgess Hill. Als kind was je al gefascineerd door kunst. In 1955 ging je naar Vallauris, waar je twee weken bleef om Picasso te mogen zien.

In de zomer van 1956 ging je naar Griekenland, Rome en Venetië en daarna studeerde je tot 1961 aan de Slade School of Fine Art. In 1959 deed je als student mee aan de Britse kunstexpositie in Moskou. Daar ben je door Dorothy Mead beïnvloed, die de Borough Group had opgericht, samen met de volwassen studenten David Blomsberg en Dennis Creffield. In die tijd maakte je felle houtskooltekeningen en gebruikte je dikke verf. In 1963 won je een Abdijbeurs in Rome. In Amsterdam en Berlijn vertoefde je in de homoseksuele scene. In Praag en Wenen ontmoette je bevriende homo's, die het nazi-regime overleefden.

In 1964 reisde je door Servië, Macedonië en Turkije naar Jeruzalem. Tijdens die reis viel je op door jouw homoseksuele aard, ondanks dat je relaties met vrouwen had.
In 1968 was je werk aanwezig bij de Britse expositie in het Palazzo Strozzi in Florence. In 1969 exposeerde je in de Galleria Feltrinelli in Rome en je had jouw eerste solo-expositie in de Grosvenor Gallery, waar je felgekleurde schilderijen toonde. Je kreeg een Harkness-fellowship, waardoor je van 1969 tot 1971 in New York kon schilderen. In 1971 presenteerde je 'Works on Paper' in de Penthouse Gallery van het Museum of Modern Art in New York.

Jouw vriendschap met Keith Vaughan zorgde voor vleugelachtig verfgebruik met heldere kleuren. Deze periode werd al snel opgevolgd door donker kleurgebruik en dikkere texturen. Zwarte gordijneffecten kregen de overhand. Door jouw vriendschap met John Button maakte je in 1971 een muurschildering voor The Firehouse, het New York So Ho hoofdkantoor van de Gay Activists Alliance. Jouw kunstwerk 'Handshake over Europe' is bijna surrealistisch te noemen. Jouw triptiek over tijd en menselijke ontwikkeling werd door de critici afgekraakt.
In 1981 publiceerde je 'Tom Pilgrim's Progress Among the Consequences of Christianity and Other Drawings', met illustraties en gedichten en een introductie door de schrijver Edward Lucie-Smith. Je eerde hiermee jouw lievelingsmodel Tom Dawson.

Je was een gepassioneerde man, die op een zeer hoge en intense toonhoogte leefde. Dit was helaas ook de oorzaak van vele conflicten met andere mensen, die meestal op lagere toonhoogten bivakkeerden.
Je las veel over filosofie en antropologie. In 1982 verbleef je in de Britse School in Rome. In 1984 exposeerde je jouw laatste schilderij 'Cabaret Valhalla', wat jouw kunstdroom als 15-jarige voltooide.

Je woonde grotendeels alleen in New York en Londen. Op 24 augustus 1985 overleed je door een aan aids gerelateerde ziekte. Dat was kort nadat je met 'Roma II' de Tolly Cobbald Drawing Prize had gewonnen.
Je werd 46 jaar en je bent in de Highgate begraafplaats begraven.

Schrijver: Joanan Rutgers, 6 september 2017


Geplaatst in de categorie: idool

4.0 met 3 stemmen 107



Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Bjarne
Datum:
7 september 2017
Ja, en veel vaker niet!
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
6 september 2017
´zijn vaak´.
Naam:
Bjarne
Datum:
6 september 2017
Interessant om te lezen, maar de titel is voor mij wat vreemd want er zijn ook heel veel homoseksuelen die totaal niet kunstzinnig zijn en zelfs tot de cultuurbarbaren kunnen worden gerekend.
Ik heb een aantal werken op het internet bekeken, intrigerende tekeningen heb ik gezien.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)