Hoe suikerziekte jouw lierzang voorgoed verstomde

(voor Alice de Chambrier (1861 - 1882))

Je bent geboren op 28 september 1861 in Neuchâtes, Zwitserland. In 13.000 voor Christus was er een jachtkamp van de Magdalenia in Neuchâtes. Jouw vader was Alfred Chambrier, geboren op 17 februari 1825 in Neuchâtel en op 3 mei 1909 overleden. Jouw moeder was Sophie de Sandol-Roy. Vanaf jouw vroege jeugd schreef je al gedichten. Jouw familie hield zich bezig met openbare zaken. Je was slechts één jaar, toen jouw moeder overleed. Je bent in Neuchâtes opgegroeid. Je was levendig en zachtaardig.

Tussen 1876 en 1877 verbleef je 18 maanden in Darmstadt, Duitsland. Je wilde namelijk Duits leren, wat je zeer snel onder de knie had. Met jouw dichtcollega's speelde je allegorische spelletjes met Duitse verzen. Terug uit Darmstadt was je een jongedame, die onder het masker van goede manieren haar sterke, temperamentvolle gevoelens en een bijzondere gevoeligheid verborg. Op jouw 17-de schreef jij jouw eerste werk.

Je zat op de meisjesschool l'Ecole Supérieure des Jeunes Demoiselles, waar je met jouw eerste gedichten populair succes veroverde. Vooral jouw gedicht 'Atlantide' (Atlantis) werd volop bewonderd en door de actrice Madame Ernst publiekelijk uitgevoerd en voorgesteld. De oude legende van dit verloren continent sprak volop tot de verbeelding. Vanaf die tijd werd je als dichteres serieus genomen en op waarde geschat. En toen jouw vader jou de zegen gaf om als dichteres door het leven te gaan, was je helemaal dolgelukkig en vervuld van poëtische vrijheid en onbelemmerde energie.

Je kreeg zeer belangrijke adviezen van Madame Samson, de dochter van een beroemde tragédienne, en van de actrice Mme Agar, die in een meesterstuk van Jean-Baptiste Racine speelde. Door het bijwonen van deze tragedie van Racine besloot je om full-time dichteres te zijn. Naast gedichten schreef je ook comedies, drama's en korte verhalen. In 1880 won je een eerste wedstrijd met 'Phare de Cordouan' in de Académie des Muses Santones in Rouen. Je won veel prijzen en diverse wedstrijden. In de lente van 1882 ontving je van de Académie des Jeux floraux in Toulouse een groot geldbedrag voor jouw ballade 'La Belle au Bois'. Je was echter zo verlegen, dat je de ballade niet in het openbaar kon voordragen.

In 1882 verscheen 'Belladonna' met drie korte verhalen van Madame Framel, F. Guillemet en jou, uitgegeven door Arthur Imer in Lausanne. Je had een magere privé-bibliotheek met enkele tijdschriften, een paar historische boeken en 'La Légende des siècles', een dichtbundel van Victor Hugo, uitgegeven door Pierre-Jules Hetzel. Je bootste niemand na en je was puur, geheel origineel en zeer openlijk naïef charmant. Jouw devotie was zuiver en ongekunsteld. Je zorgde voor arme en zieke mensen. Vier dagen voor het overlijden van een zieke vrouw heb jij haar liefdevol verzorgd, terwijl jouw ouders dat weigerden te doen. Je woonde grotendeels bij jouw ouders in rue du Temple 19 te Bevaix.

Op 20 december 1882 ben je tijdens een diabetische coma overleden in Neuchâtel, aan de rue de la Promenade-Noire 6. Je werd 21 jaar en je bent begraven in de cimetière du Mail. In de oude muziekserre in de Engelse Tuin van Neuchâtel is een buste voor jou opgericht. Na jouw overlijden verscheen er in 1883 jouw meesterwerk 'Au-delà', een gedichtenbundel, uitgegeven door Philippe Godet. Daarna verschenen er nog zes uitgaven van jouw schrijfwerk, met tot nu toe in 2004 als laatste 'Oh! Laissez-moi chanter...'.