Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen over misdaad

Modefotograaf Terry Richardson eindelijk aangepakt

De mode- en portretfotograaf Terry Richardson is eindelijk door de mand gevallen of nee, dat was hij eigenlijks al jaren, maar hij is nu met zijn kont in de vlijmscherpe stekels terecht gekomen. Hij krijgt eindelijk zijn verdiende loon na jarenlang veel van zijn modellen seksueel te hebben misbruikt, vanuit zijn onmiskenbare machtspositie. Zo zat hij tijdens de fotosessies geregeld aan zijn penis te frunniken of vroeg hij de modellen om zijn penis aan te raken. Dit zijn dan nog maar de lichtere vergrijpen.

Terry Richardson is geboren op 14 augustus 1965 in New York City. Zijn moeder was de Joodse actrice Norma Kessler en zijn vader was de Iers-Katholieke modefotograaf Bob Richardson, die worstelde met schizofrenie en drugsverslaving. Na de scheiding van zijn ouders ging hij samen met zijn moeder en zijn stiefvader Jackie Lomax naar Woodstock. Jackie was een gitarist/zanger uit Wallasey. Hij werkte o.a. samen met George Harrison, Eric Clapton, Jeff Beck en Leon Russell. Daarna verhuisde Terry naar Los Angeles, Hollywood, en naar Ojai. Hij was de basgitarist in diverse punkbands. In 1982 begon hij zijn leven in de punkrockscene te fotograferen.

In 1992 is Terry met de muziek gestopt en ging hij naar New York City terug, waar hij jonge mensen op feesten en in het nachtleven fotografeerde. In 1994 verschenen zijn eerste modefoto's in Vibe. In 1995 werkte hij voor de Engelse mode-ontwerpster Katharine Hamnett. Hij fotografeerde jonge vrouwen in korte rokken, die hun schaamhaar toonden. Hij verhuisde naar Londen, waar hij voor The Face, iD en Arena werkte. Hij werkte ook voor het modemerk Diesel van Renzo Rosso, de oprichter, van wie hij tevens privéportretten maakte. Renzo heeft ongeveer 3,2 miljard dollar.

Terry werkte o.a. voor Sisley, Yves Saint Laurent, Marc Jacobs en Tom Ford. En o.a. voor de magazines Rolling Stone, Vogue, Vanity Fair en Harper's Bazaar. Hij filmde een documentaire over het leven van Lady Gaga en hij fotografeerde Madonna. Vanaf 2001 is hij meerdere keren beschuldigd van seksueel misbruik met zijn modellen, zoals Rie Rasmussen, Jamie Peck en Charlotte Waters. In 2010 werd hij door Marc Jacobs verdedigd, die hem 'niet ziek' noemde. In 2014 verdedigde hij zichzelf via een brief in The Huffington Post. Hij noemde de beschuldigingen vals en dat hij als fotograaf altijd 'attent en respectvol' te werk gaat. Het is de vraag wat hij daaronder verstaat.

De modellen Noot Seear, Daisy Lowe en Charlotte Free hebben hem verdedigd. Heeft hij hen met rust gelaten of vonden ze zijn grensoverschrijdende hitsigheid niet erg en zelfs aangenaam? Het model Emma Appleton zou een fotosessie in het modeblad Vogue van hem krijgen, wanneer ze in ruil daarvoor seks met hem wilde hebben. De beschuldigingen van seksueel wangedrag hebben ervoor gezorgd dat diverse modemerken en modemagazines niet meer met hem willen samenwerken. Dat zegt niets over zijn artistieke fotowerk, maar alles over zijn seksuele intimidatiegedrag vanuit een oneerlijke machtspositie. Tenzij de modellen in kwestie daarmee instemmen, dat moet gezegd, want dan is er sprake van wederzijdse goedkeuring en vervalt het machtsmisbruik.

Terry is als fotograaf beïnvloed door Larry Clark, Nan Goldin, Diane Arbus en Robert Frank. De wereldberoemde Helmut Newton prees zijn werk. Maar desalniettemin heeft de belangrijke uitgeverij van modebladen Condé Nast hem ook laten vallen. Hij is de maker van de videoclip bij 'Wrecking Ball' van Miley Cyrus, die hem niet heeft laten vallen. Hij is onlangs getrouwd en hij is de vader van een tweeling geworden. En volgens The New York Times is hij in therapie geweest.

Topmodel Sara Ziff wist jaren geleden al wat Terry allemaal uitspookte tijdens zijn gewaagde, erotische fotoshoots. Hij ging daarbij zelf ook geregeld uit de kleren en de rest laat zich raden. Een bevriend model van Sara zei, dat Terry haar tot orale seks had gedwongen. Dat lijkt mij dubbel zo erg, daar Terry uiterlijk niet erg aantrekkelijk is. In 2012 richtte Sara Model Alliance op, een soort vakbond voor vaak jonge modellen om hen beter te beschermen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 29 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: misdaad

4.0 met 2 stemmen 141



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
29 november 2017
D.H. Lawrence was verslaafd aan de alcohol en de cocaïne. Vele schrijvers waren notoire alcoholisten. Door geestverruimende middelen zijn er in de loop der eeuwen vele beroemde kunstwerken verschenen. Ik denk alleen al aan o.a. Dylan Thomas, Charles Baudelaire, Arthur Rimbaud, Paul Verlaine, Charles Bukovski, Aldous Huxley, Modigliani, Toulouse-Lautrec, Van Gogh, Jan-Jacob Slauerhoff, Georg Trakl, Hein Boeken, Kurt Cobain, Janis Joplin, Willem Kloos, Simon Carmiggelt, Ramses Shaffy, Amy Winehouse en Herman Brood. Ik ben één van hen. Dat verklaart wellicht mijn visie en insteek.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
31 oktober 2017
Ik snap wat je bedoelt te zeggen, Joanan. De wet geldt echter voor iedereen gelijk. In de artistieke kringen die jij noemt, waar ook drugsgebruik en overmatig drankgebruik als 'normaal' beschouwd wordt - wat beide overigens heel ongezond is - ook daar geldt de wet voor ieder gelijk.

Men zal de wet daar mogelijk eerder aan de laars lappen, als een soort verzet tegen de burgerlijke moraal die men verankerd in de wetteksten ziet. Maar die wetteksten zijn geschreven om mensen in afhankelijkheidsposities te beschermen.

Dat geldt ook in de artistieke wereld voor een model die door een fotograaf wordt ingehuurd. 'Toestemming' is in ongelijke werkrelaties linke soep en kan flink uit de hand lopen als de een de ander opeens afwijst, niet meer wilt, enz. Het maakt de werkrelatie helaas niet gelijk en de problemen die in intieme relaties kunnen ontstaan enorm problematisch als het misgaat.

In de praktijk gaat het dan meestal mis voor degene die in de afhankelijkheidspositie zit. Die kan dan op zoek naar een andere baan. Degene in de machtspositie blijft meestal comfortabel zitten. Ik vrees dat dit in de genoemde artistieke kringen niet veel anders is. De vele #metoo berichten uit bijvoorbeeld de fotomodellenwereld geven dat wel aan.

Dat seks, drugs en alcohol de kunst dienen, daarover schrijf je vaker, en ik snap ook wat je ermee bedoelt. Maar daarover hebben we wel een andere visie. Want er ontstaat ook veel mooie kunst, muzikaal, beeldend en literair, waar geen stimulerende middelen aan te pas komen. De ene kunstenaar zal het nodig hebben, de andere niet. En de kunstenaars die het niet nodig hebben, maken naar mijn smaak geen minder mooie kunst.

Waar het om seksualiteit gaat, mag iedereen, met consent van de volwassen ander, doen wat hij of zij wilt. Het maakt ongelijke relaties evenwel niet gelijk. En in ongelijke relaties ligt misbruik helaas altijd op de loer. Dat kun je wat mij betreft maar beter voor zijn.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
31 oktober 2017
In artistieke kringen wordt het Wetboek van Strafrecht wel vaker overtreden, omdat daar andere en lossere wetten gelden, wat inherent aan de artisticiteit is. De werkspanningsboog is daar vaak veel hoger, dan bij zeg maar gewone burgers, waardoor de behoefte om uit de ban te springen ook veel groter is. Bovendien is in artistieke kringen erotiek/seksualiteit veel minder een taboe. Ook omdat dat vaak als de bron/motor van het artistieke werk wordt gezien. Zodra een ondergeschikte instemt met vrije seks met een zogenaamde meerdere, vervalt het machtsmisbruik meteen, daar er dan automatisch gelijkwaardigheid optreedt. Beiden zijn dan evenveel verantwoordelijk voor hun seksueel gedrag. Bovendien is het Wetboek van Strafrecht niet specifiek voor artiesten geschreven en zeker niet door artiesten. Seks dient vaak de kunst. Het is niet de bedoeling dat we opeens met een hype als #metoo seks gaan ontseksen en demoniseren. Misstanden, okay, maar tot op zekere hoogte.
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
29 oktober 2017
Je schrijft:"Tenzij de modellen in kwestie daarmee instemmen, dat moet gezegd, want dan is er sprake van wederzijdse goedkeuring en vervalt het machtsmisbruik."

Helaas is dat een wijdverbreid misverstand. Zoals je zelf ook al opmerkt, is er sprake van een verschil in machtspositie. Als fotograaf huur je een model in. Het model wordt door de fotograaf betaalt. Hiermee bestaat er een gezagsverhouding, gelijk aan die van werkgever en werknemer.

Bij wet is ontucht verboden in alle relaties die een gezagsverhouding kennen, alle relaties die een verschil in machtspositie kennen. Dat geldt dus ook voor leraar-leerling, arts-patient, therapeut-client, enz. Ook al stemt de werknemer, leerling, patient of client toe, dan nog is er sprake van machtsongelijkheid en daarmee van misbruik.

Want zeg maar eens nee tegen iemand waar je financieel van afhankelijk bent, of die bepaalt of je slaagt of niet, of je die baan krijgt of niet, of je de juiste behandeling krijgt, enz. Waar misbruik van macht op de loer ligt, dient men zijn handen thuis te houden. Altijd.

Voor de volledigheid, dit is wat de wetgever erover zegt:

Artikel 249 Wetboek van Strafrecht

1. Hij die ontucht pleegt met zijn minderjarig kind, stiefkind of pleegkind, zijn pupil, een aan zijn zorg, opleiding of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige of zijn minderjarige bediende of ondergeschikte, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie.

2. Met dezelfde straf wordt gestraft:

- 1. de ambtenaar die ontucht pleegt met een persoon aan zijn gezag onderworpen of aan zijn waakzaamheid toevertrouwd of aanbevolen;

- 2. de bestuurder, arts, onderwijzer, beambte, opzichter of bediende in een gevangenis, rijksinrichting voor kinderbescherming, weeshuis, ziekenhuis, of instelling van weldadigheid, die ontucht pleegt met een persoon daarin opgenomen;

- 3. degene die, werkzaam in de gezondheidszorg of maatschappelijke zorg, ontucht pleegt met iemand die zich als patiënt of cliënt aan zijn hulp of zorg heeft toevertrouwd.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)