De heilige Tommy
Rond half acht stapte ik kordaat en zelfverzekerd door de automatische schuifdeuren van het debatcentrum ´Arminus´ in hartje Rotterdam, tegenover Museum Boijmans Van Beuningen. Ik ging op de voorste rij zitten, met een flesje cola in mijn jaszak. Ik had een veel te warme wintertrui aan, maar er kwam gelukkig verkoeling van boven. Het was een omgebouwde kerk en er waren vooral oudere mensen aanwezig.
Ineens zag ik Tommy David Wieringa bij de boekenstand van boekhandel Donner en ik keek naar zijn zenuwachtige rechterhand, die een tremor leek te hebben. Hij zag er keurig verzorgd uit. Hij werd geïnterviewd door de schrijver Ernest van der Kwast. 'The importance of being Ernest', dacht ik. Achter mij sprak een dame schande van Charlotte Mutsaers, iets over kinderpornoboekjes van haar broer in haar laatste boek. Tja, die Charlotte is me ook een muts! (-)
Er stonden twee rode stoelen en daartussen in een tafeltje, daarboven een prachtig orgel met een uit hout gesneden engel. Op donkere borden stonden de gezangen, die gezongen moesten worden. Geen idee of die kerk nog dienst deed.
Tommy droeg een grijsachtig maatpak en witte schoenen, type gympies, met daarboven lichtgeelgroene sokken. Hij droeg een gouden trouwring en een majestueus horloge. Hij dronk een glas witte wijn en Ernest dronk bronwater.
Er werd over Tommy's nieuwste roman 'De heilige Rita' gesproken. Deze Rita is een prostituee, die de 'patrones van de hulpeloze gevallen' is. Het boek gaat over Tommy's vader, met wie hij na de scheiding van zijn ouders samenwoonde in een boerderij te Geesteren. Vanaf zijn twaalfde. Hij ging toen naar de Vrije School in Zutphen.
De antroposofie is wat hem betreft een nare sekte, die er racistische ideeën op na houdt.
Zijn vader leeft nog en hij heeft een winkel in Deventer. Hij is inmiddels bij hoofdstuk twee van het boek en Tommy denkt dat hij het niet uit krijgt.
Inmiddels nipt hij aan zijn wijntje. Hij is van nature timide en hij kijkt het publiek dan ook maar enkele keren aan. Het kan ook zijn dat hij niet uit zijn concentratie wil worden gebracht.
Zijn mysterieuze, donkere ogen lijken op twee oude, stenen, ronde waterputten, waar je niet in wilt vallen, want er kunnen wel eens kaaimannen in rond zwemmen. Je ziet duidelijk dat hij met die sponsogen heel veel reisindrukken heeft opgezogen. Hij vertelt, dat hij in een chinees restaurant (Hu Dynasty) een gesprek van een klant met de bazin volgde. Die bazin wordt steevast 'mama' genoemd. De klant zei: 'De volgende keer neem ik een spiegel mee, zodat je kunt zien hoe knap je bent!'. De bazin vindt zichzelf namelijk oerlelijk. Zo zie je maar, de literatuur ligt op straat, als je maar goed oplet.
Verder zei Tommy, dat het oostelijke deel van ons land ideaal is voor criminelen, omdat de politie daar grotendeels ontbreekt en er alle ruimte voor schuilplekken is.
Tommy irriteerde zich eens enorm aan twee jagers, die in een weiland nabij zijn boerderij boven Amsterdam maar bleven knallen op onschuldig gevogelte. Hij liep woest op hen af. Denk je in, die twee kerels waren gekleed in gevechtstenue en bewapend. Tommy grijpt een door hen neergeschoten kauw, die hij in één keer dood slaat. 'Zo moet je dat doen!', zegt hij hevig gepikeerd. Rondom de laffe jagers liggen talloze vogels in een langzame doodstrijd. Tommy is een felle tegenstander van jagerij, omdat dat totale zinloosheid is en alleen gebeurt om de kick van de laffe jagers. Hij bleef net zolang bij die lui staan tot ze vertrokken. Later zag hij ze terug op het schoolplein van zijn kinderen. Hij weet precies wie ze zijn. 'Zo verbeteren we de wereld!', zei hij en ik dacht 'Heilige Tommy, ontferm je over ons!'.
Hij vertelde ook een hilarische anekdote over de kersverse politicus Thierry Baudet, die hij ooit ontmoette. Tommy vertelde hem, dat zijn vrees voor migratie berust op piemelangst. Ten diepste zijn mensen zoals Baudet bang voor het feit, dat migranten hun vrouw afpakken, omdat ze langere piemels hebben. Dat geldt ook voor Geert Wilders, zei Tommy tegen Baudet. 'Ik heb niet in zijn broek gekeken!', zei Tommy, maar je begrijpt het wel. Freudiaanse wijsheid, zal ik maar denken.
Tommy zei, dat zijn volgende roman over zes jaar zal verschijnen en dat hij daarnaast graag columns en korte verhalen schrijft. Zijn vrouw heet Channa en zij kregen twee dochters en een zoon. Over zijn kwetsbaarheid zegt hij: 'Ik ben Annabel en ik ben twaalf jaar!'. Hij is zichzelf terdege bewust van zijn ronduit vrouwelijke inborst.
Hij vertoeft graag in kloosters om in alle rust te kunnen schrijven; zo zat hij o.a. in een klooster te Berkel-Enschot. Tijdens het signeren vertelde ik hem, dat ik in Bedum ben geboren, waarna hij mij vertelde, dat hij in een Gronings dorpje had gewoond. 'O, maar dan raken onze roots elkaar!', zei ik. Hij glimlachte intens. 'Ik zat anderhalf jaar in een klooster!', zei ik. 'O ja, waar dan?', vroeg hij. 'In Egmond-Binnen!', antwoordde ik. 'Daar kom ik vaak!', zei hij.
Uit eigen beweging gaf hij mij een warme, welgemeende hand. En ik vond het natuurlijk een hele eer om zijn schrijfhand te mogen schudden. Ik was allang blij. Er stond nog een enorme rij achter mij. Niet te geloven, maar hij doet dit 49 keer. Hij voelt zich dan ook een soort marktkoopman, zei hij. Als hij geen schrijver was geworden, dan zou hij dat zijn geworden, zei hij. En verdomd, hij heeft vroeger inderdaad aanstekers verkocht en volgens zijn zeggen de eerste teasers, die elektronische wapens, die nu door de politie worden gebruikt.
Geplaatst in de categorie: idool
Tommy Wieringa
90
Geef je reactie op deze inzending: