Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

Gouda 750 jaar stadsrechten

De boekpresentatie zit erop en het verliep allemaal zeer soepeltjes. Dat is bij mij meestal het geval, omdat ik van nature meestal van een afstand toe blijf kijken.
Het boek 'Gouda 750 jaar stadsrechten' is op vrijdagmiddag 12 januari 2017 in de Chocoladefabriek (openbare bibliotheek) aan Klein Amerika gepresenteerd door burgemeester Milo Schoenmaker en de samensteller Teun Hardjono, een emeritus hoogleraar bedrijfskunde. De andere samensteller is Niets Honkoop, een Masterstudent Fiscaal Recht aan de Radboud Universiteit Nijmegen.
Ik kwam net op tijd binnen schuifelen door de grote ronddraaideur. Ik ging hoog op de brede, hoge trap zitten, waar de meeste medewerkers van het boek zaten. Een leuke doorsnee van de Gouwenaars.

De huidige, Goudse burgemeester Milo Schoenmaker (Alkmaar, 17 november 1967) was eerder de burgemeester van Bussum. Hij is een VVD-er, maar toch vind ik hem wel een aardige kerel, een no-nonsense type, die moeilijkheden het liefste ontwijkt. Hij is ooit door anti-asielzoekers met de dood bedreigd. Een graffiti-leus in een viaduct. Iets te serieus genomen.

Milo (vreemde naam, de Venus van Milo?) sprak zo'n klein kwartiertje met allerlei loftuitingen en gewichtigdoenerijen. Het bleef een oppervlakkige aaneenrijging van weetjes en complimentjes. Informatie, die niet beklijft. Na dat formele gedoe mochten alle schrijvers een gratis exemplaar gaan halen. Me too. Sommigen zaten al aan een gratis drankje. Ik at een heerlijk gekruide olijf. Met zo'n intense smaak, die maar in mijn gehemelte bleef rondzoemen.

Niels en ik gaven elkaar keurig een hand en ik noemde mijn naam. Hij ging de lijst langs. Ik liet hem mijn exemplaar signeren en ik pakte een fiche voor een gratis drankje. In het café-restaurant Kruim nam ik een smoothy, genaamd 'energy'. Heerlijk, tongstrelend fruitig met een roer- en zuigrietje. De omslag is voornamelijk roodgekleurd. Met een hint naar de Goudse rood-wit-rood-vlag. Een soort van leeuw, een gouden kroon en een (Joodse) zesster. Zo boven, zo onder.

Het eerste schrijfstuk is natuurlijk van onze vrolijke burgemeester Milo, die wel met een driedubbele dosis serotonine geboren lijkt. Hij gelooft in ieder geval in de initiatieven van de individuele Gouwenaars. Hij wijst erop, dat Gouda al eeuwenlang een zeer tolerante stad is, waar vrijdenkers welkom waren/zijn.

Daarna komt de stadshistoricus Paul H.A.M. Abels aan het woord. Ik keek rond of ik bekenden zag. Ondertussen bladerde ik door het boek en zag ik ook bekenden. Ik zag Ineke Verkaaik, die de eigenares/boekenverkoopster van boekhandel Verkaaik aan de Lange Tiendeweg was, nu nog steeds dé boekhandel van Gouda, waar ik ooit Boudewijn Büch tegen het lijf liep. Verder zag ik de directrice van de Goudse Schouwburg, Nel Oskam, die niet over het hoofd is te zien, gezien haar postuur en rode krullenkapsel. Zij hoort er wel echt bij, ja. 'Echt iemand met een verborgen verleden!', denk ik altijd bij haar. Een grand dame, die altijd op gepaste afstand blijft, alsof ze van adel is. Ik zag Marianka Peters, die voor de Goudse Post schrijft en fotografeert. Ze was druk aan het kieken. Handig voor de promotie. Wim Cornelis, ex-burgemeester van Gouda (2001 - 2012) staat ook in de bundel, maar ik zag hem nergens.

Dit best wel bijzondere boek is o.a. te koop bij boekhandel Verkaaik en de uitgever is DeGoudseSchool. ISBN: 9789082807905. 186 bladzijden.

Ik meende dat ik de voormalige stadsdichteres Klara Smeets zag, al was die volgens mij zwartharig en deze Klara was blondharig. Zij werd in 2011 de stadsdichteres, terwijl ik ook aan die race had meegedaan, maar ik was en ben te extreem en te elitair voor zo'n braafburgerlijke taak. Ik zou de Gouwenaars maar onnodig chockeren. En toch staat mijn prozagedicht 'Goede, oude moerasstad' op bladzijde 40 en 41, waarin ik als vanouds tekeer ga. De jeugdige Niels was in mijn voordeel. Enfin, Klara ging pal naast mij staan, terwijl ik van mijn smoothy slurpte. Ik voelde een merkwaardige spanning van haar uitgaan, die ik niet kon duiden. Herkende ze mij? Of stond ze gewoon wat heimelijk met mij te flirten in haar strakke jeans? Met stille trom wist ik de weg naar de uitgang te vinden.

Schrijver: Joanan Rutgers, 14 januari 2018


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.5 met 6 stemmen 2.712



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)