Inloggen
voeg je bewering toe

Beweringen

Hoog op de verre berg zweeft mijn dappere Ik, terwijl hier beneden mijn verduisterde Zijn langzaam wegzakt in het moeras van onvermogen en onbereikbare verlangens, in het vale licht van de aarzelende zon na een plensbui.

Schrijver: Leonie Vloermans, 2 september 2014


Geplaatst in de categorie: welzijn

2.3 met 10 stemmen 147



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Dik van Balen
Datum:
4 september 2014
Gruwelijk dichterlijke kitsch, deze optelsom van muffe gevoelens, opgeschreven na vermoedelijk een avond zwaar tafelen. Maar wel nog enigszins te volgen. Dat scheelt dan weer.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)