Memo voor Musters

Zeer geachte heer Musters, ik hoop dat u geen vergissingen begaat bij uw opdracht om onderzoek te doen naar onbehagen, ontevredenheid & samenwerking. Het zij mij daarom vergund u deze nota aan te bieden. Ik bedoel, heer Musters, u raakt toch niet opnieuw verward in de valstrikken van rondom u opdoemende medailles van bordkarton? Petje-af voor uw inventiviteit, want tussen Eindhoven en Berkel-Enschot ontwaarde u achter iedere kanadasseboom dozijnen samenwerkingskiemen. Volgens u wemelde het daar in Brabant van uw geliefde dwarsverbanden.

Maar verbindende krachten kunnen omslaan in Florence Nightingale-mandjes vol pleisters en "uitdagende pijltjes" van de Musters-tekentafel. Kortom, het Eindhovense zwemwalhalla heeft u het zicht op de realiteit ontnomen. Naïef er op uit trekken is het ergste wat een afstuderende sportantropoloog kan overkomen. Hoezo, participerende observatie?

Het nippen aan kopjes symbiose-thee met Frank B., Marcel B. en Teun P. leverde plichtmatige mooipraat op en heeft uw sst-kenners.nl.zoektocht geen steek verder gebracht. Volgens mijn squash-informant bleek de geluidsband van uw onderhoud met de Europese bobo Borst slecht verstaanbaar, maar het maakte duidelijk dat "De verbindingentheorie van Musters" niet zomaar op SST (schermen, squash, tafeltennis) van toepassing kan worden verklaard. U had het niet slechter kunnen treffen: de gefragmenteerde NTTB scoort dramatisch slecht als het om binding gaat, squash is nooit anders dan gatenkaas geweest en de madurodammers van het koninklijke schermen moesten de betekenis van groepscohesie eerst in hun woordenboek opzoeken.

In de voormalige wedstrijdzalen van Amsterdam, Breda, Den Haag, Maasbree, Middelstum, Rotterdam, Tilburg, Utrecht en Vught vinden laatste flarden pingpongweemoed met moeite houvast tegen bouwvallige muren. De situatie is bedenkelijk en laat zich niet in uw pilastermodel dwingen. Uw opgewekte rooskleurigheid kan niet met een passer worden getransformeerd tot de wishful thinking van medaille-opbrengsten. Het is amusant om u als een Sancho Panza te zien speuren naar uw favoriete "iteratieve processen", maar ik verzeker u dat in tafeltenniskring geen sprake is van een cultuur van binding. Men gaat traditioneel gebukt onder de "ieder voor zich"-verlamming.

Tot mijn schrik gaf iemand aan mij door dat u onder de indruk bent van de kracht van vrijwilligers. Uw respondenten hebben u niet verteld dat twee sterke NTTB-regio's horizontaal implodeerden als gevolg van het ter beschikking stellen van 300 amateurs bij recente evenementen. De rek was er op slag uit, want de inzetbbaarheid van vrijwilligers is erg beperkt en garandeert geen enkele taakverlichting voor organisatoren en bestuurders. "Ja, ik wil er ook weer bij zijn"-lokroepen zijn riskant.

Hoezo, "de kracht van uitdagende pijltjes"?

Ik vrees dat u op het verkeerde been bent gezet door de Eindhoven-compote. Met behulp van dit Memo voor Musters hoop ik u tijdig te hebben kunnen bijstellen in uw lokalisering van alle onderhuidse SST-ongenoegens. Denkt u werkelijk dat uw opdrachtgever uw peptalk-in-managementverpakking kan gebruiken?

Dus, Martijn, verre nazaat van een Tilburgse kermisattractie, kom niet aanzetten met het excuus dat u geen gewaarschuwd man was. Ik denk dat de drie SST-partners bij voorbaat zijn veroordeeld tot de lamme helpt de blinde helpt de doofstomme. Rapporteer daarom geen gewiekste rookgordijnen om te verhullen wie er lam, blind en doofstom is. Zelfs de bondsraad laat zich dit niet welgevallen

(wordt vervolgd)

Column Sport Tafelte Sport Tafeltennis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 4 stemmen 159