En de koningin zong
‘Like a bridge over troubled water’ zong ze joviaal mee met Nick en Simon tijdens het bevrijdingsconcert. Haar koning murmelde voorzichtig en schuchter doch verre van overtuigend mee. Moet hij nog steeds een beetje wennen aan zijn frivole echtgenote?
Koninginnen zingen niet dagelijks mee met liedjes. Nee, een doorsnee koningin luistert, met al of niet gespeelde aandacht, en knikt hooguit instemmend als de laatste tonen zijn vervlogen. Nog even voorzichtig de handjes op elkaar en op naar het volgende nummer. Het volkslied gaat nog net maar dan houdt het ook wel op. Op meezingen met popsongs heb ik koningin Beatrix of queen Elizabeth nooit kunnen betrappen. Maar nu was er iets speciaals aan de hand: een vorm van synchroniciteit. De koningin zat op iets dat op een brug leek maar het niet was: ‘like a bridge’, en ze zat daar ook zeker boven troebel water: ‘over troubled water’, dus eigenlijk bezong ze feilloos haar eigen positie van dat moment. Verdacht toepasselijk allemaal. Dat grachtenwater onder de ponton zit vol met troep en bacteriën al willen politieke positievelingen u doen geloven dat het met de dag schoner wordt en je best een glaasje kunt nuttigen zonder de kans te lopen ter plekke dood neer te vallen.
Uit eerder optreden weten we dat onze koningin echter niet voor troebel grachtenwater terug schrikt of het moet destijds uit pure onwetendheid geweest zijn die haar er toe bracht zich glimlachend tussen de gecamoufleerde uitwerpselen van mens, hond en vogel te begeven om ons te trakteren op een prinsesselijke vorm van borstcrawl. De huidige koning was gezien zijn arbeidsverleden meer dan uitstekend op de hoogte van de kwaliteit van het Amsterdamse grachtenwater uiteraard en bedankte daarom vorstelijk voor de eer maar liet desondanks zijn vrouw zonder al teveel scrupules te water. Af en toe moet je een offer brengen en het goede doel heiligt alle middelen.
Maar onze koningin doet meer dan dat, ze zingt, danst en draagt vorstelijke jurken vergezeld van dito glimlachen. Ik zou er graag aan toe willen voegen dat ze thuis sigaren rookt, van die panatella’s, whiskey drinkt, single malt natuurlijk en tegen Willem-Alexander zegt als hij na een paar pilsjes moet afwateren: ‘wel gaan zitten hé Alex’. Dat zou mijn band met haar nog meer verstevigen. Of ze dat in de beschermende avonduurtjes ten uitvoer brengt weet ik natuurlijk niet maar ik acht het niet onmogelijk. Wat moet ze trouwens ‘s avonds, zittend op de canapé met krulpootjes, wel niet denken van het vreemde Nederlandse volkje. Dat dé Nederlander niet bestaat heeft ze in een onbewaakt ogenblik aan haar bevallige onschuldige lippen laten ontsnappen. Geen aanstootgevende opmerking maar eerder een scherpe observatie zou je als objectieve toehoorder zeggen maar dan moet je niet bij dé Nederlander zijn. Het volk laat geen moment voorbijgaan om een buitenkansje op het uiten van ongefundeerde kritiek op halve buitenstaanders ten volle te benutten en te herkauwen. Wat denkt ze wel niet die exotische Maxima. Don’t cry for us Argentina! Wij Hollanders geen identiteit...kom nou zeg.
Wat wij dan mogen missen aan Nederlandse identiteit heeft Maxima in overvloed. Als je als koningin ten overstaan van het hele volk boven het bedenkelijke Amsterdamse grachtenwater onbekommerd uit volle borst ‘like a bridge over troubled water’ met Nick en Simon meezingt dan ben je het stadium van het voordeel van de twijfel ruim gepasseerd en mag je je met recht een echte Nederlander noemen.
We’ll meet again Maxima!
hotmail.comGeplaatst in de categorie: koningshuis
Bevrijdingsconcert
396
Geef je reactie op deze inzending: