Inloggen
voeg je column toe

Columns

Via het Rijk gaat de Zorg naar de Gemeente

Jaren en jaren geleden, kwamen de moeders amper de deur niet uit, de zorg voor kinderen al dan niet aangevuld met de eventuele zorg voor een extra ouder die "gewoon in huis genomen werd" was een vanzelfsprekendheid, en diezelfde vanzelfsprekendheid was een logisch gevolg van de toenmalige opvoeding. Je wist niet anders en deed dus gewoon! De zorg voor de centen die nodig waren werd op de nek genomen door de vader van het gezin. Moeder zorgde voor de kinderen, de was, het huishouden de eventuele ouder en soms, heel soms als moeder de kinderen op school had zitten, was er tijd om eventjes bij te komen!

Eventjes. Niet te lang natuurlijk, want eten koken was niet zo makkelijk als nu, net als de was doen, niet zo makkelijk als nu, boodschappen doen, niet zo makkelijk als nu, kinderen opvoeden niet zo makkelijk als nu!? Of toch wel, de kinderen van TOEN wisten niet beter of het was een gewoonte om mee te helpen in het gezin, het kwam vaak voor dat de oudste voor de jongste moest zorgen, het kwam vaak voor dat kinderen mee moesten helpen, van kolen halen in de kelder, tot afwassen, afdrogen, en wat er verder allemaal kwam kijken bij het doen van het huishouden. Heel logisch en voor toentertijd heel normaal.

Tegenwoordig ligt dat allemaal anders, niet alleen zitten de kinderen langer op school, maar ook hebben ze buiten de schooltijden zo vreselijk veel hobby's dat er amper tijd is om ze iets in huis te laten doen. Maar kijk naar b.v. de vaat, bij zowat iedereen staat een Bertha, zo noem ik mijn vaatwasser, want natuurlijk heb ik die. Net als vele anderen! Echter het komt zelden voor dat je iemand hoort zeggen; haal jij dat ding even leeg? Want vullen is 1 maar leeghalen een ander verhaal!

De tijd van vaat wassen is niet meer. Zijn we er slechter van geworden, nee natuurlijk niet maar wat me hoogst verwondert is toch wel het volgende; we hebben het allemaal redelijk, worden ouder en sommigen van ons zijn aangewezen op extra hulp, omdat mensen die niet meer in staat zijn hun huishouden te bestieren nu worden geconfronteerd met de uitspraken van de ministers die vinden dat familie nu maar in moet springen bij eventuele zorg omtrent ouders. Maarre, die minister had toch jaren alle mogelijke moeite gedaan om de jongere garde juist weer aan het werk te krijgen?

Die vond toch dat er allerlei kinderopvang en crèches van de grond moesten worden gerukt om zodoende ervoor te zorgen dat er "jong spul" weer voor de arbeidsmarkt beschikbaar zou zijn? En nou dat eenmaal voor elkaar is, nou moeten dus diezelfde kinderen pa en ma komen helpen om te mantelzorgen? Kijk, dat snap ik nou niet! In de jaren 50 was de mogelijkheid er gewoon niet, in de jaren 70 dacht niemand erbij na, in de jaren 90 kwamen de moeders wel weer voor zichzelf op en rond de eeuwwisseling vonden de hoge mensen achter hun bureautje dat de moedertjes maar weer op de arbeidsmarkt geprofileerd moesten zijn!

En nou zijn de rapen gaar, wordt er geknipt en gepikt, wordt er verondersteld dat de kinderen van NU ook nog de toko van de ouders beetpakken, nog los van het feit, dat ze een meer dan druk leven hebben. Als daar dan bijkomt dat die ouders bijvoorbeeld hulp nodig hebben en dit krijgen middels een instantie, dan is het helemaal RAAK, want; die gaat over naar de gemeente en weet je NU de gemeente een vinger in de pap, oftewel het huishouden krijgt, gaan er andere regels gelden, want zo las ik in een brief; de gemeente bepaalt dat onze kledingstukken het liefste strijkvrij worden aangeschaft.

De gemeente bepaalt de tijd die nodig is om de toko van de mensen die hulp nodig hebben, hoe lang ze over ramen zemen mogen doen, de gemeente bepaalt dat een cliënt een wasmachine en een wasdroger in huis heeft, de gemeente bepaalt, jawel u leest het goed! Als er kan worden gesneden in de tijd van een cliënt, dan wordt dat niet nagelaten, en natuurlijk is er kaf onder het koren, maar het mag mijns inziens nooit en te nimmer een vanzelfsprekendheid worden dat kinderen die door de regering opnieuw in het arbeidsproces zitten, ook een gezin hebben nu MOETEN mantelzorgen, omdat de gemeente het mes heeft gepakt en heerlijk bezig is een zorg taart te snijden en op te vreten! Regels zijn er om na te leven, niet om op te stellen en ze vervolgens om zeep te helpen!

Schrijver: An Terlouw, 15 december 2014


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.8 met 4 stemmen 111



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
18 december 2014
Je bedoelt, de draaglast overvraagt de draagkracht. Het eisenpakket spuit de spuigaten uit. Rijkszorg stond nog voor saamhorigheid, gemeentezorg is mede door geldgebrek een doekje voor het bloeden. Het Rijk kijkt niet langer dan hun Pinokkio-neus lang is en zelfredzaamheid is vooral in trek binnen de VVD-gelederen, al zitten de rijken tegenwoordig binnen alle politieke partijen. Zelfredzaamheid kan gemakkelijk, wanneer je een goed gevulde beurs hebt met tig-creditcards.
De zeg maar minderbedeelden moeten iedere eurocent omdraaien en kunnen zich geen overbeschaafde weelde veroorloven. Zij zijn wel gebaat bij van overheidswege betaalde mantelzorgers en zij weten maar al te goed, dat de modale werknemer het absurd druk heeft en overspannenheid en uitval riskeert door voor mantelzorger te spelen.
De rijken leven in een egoïstisch pretpark en ze hebben niets met solidariteit. Alle kosten voor minderbedeelden bonjouren ze met arrogante flair weg. Ze nemen er zelfs nog een extra glas champagne op. Hun benevelende luilekkerland is veilig gesteld en verder wensen ze niet te kijken. Je hebt groot gelijk, An, maar laten we vooral onze zielen vrijwaren van deze inhumane killermachines!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)