Inloggen
voeg je column toe

Columns

Zoemeo en Zoemiette

Vanochtend, nog half in slaap en nog in horizontale positie, luisterde ik naar het radioprogramma ‘vroege vogels ‘.
Vervolgens dutte ik even in en ik werd weer kort wakker bij de vertellingen over de zeer romantische escapades uit het seksleven van vliegen, muggen en bijen.
Vooral het voorspel en de geslachtsdaad van de laatste soort, blijken buitengewoon leerzaam en interessant.

Mannetjes vliegen in zwermen en maken een zoemend geluid met hun vleugels.
Een vrouwtje dat een zwerm zoemende mannetjes hoort, waarvan het gezoem haar bevalt, mengt zich tussen de zwerm mannetjes en zoemt dan lustig mee.
Uit al die mannetjes selecteert zij zorgvuldig het mannetje dat haar,qua geluid, het meest bevalt en vervolgens probeert zij háár geluid met het zijne te laten resoneren.
Zo zoemen zij dan samen een tijdje op, tot ze besluiten boven de meute uit te stijgen om daar, hoog in het uitspansel de geslachtsdaad te bedrijven.

Tot aan dit ritueel gaat het er zeer romantisch aan toe met Zoemeo en Zoemiètte maar vanaf de paring wordt het een luguber verhaal.

Zoemiètte verandert in Barones De Sade.

Nadat het mannetje haar zijn zaad geschonken heeft worden zijn geslachtsdelen eraf gerukt.
Zij houdt ze voorlopig in haar lijf, tot zij zich heeft opgemaakt voor een volgende liefdesdaad

Hoe het met Zoemeo afloopt laat zich raden.
Het kan zijn, dat daar nog een mededeling over is gedaan, maar die heb ik niet meer gehoord.

Kort na dit verhaal ben ik namelijk weer in slaap gevallen en ik droomde van, op macht beluste geldwolven; van fraudeurs en van graaiers en griezels die de wereld besturen,
van ministers en presidenten zonder scrupules, die een schaakspel spelen waarbij wij pionnen zijn, hun slaafjes, waar zij believen hun voordeel mee kunnen doen.

ik droomde van een leugenachtige boevenbende die zichzelf verrijkt.
En ik droomde dat sommige van ons dat niet kunnen zien - dat de meesten van ons dat zelfs niet wíllen zien.
ik droomde dat wij liever de leugens koesteren dan te zien dat we recht op een ondergang afkoersen.

Het was een nare droom; je weet wel zo ’n droom waarvan je badend in het zweet wakker wordt -en dat je daarna dan niet meer durft te gaan slapen, omdat je niet meer verder wil dromen.

Het laatste stukje was het meest angstaanjagend.
Ik droomde dat ministers dagen en nachten bij elkaar hadden gezeten om schaak te spelen.
De inzet waren mensen, zoals u en ik, vluchtelingen; uitgeprocedeerde asielzoekers om precies te zijn en wij waren de pionnen.

Moesten deze uitgeprocedeerden zonder voedsel, zonder geld en zonder kleding de straat op geschopt worden, overgeleverd aan de Goden, of moest er iets anders mee?
Waar zat de meeste kans op winst?

Na een aantal dagen en nachten, bleef het gelijk spel.
Of ze eruit gekomen zijn weet ik niet. want mijn droom nam plotseling een andere wending.

Uit het niets dook zomaar ineens Monika Lewinsky op in mijn droom.

‘Weet je al, dat ik een team van vrouwen heb opgeleid om te infiltreren binnen de CIA, om daar vervolgens, met een bepaald doel mannen te verleiden?’

' Zij heeft lang genoeg in het witte huis gewerkt om het schaakspel goed onder de knie te krijgen en een flink robbertje mee te spelen, dacht ik nog. Zij kent het klappen van de zweep!'

‘Welnu, zei ze, ik wil een aantal van die vrouwen uitlenen aan jullie kikkerlandje om de balans daar weer eens een beetje te herstellen.’

‘Ja maar, antwoord ik aarzelend… is dat wel ethisch verantwoord en denk je dan dat onze ministers te verleiden zijn ?'

‘Ethisch of niet ethisch’ antwoordde Monika, ‘that’s not the question right now my dear......... It’s more…. to be or not to be… hé. .. dus…….jullie hebben helaas weinig keuze.
En dat ze te verleiden zijn dat hebben ze allang bewezen.

Twee dingen spelen hier slechts een rol darling, macht en geld !
Onze vrouwen zijn van alle markten thuis en ze schrikken nergens voor terug.’

In mijn droom stemde ik toe -en ik dacht ineens aan die bijenkolonie en hun liefdesspel.

“ Laatst heb ik een zestal zwarte aardappelschilmesjes gekocht , klein maar buitengewoon scherp ; heb je daar misschien wat aan,’ vroeg ik aan Monika.

Schrijver: Marije Hendrikx, 19 april 2015


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.5 met 2 stemmen 178



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
20 mei 2015
Ik vind dit een prachtige column
zoemende Marije, Bij-in,
die verdient vele lezers
en hoge scores

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)