Inloggen
voeg je column toe

Columns

Asielzoekerstouwtrekkerij

In haar artikel 'Kan Duitsland anderhalf miljoen asielzoekers verwelkomen?' van Marjon Op de Woerd (Trouw, 6 oktober 2015) schetst zij een realistisch beeld van de huidige situatie in Duitsland. Duitsland wordt op dramatische wijze overspoeld door asielzoekers en het land valt uiteen in voor- en tegenstanders. Duitsland kan rekenen op anderhalf miljoen vluchtelingen en dat is bizar veel toestroom. Mutti Angela Merkel houdt haar poot stijf en ze blijft trouw aan haar uitspraak 'Wir schaffen das!'. Toch krijgt ze nu ook al kritiek van haar bondgenoten. Haar minister van financiën, Wolfgang Schäuble, pleit voor een beperking van de vluchtelingenstroom. De zusterpartij van Merkel's CDU, de CSU, wil de grenzen sluiten. Horst Seehofer, minister-president van de deelstaat Beieren, zegt: 'We hebben onze capaciteit bereikt!'. Angela peinst er niet over om de Duitse grenzen te sluiten, integendeel, ze houdt ze wagenwijd open. Haar populariteit was in de afgelopen vier jaar nog nooit zo laag. De politiek steekt zijn kop in het zand en er wordt maar mondjesmaat naar de reële bezorgdheden van het volk geluisterd. Alsof het om het egoïstische imago van de stijfkoppige Angela gaat. Vergeet niet dat het merendeel van die asielzoekers in het kader van gezinshereniging nog eens vier tot acht personen laten overkomen. Rekensommetje: geen anderhalf miljoen, maar pakweg negen miljoen asielzoekers en wat er nog bij komt iedere dag. Een fatale overdosis. Dat is toch een doemscenario, daar er nu al geen behoorlijke opvang, huisvesting en bezigheid voor die mensen is. Een deel klaagt al steen en been, omdat ze de minimale omstandigheden nu al zat zijn. Inplaats van dat ze dankbaar zijn, dat ze in veiligheid zijn, beginnen ze te mokken over de karige leefomstandigheden, terwijl ze alles voor niets krijgen aangeboden. Die ontevredenheid geeft behoorlijk te denken. In hun eigen landen hadden ze het natuurlijk veel beter qua levensstandaard, maar de arrogantie om te denken, dat ze dat hier zomaar één-twee-drie minstens terug krijgen is natuurlijk van de zotte. Alsof wij hier niet kampen met werkloosheid en (huur)woningentekort. Bovendien kampt Duitsland nu ook nog onverwachts met de schadepost van VW.

De 26-jarige chef-kok Hesham uit Syrië is met zijn zwangere vrouw en baby Duitsland binnen gekomen. Hij moet wekenlang in de rij staan om zich te registreren en daar baalt hij van. Nou én zeg!, iedereen die immigreert moet van onderop beginnen en de boel opbouwen, hoezo is daar toch bij velen dat dwaze idee, dat ze hier meteen een villa in de bossen krijgen, een Porsche en een zwembad in de achtertuin? Hesham zegt: 'Ik zou willen dat ik in Syrië was gebleven!, het is zo erg hier, we slapen in de kou en nu is onze baby ziek.'. Als ik het koud heb 's nachts, dan gooi ik mijn jas over mij heen of wat extra dekens, dat heet oplossend denken, maar daar doet Hesham blijkbaar niet aan, omdat zijn slachtofferrol spelen hem beter uitkomt. Zijn baby is ziek en dat is de schuld van de kou in Duitsland. Wát drommel zeg, wat een pietluttig gezeik, alsof hij niet zou weten, dat er in Duitsland geen Syrische temperaturen heersen! Het zijn wel heel erg mondige asielzoekers tegenwoordig! Ik kan me heel goed indenken, dat er bevreesde mensen zijn, die denken aan 'Simson, de Filistijnen over u!' en defaitistisch 'God ja, laat die parasieten ons maar kaal vreten!'. De gedachtenpolitie onderdrukt de ware emoties tot op zekere hoogte.

Oranje en Purmerend. Iedere nieuwuitzending gaat over de huidige vluchtelingenproblematiek. Zo ook Pauw vanavond (6 okt. '15), waarin enkele opstandige bewoners van Oranje zaten, die hun logische standpunten loosden. Zij krijgen als zeer kleine dorpsgemeenschap een meervoud aan asielzoekers op hun nek en dat pikken ze terecht niet. Hier zijn de verhoudingen namelijk zoek. Een voluptueuze bewoonster wist enige tijd de dure dienstauto van de VVD-pief, die over dit beleid gaat, tegen te houden. Met harde hand werd ze opzij geduwd. De bussen met aanstormende asielzoekers keerden terug, omdat Oranje-bewoners alle invalswegen met hun campers hadden geblokkeerd. Net een spannende film. Volgens de vrouwen bij Pauw drinken de asielzoekers veel bier en gaan ze stomdronken naar hun 'pretpark' terug. Hun kinderen waren al getuige van heroïne-spuitende asielzoekers. Door de overvolle bussen kunnen ze als oorspronkelijke bewoners nergens meer naartoe. Er is geen winkel in Oranje en het dichtsbijzijnde dorp waar iets te koop is, ligt vijf kilometer verderop. Ik vraag me serieus af, is dit een burgeroorlog in wording of wordt er door paranoïde angsthazen een hetze van gemaakt, in de ophitsstijl van hun goeroe Wilders? Ik zag de Duitse leraren op hun strenge, Duitse manier jonge asielzoekers drillen in hun rigide onderwijssysteem en dat deed mij werkelijk de hoop tot wederzijdse acceptatie ontnemen.

Schrijver: Joanan Rutgers, 8 oktober 2015


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.7 met 7 stemmen 147



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
An Terlouw
Datum:
10 oktober 2015
Ik ben het helemaal met je eens, ze zochten het beloofde land, kwamen er ook nog, behalve die mensen die het leven lieten op zee. Maar eenmaal hier is er voor een heel groot deel alleen maar negativistisch gedrag. In plaats van dankbaarheid is er slechts wanorde en negatief gedreuzel, ons land heet binnenkort geen Nederland meer maar wordt er geheid een prijsvraag uitgezet: welke naam moet HOLLAND krijgen?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)