Inloggen
voeg je column toe

Columns

Op de golfbaan

Was ik laatst ontspannen een balletje aan het slaan met een paar vrinden uit het ”old boys network”, Frits en Jan-Kees, toen er zich op hole 8 onverwachts iets verontrustend voordeed waardoor “het leed in deze wereld” bijna op onze stoep stond.

Meestal hebben we belangrijkere dingen te bespreken dan zogenaamd wereldleed en maken wij ons doorgaans niet zo druk om de belevenissen van andere bewoners op deze planeet die het door de bank genomen wat minder getroffen hebben. Niet slecht getroffen hebben we het...maar dat is het lot zeggen we wel eens glimlachend tegen elkaar en “toevallig” is het lot, of in een jolige bui karma, ons goedgezind geweest. Helemaal toevallig is dat natuurlijk niet. We hebben er keihard voor gewerkt en plukken daar nu de welverdiende vruchten van. We hebben onze eigen wereld gecreëerd waarin we ons prima vermaken en wat er zich daar buiten afspeelt willen we ons het liefst zo weinig mogelijk mee belasten. Dat is beter voor ons en ook beter voor de buitenwereld. Als je, zoals de meeste jongens bij onze club, je sporen hebt verdiend in het circuit en niet al te slecht geboerd hebt dan zijn triviale begrippen als armoedegrens, bijstandsmoeders en vluchtelingen geen dagelijkse gespreksonderwerpen zult u begrijpen.

Zo niet op hole 8 verleden week. Jan-Kees, die geen onverdienstelijke handicap van 27 heeft, sloeg zowaar een birdie hetgeen echter ook betekende dat het eerste rondje na afloop voor zijn rekening zou zijn. Zo zijn de regels. Hij bukte zich om zijn fortuinlijke golfbal uit het golfputje te vissen en zei tussen neus en lippen door: “Wij hebben het nog niet zo slecht jongens”. Frits was de eerste die op deze totaal onverwachte ontboezeming reageerde met: ”Gaat het de verkeerde kant op met de aandelen Jan-Kees?”. We barstten in lachen uit maar zagen tegelijkertijd dat Jan-Kees somber voor zich uit staarde en dat de grap van Frits bij hem niet het gewenste effect opleverde. “Ik maak me zorgen” zei hij. “Er is toch iets mis met deze wereld”. Zo kenden we Jan-Kees niet en we besloten, ook vanwege een miezerig regenbuitje, vroegtijdig naar de kantine te gaan om hem er weer bovenop te helpen.

Jan-Kees zat een beetje in de maag met zijn Poolse “hulp in de huishouding”. Zwart een tientje per uur dus dat was het probleem niet. Nee de schoonmaakster had in gebrekkig Nederlands aan zijn vrouw verteld dat haar man, die in de tuinbouw werkte, een tijdje geleden ziek was geworden en dat zijn loon de afgelopen maand niet was uitbetaald waardoor ze financieel nogal in de problemen kwamen. Temeer omdat ze ook nog maandelijks wat geld overmaakten naar opa en oma in Polen die voor hun twee kinderen zorgden. Kon haar loon, in deze moeilijke tijd, niet wat verhoogd worden was de uiteindelijke vraag. Zijn vrouw had het Jan-Kees voorgelegd en na wat wikken en wegen hadden ze besloten haar uurloon te verhogen tot dertien euro. Maar het hele verhaal zat hem toch niet zo lekker blijkbaar, al snapten wij niet precies waarom.

Uiteraard zeiden wij dat hij en z’n vrouw een heel ruimhartig besluit hadden genomen door de Poolse familie zo bij te staan. Dat deed niet iedereen. De meesten zouden zeggen: “Voor jou honderd anderen”. “ Echt waar?”, vroeg Jan-Kees. “Ja natuurlijk”, zeiden we. “Heel goed gedaan jongen”. Langzaam verscheen er een glimlach op zijn gezicht en na de derde whisky was gelukkig alles weer bij het oude.

Jan-Kees zei: “Sorry jongens”, en bood ons ter compensatie nog een rondje aan. “Volgende week zelfde tijd zelfde plaats en dan zonder werelds leed”, zei hij lachend. “Top”, zei Frits. Ik knikte instemmend en we proostten nog eens uitbundig op het goede leven.

Schrijver: Dr. Åldring, 23 november 2015


Geplaatst in de categorie: algemeen

2.4 met 9 stemmen 102



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
25 november 2015
Een heerlijke satire over het golfbaanbestaan van de gefortuneerden onder ons. Overigens ben ik bang dat het de satire overstijgt en bittere reality writing is, wat het helemaal tot een domme klucht van in zinloos genot dobberende showbinken met uitpuilende beurzen maakt. Het erge is ook nog dat professionele golfers vaak heel veel geld met deze yuppensport winnen. Grappig hoe die Jan-Kees weer met zichzelf in het reine komt, terwijl het natuurlijk no big deal is. Ernstig dat ze denken dat hun welvaart een speling van het lot is en een gevolg van hun 'harde werken'. Daarbij zijn hun denkwijzen ook nog eens hoogst asociaal en bewust van de minderbedeelde medemens afgekeerd. Leuk gevonden ook die Poolse schoonmaakster, die als een slavin wordt afgekocht, ter compensatie van zijn liederlijke leventje.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)