Inloggen
voeg je column toe

Columns

Forum

Wandelen, lopen, voetenwerk, benengymnastiek doe ik recentelijk veelvuldig.
In het verlengde, in conjunctie met mijn veranderde voedingspatroon.
Onder het paraderen door het paradijs dat deze wonderschone Aarde is, krijgen de niet-bedachte-gedachten de vrijheid om te percoleren door de labyrinten van het ondoorgrondelijke brein als vleermuizen door de mergelgrotten van Valkenburg.

Vanochtend welde er een gevoel van dankbaarheid uit de hartvulkaan van mijn binnenwereld op ten aanzien van de mogelijkheid en actualiteit van ideeën- uitwisseling die deze site nederlands.nl biedt.

Toen ik me afvroeg hoe dat zit, bedacht ik me dat het te maken heeft met een bepaald niveau van uitwisseling tussen mensen die het al of niet met elkaar eens zijn.
Zelden maak ik het hier op deze site mee dat commentaren denigrerend, respectloos, onderuithalend, onguur, vilein of treiterend zijn.

Tegelijkertijd wordt hier toch met passie (soms), sarcasme (af en toe), ironie (te weinig), felheid (van sommigen), humor (veel te weinig), en zonder al te veel zelfcensuur geschreven en commentaar geleverd.

Daarmee, en dat was het onderliggende gevoel, kunnen we hier gratis en naar hartelust (nee geen hartenlust) gebruik maken van dit, wat mij betreft, unieke en gebruikers sympathieke forum. Dat is prachtig. Werkelijk.
Stel je voor dat het er niet was..
Dan zat je anoniem tussen al die betweters (geen woordspeling bedoeld), al die reaguurders, al die scherpslijpers, al die afzeikerds, de eindeloos stalkende trollen uit de modderpoelen van het internet.

En daar zitten we niet.
Wat een geluk.

Dan kun je klagen of zeuren of drenzen dat er zo weinig mensen schrijven of lezen..
Maar wat is er tegen een klein forum?
Een niche, een koffietafel, een open plek met bankjes in het bos, waar dagelijks bepaalde mensen met de trouwheid van een zonsopgang hun bijdragen neerleggen, zodat anderen die wel of niet langskomen gegarandeerd iets zullen vinden.
Wetend dat ze een reactie kunnen geven als die in hun opkomt. En niet als niet.

Ik denk dat de wereld, de mensen in de wereld, hunkeren naar de terugkeer van de kleinschaligheid, de herkenbaarheid, de vertrouwdheid en de kenbaarheid.

Lectori Salutem!

Schrijver: Ton Hettema, 11 september 2016


Geplaatst in de categorie: internet

3.3 met 9 stemmen 104



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton Hettema
Datum:
17 september 2016
Nu pas?
Fijn je hier tegen te komen.
Zijn er meer poëten die dit bos niet kennen?
Zegt het voort, bazuin het in trond, echo echo..
Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
16 september 2016
Net begonnen met deze site te ontdekken en toen kwam ik dit stukje tegen. Leuk!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)