Armoede en facturen

In het nieuws van gisteren kwam naar voren dat er in ons kikkerlandje (dat nu echt wel een kikkerlandje genoemd mag worden want tjonge wat is het koud, maar dit terzijde) veel mensen tegen de armoedegrens aanzitten. De moeder die aan de microfoon zat te peuteren was zich nu al druk aan het maken vanwege het feit dat de kinderen naar het voortgezet onderwijs moesten en derhalve met eventuele extra uitgaven niet meekonden op een werkweek, die gewoonlijk wordt georganiseerd door school.

Dat zal pas over drie jaar gebeuren, maar ze maakt zich er nu al druk om, slapeloze nachten heeft ze, net uit de schuldhulpverlening en dan na moeten denken wat je over drie jaar....niet kunt doen. Nou moet ik zeggen, dat ik me allang niet meer druk maak over wat er volgende week gebeurt, want we zijn mensen van de dag geworden. Dan maakt het dus wel uit dat je, wanneer je jezelf druk maakt om wat er over drie jaar gebeuren moet, je wat kunt relativeren.

Over drie jaar is het 2020, en eerlijk gezegd is dat sprongetje natuurlijk zo gemaakt, maar NU nog eventjes niet. Het is 2017 en als je dan bedenkt dat het jaar, nu, zeg maar nog geen zeven weken oud is, en ik met glans en glorie geslaagd ben om al door mijn eigen risico heen te zijn, dan begrijp je ineens de titel wat beter.

Ik weet dat (ook al van het nieuws) doordat de medicijnen voor mensen met kanker ontzettend duur zijn, daardoor de ziektekosten loeihoog zijn en zonodig nog hoger zullen worden. De arts die dat vertelde vergeleek de prijs van de medicatie met een hypotheek, maar dat is pas ranzig. Om een huis te vergelijken met de prijs voor medicijnen om een dodelijke ziekte de kop in te drukken.

Ligt dit nou aan mij? Ben ik daar te soft voor geworden, ben ik immuun voor normale beredeneringen, ben ik dan toevallig een van die mensen die zich niet druk maken om wat er over drie jaar gebeurt? Maar me wel vreselijk pissig maak omdat ik dus wel ziek ben en daar de tol voor betaal? Tol: in de vorm van: 2017 is zeven weken jong en mijn eigen risico is al opgesoupeerd.

En ik weet best, dat ik dan de rest van het jaar niks meer hoef te lappen maar stel je voor dat ik dit jaar mijn laatste adem uitblaas? Heb ik mooi zakken gevuld van die pluchezitters, voor jan met de korte achternaam...wat nou: over drie jaar...ik heb het over NU.

Deze column is live te beluisteren a.s.zaterdag om 11u10 bij www.lokaleomroepkrimpen.nl

Schrijver: An Terlouw, 10 februari 2017

An.terlouwcasema.nl

Armoede Zorgkosten Zorgkosten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 856