Inloggen
voeg je column toe

Columns

Afspraak: op tijd!

Jazeker op tijd! Dat is pas een unicum, dat mag ook best worden vermeld, een afspraak in het Erasmus hebben om negen uur en dan ook op de slag van negen naar binnen worden gehaald. Als dat geen reden is om alle andere afspraken een stukje naar de achterkant van je hoofd te duwen, dan weet ik het ook niet meer. Immers, wie kan er zeggen dat een afspraak gemaakt in welk ziekenhuis dan ook, op tijd gaat? Ik kan ze dus echt op één hand tellen, want er zijn immers ook al van die geweldige bordjes uitgevonden: het spreekuur van dokter die en die loopt - daaronder staat dan doorgaans: een kwartier, want daar begint het mee, oplopend tot soms een uur - uit!

Jawel, je zult er maar zitten, een afspraak hebben om pak 'm beet half tien en dan na het bekijken van de klok (die in een wachtkamer dus altijd achter lopen hè?) even naar de balie om te checken of men je soms vergeten is: waarbij je oog valt op dat vermaledijde bordje, dat er dus nog niet stond toen je binnenkwam en je kaart af gaf..nee niks hoor, dat hebben ze er snel neergezet toen jij net je jas had uitgetrokken en plaats genomen had op de bank.

Maar nu niet, niks hoor, met dochter een afspraak in het EMC, erheen met de metro, fluitje van een cent, nou ja cent: het kost een paar centen om van Capelle naar Rotterdam te komen, ik schrok me ongans. Maar da's een ander verhaal, aankomen in dat immense pand, want als we het hebben over een groot pand, dan moet je mij daar echt niet alleen achterlaten, ik verdwaal, absoluut. Ik raak de weg al kwijt in een winkel, dus dat zou geen beste optie zijn, maar in dit specifieke geval, zagen we er blijkbaar wat verloren uit en trok een medewerker van de hal, jawel goed gelezen, een zogenaamde hal-medewerker een sprintje naar ons en wees vlekkeloos de weg naar waar we moesten zijn.

Te vroeg, maar dat was ook gevraagd en weet je, al je ons iets vraagt, met de nadruk op vraagt, dan doen we dat ook, bevelen zijn we namelijk hartstikke doof voor! Jammer maar het is niet anders. En wanneer de wijzer naar het hoogste punt gaat, staat er iemand achter me die zegt: mevrouw Terlouw? (er zaten verder geen mensen dus die vraag was misschien een tikje overbodig maar ook dat terzijde) gaat u met me mee?

Jawel, op tijd en dat verdient de "op tijd zijn prijs" want oei, wat ben je vaak vreselijk aan de beurt, terwijl je dan juist niet aan de beurt bent, omdat het spreekuur van de dokter met zoveel minuten uitloopt.

Schrijver: An Terlouw, 23 februari 2017


Geplaatst in de categorie: tijd

2.5 met 2 stemmen 196



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Günter Schulz
Datum:
23 februari 2017
Email:
agschulzziggo.nl
Een column naar mijn hart, An. Wetende, dat je helaas dikwijls naar dit soort medische fabriekspanden moet en ook hoe irritant en slopend elk uitgelopen hal uurtje kan zijn, zeg ik toch: "petje af". Hoe ironisch zo'n bedankje in de gehele context ook moge klinken, het is gemeend en het lucht volgens mij ook een beetje op. Je bent gelukkig gezegend met een grote portie relativeringsvermogen en ook de humor maakt soms vele tegenslagen voor jou dragelijk.
Voor de toekomst wens ik jou en jouw dierbaren oprecht alle vertrouwen en sterkte toe, want het zal vermoedelijk en helaas niet het laatste bezoek aan een ziekenhuis zijn geweest.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)