Inloggen
voeg je column toe

Columns

Polderheid I

Over Apenpokken.

De term Polderheid zal de lezer in deel II pas duidelijk worden. Zo doe je aan klantenbinding. Mijn oorspronkelijke langere tekst is op verzoek van de Stichting Korrelatie gesplitst in een aantal afleveringen. En het begrip polderheid zit een stuk verder… Die splitsing dus, omdat alle ellende in één aflevering tegelijk de Stichting teveel hulpvragen van geschokte lezers oplevert. De notoire reaguurder DDD kwam u in dat verband al meermalen tegen in mijn teksten.

Onlangs deed de rechter uitspraak in de zaak Mevrouw Simons versus de heren Schimp, Scheut, Pummel en Kinkel plus nog een hele stoet consorten. Als je de mooie bewoordingen laat voor wat ze zijn, draaide het gewoon om rassendiscriminatie. Ironisch genoeg krijgt het arme mens in de sociale media opnieuw de volle laag, nu omdat ze dat proces niet had mogen winnen.

Sylvana Simons (maar ook Erdogans zetbaasje Tunahan Kuzu, die in de volgende delen niet zal worden vergeten) hebben iets, dat een nationale onhebbelijkheid stimuleert. Beiden hebben een blauwe maandag samen in Partij Denk gezeten. Er lijkt niet veel nodig om hen te bedelven onder agressieve opmerkingen. Zou dat iets te maken hebben met hun taalgebruik en meer nog met hun taalvaardigheid? Deze speelse gedachte ziet er raarder uit dan het is, zoals ik zal betogen...

Gewauwel en gehaspel van de Nederlandse taal kan je mevrouw Simons en meneer Kuzu namelijk niet verwijten. Je hebt hier twee niet-alledaagse Nederlanders, die niet krom-, blauw- of blubblubpraten. Als boerenpsycholoog vermoed ik, dat sommige “echte Nederlanders”, die zelf niet goed uit hun woorden kunnen komen, daardoor van slag raken. Buitenlandse brabbelaars sluiten we liefdevol in onze armen. Er is immers geen groter vreugde dan lachen om een exotisch accent. En heel misschien, voelen we ons een klein beetje beter dan die gebrekkig pratende nieuwelingen. Die indruk krijg ik van mensen, die niet veel op hebben met Standaardnederlands (zo benoemt het Groene Boekje wat correct taalgebruik is).

Voor mensen, die hun eigen moerstaal slecht beheersen, is het toch een opsteker een vreemdeling te ontmoeten, die nog belabberder Nederlands spreekt. En dan vinden we die tobber ook best op een superieure manier aardig. Het twijfelachtige succes van die vreselijke Tante Lien (Wieteke van Dort met een al lang uitgestorven zogenaamd Indisch accent) en de Surinaamse evenknie Tante Es (Jörgen Raymann) demonstreren dat.

Wetmatigheden hebben omgekeerd ook geldigheid: Schimp, Scheut en de reutemeteut kunnen hun onterechte gevoel van superioriteit niet botvieren bij Simons en Kuzu. Er valt bij hen niets te lachen en al helemaal niets uit te lachen! Hun taalgebruik is voortreffelijk. Kennelijk een reden om dan maar agressief tegen hen te doen. Ik heb zelf weinig op met Simons en nog veel minder met Kuzu, maar de agressieve benadering van hen, zowel in tv-praatprogramma’s als in de sociale media, verdienen ze niet.

De inhoud van de geplaatste teksten zijn trouwens best verhelderend: ze onthullen, dat die scheldbrokken op gespannen voet leven met het Nederlands. Jawel, een valide reden om kwaad te worden op “allochtonen”, die zich met het Nederlands als een vis in het water voelen..

Vlak voor de rechtszitting excelleerden twee van de (21) gedaagden (Ben en Freddy)
in het tv-programma Nieuwsuur. De straf die zij zichzelf gaven lijkt mij zwaarder dan die de rechter oplegt. Ergens is het dapper (of gewoon oliedom) als je jezelf zo te kijk zet in dat tv-programma. Toen ze hun mond opendeden hoopte ik bijna op ondertiteling. Maar zo vals was Nieuwsuur net niet. Niettemin kregen ze de vrije hand om helemaal leeg te lopen. Wel, dat leverde dus opmerkelijke taaldiarree op.

Die ene, de neonazi, zei wat je in zijn kringen kunt verwachten. Als hij enkele tientallen jaren ouder was, zou je denken “dat ze die destijds in de oorlog hebben gemist”. Als dat Neerlands bloem der natie is, dan staat ons een weinig fraaie toekomst te wachten. Die toekomst wordt zeker ook niet beter door die andere, die Simpelmans. Die had tegen zichzelf beschermd moeten worden. Maar ja… hij had zelf de sluizen open gezet, dus daar komt-ie:

In die uitzending verklaarde hij de vergelijking met een aap, die hij voor mevrouw Simons had gereserveerd, correct te vinden. Om uitleg gevraagd, gaf hij een verbijsterend college Aapkunde: net als een aap was ze bruin en had ze krulhaar. Die ongemakkelijke opmerking over kleur daargelaten… hij kon even niet op de term kroeshaar komen. Ik gun hem een vrijkaartje voor De Apenheul. Hij kan dan ontdekken dat apen nooit kroeshaar hebben. En bovendien hebben ze onder hun vacht altijd een vrijwel wit velletje.

De ironie van het noodlot wil, dat deze meneer – net als alle andere mensen – dezelfde biologische kenmerken vertoont als een willekeurige aap. We zijn niet voor niets Primaten. Maar uitgerekend sloegen de door hem genoemde kenmerken als een tang op een varken. Hij gaf een heilloze demonstratie van krakend denkwerk.

Tegen zo’n genadeloze openbare zelfkastijding van beide heren kan geen rechterlijke uitspraak op.

Wordt vervolgd (Polderheid II).

Schrijver: harrem, 6 juni 2017


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 4 stemmen 90



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
harrem
Datum:
8 juni 2017
Karel J.:
Blosjes op mijn wangen... het is prettig als iemand anders dan ik zo'n (jouw dus) tekst plaatst. Ik deel je gedachten, maar ach... wat zou ik.

Jouw woordkeuze liegt er trouwens ook niet om, Citaat: puberale humor of moddervette 'satire'. Het zou zo maar kunnen zijn dat je die woorden in een volgend stuk van mij ook tegenkomt. Met je welnemen.

Beschouw dat dan niet als ordinaire plagiaat, maar als waardering voor je keuze van milde ironische woorden.
Naam:
Karel Jong
Datum:
7 juni 2017
Sterke bijdrage met mooi gedoseerd cynisme. Wordt Harrem hier soms niet schromelijk onderschat? Meer waardering op deze mooie site voor puberale humor of moddervette 'satire'? Nu, ik weet dat niet. Maar Harrem blijf ik echt wel lezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)