Inloggen
voeg je column toe

Columns

Het komt wel goed

Slecht nieuws heb ik de laatste tijd te horen gekregen. Ik werk al jaren voor dezelfde baas en al jaren merken we dat er steeds minder werk is. En nu is het klaar. Nog een paar maanden werk en dan staan we op straat. Dat was schrikken. Ik moet op zoek naar een andere baan.

Ik heb ook al jaren dezelfde vriendin en al een tijd merken we dat het minder gaat en dat we steeds meer langs elkaar heen leven. En nu is het klaar. Zo loopt je relatie jaren zonder veel hobbels in de weg door en zo kan het in een paar weken ineens helemaal voorbij zijn. Dat was schrikken.

Wees gerust; Ik ga de lezer hier niet vermoeien met een – lief dagboek, wat me de laatste tijd toch allemaal is overkomen! - achtig betoog. Ik moest het slechte nieuws natuurlijk beide keren delen met vrienden en familie. Het viel me op dat reacties vaak uit twee delen bestaan. De mensen om je heen leven mee en ze proberen je een beetje op te beuren.

Oftewel, het is kut, maar het komt wel goed. Allemaal fijne gesprekken hoor, hoe vervelend die ome Jan ook is op verjaardagen; plotseling komt hij naar voren als wijze oude man die troost biedt. Zo heb je nog eens wat aan die mensen om je heen!
‘Ik weet zeker dat het goed komt en dat je over een tijdje terugkijkt en denkt: It has all been for the best!’ Heel lief van mensen om te zeggen, maar de eerste keer dacht ik wat een dooddoener is dat. Je hebt slecht nieuws, je toekomst is onzeker en dat is voor the best?

Voelt toch niet zo en klinkt ook behoorlijk tegenstrijdig. Ik kreeg het in een aantal varianten nog een paar keer te horen. Zou er dan toch een kern van waarheid in zitten? Mijn ingedutte leven krijgt een boost of verandering van spijs doet eten. Zoiets? Waarom denk je dat dan vroeg ik. Ja zo voelt het gewoon. Daar heb je dan dus weer niets aan.

Schrijver: Nico Vinkenman, 27 juli 2017


Geplaatst in de categorie: sterkte

4.0 met 1 stemmen 168



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
28 juli 2017
Wees blij dat je al die jaren een vaste baan en een vaste vrouw hebt gehad, dat kunnen velen je niet navertellen. Probeer maar eens met minder te dealen, wakkergeschudde doorsnee mens, want je bent echt niet de enige gedupeerde. Het leven is voor de meesten onzeker. Je hebt jarenlang in een verwende fata morgana geleefd. Leer maar eens met minder genoegen te nemen. Besef maar eens dat de kapitalistische overbeschaafdheid abnormaal en onnatuurlijk is. Bovendien is de troost van een liefhebbende vrouw niet vanzelfsprekend en weet je zelf ook wel dat zoiets bijzonder moet blijven. Denk aan Dorus. Je kunt altijd nog bij de marine.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)