Inloggen
voeg je column toe

Columns over kinderen

Clash of clans

‘Vanaf level 7 kun je pas echt beter worden, mama’. Ik kijk op. Hij draait zijn hoofd om, kijkt me half over zijn schouder grijnzend aan. Zoon zit in de stoel achter de computer, koptelefoon op zijn warrige haar, slechts in hemd en onderbroek, zijn knieën houdt hij opgetrokken onder zijn kin. Hij lijkt een beetje op een piloot die zich omdraait en vrolijk lacht om zijn passagiers gerust te stellen.

Zou je je niet eens aankleden? ‘Nee’. Hij geeuwt, dat is bij ‘Clash of Clans’ mama, gaat hij onverstoorbaar verder. Wat houdt dit ‘verder komen’ in, probeer ik hem te begrijpen. Weer die blik over zijn schouder, nu geheimzinnig. ‘Dark elixers en duistere kazernes’. Hij kijkt guitig als hij mijn gezicht ziet. Clash of Clans, het heette toch Clash Royale…? Ja, dat speel ik ook, zegt hij geduldig. Wat is het verschil? vraag ik.

‘Bij Clash Royale is in welke arena je speelt het meest belangrijk. Bij clash of Clans is dat het Stadhuis.’ ‘Je speelt Clash Royale toch met je vrienden?’ ‘Clash of Clans ook’. Mijn verwarring groeit. ‘Dus je zit in een clan met een paar vrienden. Zit je bij Hesse?’ ‘Nee, Hesse zit weer in een andere clan. Ik zit bij Ayser en Stijn’. ‘Heeft de clan een naam? Zoon aarzelt kort, verbijt een lachje, zegt dan ‘Kontfluit’. We kijken elkaar even aan. Heb jij dat verzonnen, vraag ik langs mijn neus weg. Hij schudt zijn hoofd. ‘Hesse zit in ‘Spaarvarkens’. Ik knik goedkeurend.

Vooral als moeder, ben ik soms een irritante moraalridder, vind het al snel te gek worden. Van dubbele salto’s op een trampoline, een poging tot een wheely vlak voor een zebrapad, van schuttingwoorden roepend samen met zijn vrienden op de bank, ik laat mijn afkeuring blijken afhankelijk van setting en thema, in de vorm van een angstroep of waarschuwende blik. Iemand moet het doen. Soms vergeet ik dat het jongens zijn. Jongens van negen.

Ik werk eraan. Vaker zwijgen, negeren als iets negatief is, het positieve de hemel in prijzen, grapjes maken, niet iedere scheet als abject beschouwen, niet te snel schrikken. Bovendien krijg ik een hekel aan mezelf, daar betaal je een prijs voor.
‘En hoe heet de clan in Clash Royale…?’ ‘Rock en lol’ antwoordt zoon. Dat is leuk bedacht, roep ik uit. Hij kijkt me spottend aan.

Schrijver: Mohair
Inzender: Monique Louis, 19 augustus 2017


Geplaatst in de categorie: kinderen

2.4 met 152 stemmen 167



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)