Inloggen
voeg je column toe

Columns over psychologie

Na dertien dagen het meest gevreesde

Er is dertien dagen met man en macht naar sporen van de verdwenen Anne Faber gezocht en vooral naar haarzelf. Heel Nederland was geschokt door deze misdaadzaak, die inmiddels grotendeels is opgelost door de politie, die hiermee een gitzwarte monsterklus klaarde.

Anne's bezoedelde en vermoorde lichaam is aan het Nulderpad in het natuurgebied Horsterwold bij Zeewolde gevonden. De politie is door voortdurend aandringen getipt door de moordenaar Michael P., die nu zeker en terecht TBS gaat krijgen. Het schitterende leven van een totaal onschuldige, 25-jarige, innerlijk en uiterlijk Liefdeslicht uitstralende, door velen geliefde jongedame is botweg en gruwelijk afgebroken door een gewetenloze, psychopatische, rancuneuze, demonische loser van de ergste soort. Er is iets goed mis met de justitiële inrichtingen voor recidivistische zedendelinquenten. De psychologen in die instellingen onderschatten de psychopatische misleidingsmanoeuvres van zulke sluwe killers.

Michael (een totaal misplaatste voornaam!) P. komt uit Zeewolde en hij kent daar de weg. Hij had al eens gezegd, dat je daar een vermoord slachtoffer perfect kunt begraven. Hoe ziek kun je zijn!, want hij meende blijkbaar wat hij zei.
Peter R. de Vries stelt ook dat men teveel waarde hecht aan de resocialisatie, wat vooral bij zedenmisdadigers amper resultaten oplevert. 'Daar moeten we niet te optimistisch over zijn, dat die verbeteren!', zegt Peter. De brute moordenaar van Anne zat de laatste tijd in de 'gevangenis' Altrecht in Den Dolder. Volgens de Telegraaf is dat een seks- en drugsparadijs, waar de ingezetenen vrijuit kunnen in- en uitlopen. De dader zou ook met een medepatiënte en een bewaakster seks hebben gehad. Dat daar veel niet in de haak is, mag inmiddels wel duidelijk zijn. Een psychopaat onder invloed van drugs is dubbel zo gevaarlijk, dat geldt vooral voor mensen met een vorm van schizofrenie. Die gaan dan acuut flippen en onbeheerst agressief en seksueel opgewonden worden. Die verworden dan tot bloeddorstige roofdieren, die enkel in de ban van hun destructieve, duivelse driften zijn. Anne was helaas op het verkeerde tijdstip op de verkeerde plaats.

De staf van die bewaarinstelling in het bosrijke Den Dolder is verantwoordelijk voor het té soepele beleid, dat ze daar hanteren, waardoor deze vuile moordenaar zijn gang kon gaan! Zij hebben door hun kortzichtige domheid de openingen gecreëerd, waardoor deze krankzinnige moord heeft plaatsgevonden. We weten het nog niet zeker, maar hoogstwaarschijnlijk heeft hij die arme Anne daarvoor ook verkracht, gezien zijn duistere verleden op dat nare gebied. Hij heeft immers eerder twee jonge meisjes in Nijkerk verkracht, de reden waarom hij is opgesloten. Het psychische misbaksel in kwestie zei daarna ook nog dat hij daar trots op was.

Ik vraag me af wat zijn ouders over hem te vertellen hebben of wat zijn ouders hem hebben aangedaan, dat hij zo'n walgelijk verknipt persoon is geworden. Wat mij betreft mogen de psychologische dossiers van hem nu wel openbaar gemaakt worden, zodat we er iets van kunnen begrijpen, al zullen we zijn hatelijke gruweldaad altijd veroordelen. Mijn oordeel luidt dan ook absoluut opsluiting en een gedwongen, psychologisch diepte-onderzoek. Weigert hij dan nog steeds mee te werken, dan dumpen we hem met een ijskrabber op Nova Zembla.

Tijdens de uitreiking van de Televizierringen op het bonte Televiziersringengala, waarbij Angela Schijf, Eva Jinek en Arjen Lubach o.a. in de prijzen vielen, was er opeens een presentator, die een applaus voor Anne Faber en haar nabestaanden vroeg en dat applaus ging mij door merg en been. We lijken als moderne Nederlanders vaak ver uit elkaar te leven, maar als het er op aan komt, dan zijn we verbonden met elkaar en weten we elkaar te vinden.

Schrijver: Joanan Rutgers, 13 oktober 2017


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 5 stemmen 112



Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
15 oktober 2017
Dertig jaar geleden, in mijn actieve periode in de vrouwenbeweging, liep ik met buttons met teksten als 'vrouw, de straat is ook van jou', en 'women reclaim the night'.

Het is GOD VERDOMME nog steeds onveilig voor vrouwen. En kinderen. Op straat. In het donker. In het publieke domein waar mannen denken de macht te hebben.

En zelfs in het private domein kunnen ze hun handen niet thuishouden. Worden meisjes, jongens en vrouwen - nog steeds - aangerand en verkracht.

Ik vervloek hierbij alle mannen - en vrouwen - die ooit een meisje, jongen of vrouw hebben aangerand, verkracht, wat dan ook gedaan hebben Tegen Hun Wil.

Ik roep hierbij alle Godinnen op om ze de rest van hun miezerige leven ongenadig te laten boeten voor hun onvergeeflijke zonden tegen de (vrouwelijke) seksualiteit.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
14 oktober 2017
Uit het hart gegrepen, beste Joanan.
Ik heb me al jaren gerealiseerd dat de naïviteit en goedgelovigheid van rechters, politici, hulpverleners en zelfs politie- en legerbestuurders ten overstaan van de werkelijke kwaadaardigheid die zich in individuen en collectieven kan nestelen (niet de door hen bedachte en crimineel verklaarde overtredingen en burgerlijke ongehoorzaamheid) even onbegrensd is als onnozel.
En daarmee levensgevaarlijk.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)