Bijna het jaar voorbij....
Met toch een beetje weemoed blik ik terug op het afgelopen jaar, twaalf maanden waarin van alles gebeurde wat het nieuws haalde, maar waarin ook van alles gebeurde wat het nieuws niet haalde, de zogenaamde kleine ongelukjes die nou eenmaal bij het leven horen maar die daarom nog niet fijn zijn.
Met weemoed kijk ik terug naar volgens mij een heel kort jaar, althans zo lijkt en voelt het wel, alsof we gisteren nog in december 2016 zaten, maar dat zou dan betekenen dat we ineens twee jaar wegspringen en dat is natuurlijk absurd, want het gaat zo al hard genoeg!
De crisis zijn we volgens mensen die ervoor geleerd hebben, te boven; toch is de voedselbank nog steeds hard nodig, dus zal aan die kant de mens de crisis niet zo snel te boven komen. Dat er met regelmaat geldautomaten het moeten ontgelden, geeft ook al aan, dat bij het boevengilde de knip ook leeg is...
Dat de eenzame oudjes met de kerst door diverse mensen werden opgevangen is mooi. Het verhaal van de restauranthouder die speciaal een avond een driegangen-diner had laten koken en opdienen voor hen, die alleen woonden en geen familie meer hadden, verdient een vette pluim!
Wie geen pluim krijgt zijn die debielen die er een heikel genot in scheppen om auto’s in de fik te steken. Begrip voor dit soort activiteiten heb ik niet, zal ik nooit hebben ook. Levensgevaarlijke toestanden die blijkbaar het ultieme vermaak zijn.
Afijn, het jaar loopt ten einde, ik kijk met weemoed achterom en besef dat we aan vooruitgang niets kunnen doen, aan achteruitgang evenmin....
Dus blik ik vooruit, wens iedereen een mooie jaarwisseling en een gezond 2018.
30 december 2017
Geplaatst in de categorie: actualiteit
Aan jou en beide mede-reageerders: Joanan en Gabriëla de allerbeste wensen voor jullie welzijn en bloei. Met dank voor alle steunende en antagonistische uitwisselingen die we hebben mogen schrijven dankzij de welwillendheid van onze benefactor in het hoge noorden.