Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn over humor

Russel Brand links laten liggen!

Momenteel lees ik een boek van Russel Brand. Revolution heet het. Russel is een comedian, wat in gewoon Nederlands gewoon komiek is. Het boek moet dus ook leuk zijn. En het moet links zijn. Zijn helden zijn Naomi Klein, Piketty en de Occupy-beweging dus linkser kun je het haast niet krijgen. Het is een grote aanklacht tegen politiek, macht en kapitalisme.

Ik zou het er zomaar eens mee kunnen zijn.

Maar toch raad ik u dit boek niet aan. Het is niet leuk. Het vertelt niets nieuws behalve dan dat Russel Brand verslaafd is geweest en nu clean (al zou je dat vanwege de schrijfstijl niet denken) is en dat Russel Brand in de heer, in yoga en wat al niet meer is. Hij is volstrekt swami-bami zoals ik dat noem, christelijk en boeddhist. Jezus en Ghandi. En hij is een gewone jongen uit Grays en een rijke vent die geweldig goede grappen maakt.

Dat laatste heeft hij, als hij het al doet, zorgvuldig buiten het boek weten te houden.

Dus, hoewel het geen duur boek is, koop het niet! En als je het toevallig op straat vindt, laat liggen of beter nog, gooi het in de papierbak. Ik ben nog maar op de helft. Dus als ik kritiek op Fax news durf te hebben na behoorlijk veel erover gelezen te hebben, mag ik toch ook wel dit flutwerkje afkraken zonder de tweede helft te hebben gelezen.

Maar waarom lees je het dan? Ik heb het gekregen. Ik ben nieuwsgierig naar de gever. Zo heb ik ooit ook een boek van Heidegger van kaft tot kaft gelezen, niet om door te komen. De gever zei later dat ie de titel mooi vond. Ik ben benieuwd wat de gever mij straks te zeggen heeft. Maar u kan en zal ik alleen maar aanraden om dit boek links te laten liggen.

Schrijver: Jan R. Lønsing, 23 januari 2020


Geplaatst in de categorie: humor

3.7 met 6 stemmen 445



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Max
Datum:
23 januari 2020
Fijn om te horen, Jan.
Overigens moet je Heidegger ook niet al te serieus nemen, het ware wellicht beter geweest om een Wittgenstein ter hand te nemen en daar wat in te grasduinen. Latere figuren als Camus en Sartre konden hun ei veel prozaïscher kwijt.
En als ik zo om me heen kijk staan er nog ettelijke ruggen in de kast (geen geld) die me met hun nek aankijken om te worden gelezen, dus...dank voor je tip!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)