Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn over verhuizen

Uitgewoond

Waar is toch de tijd gebleven, dat je nog fatsoenlijk als een verwilderde hippie, high van grassprieten leefde? In rook opgegaan. En alles wat bij me, paste in een rugzak. Even terug onder moeder 's vleugels. Wat mis ik haar nuchtere kijk op mijn gevecht tussen leven en dood.. of ik wel een levensverzekering had afgesloten?

Waarom naar school als je het ook dromend af kan? Maar als het de hoogste tijd is om te werken met veel geschreeuw, weinig lol, tot je er bij neer valt, de volgende rekening op de deurmat. Welkom in het echte leven dat geen sprookje is, moeilijk af te leren. Voor het eerst op kamers, vliegt het geld de deur uit. Proef meteen het verschil met dat geknibbel op een maaltijd of wat er ook knaagt aan mijn geweten.. liever een huismuis dan vreemde vogels die uit mijn hand eten, ze hebben de naam om te vergeten.

Zo stapelen de wildste plannen zich hoog op, van geluk en wat een pech; ze liggen er nu nog. Eenzaam is ook maar alleen, een ander woord voor de enkeling die samenwoont omdat het zo hoort. Maar vroeg of laat kom je in een uitgestippeld leven opeens jezelf tegen. Ingeruild tegen beter leven in, raakte ik weliswaar een ruime flat kwijt, maar wat me altijd bij blijft is de mooiste herinnering. Weet je nog, pa? Dat gezicht van jou toen mijn dure grenen tafels een zwart kleurtje kregen..

Er zijn nog zoveel in gedachten voor U, dus ik de vrije sector in. Nou is het in het begin nog wel spannend om net op tijd een douche te nemen vóór het water tot aan je oksels staat, maar je dorst nog net niet aan de eigenaar van het pand te vragen naar mijn drank die hij in zijn mik achterover had geslagen. Niet dat ik nou zo'n lieverd ben, hoor. Je denkt op een lege maag dat je echt wel de huur gaat betalen, maar niet vandaag.

Onder begeleiding van Turkse live muziek twee verdiepingen lager en omringd door een circus aan kattenvrouwtjes, dieren en andere muizenissen was voor mij niet eens de maat vol met een vlooienplaag. Maar na een dag hard werken wil je niet thuis komen en in een zwart gat vallen.. uit de vloer gezaagd om een trap naar beneden te maken voor de nieuwe eigenaar.

Terug naar vroeger, al is het ver zoeken naar toen. Het afscheid van meegezeulde huis aan huisdieren. Als liefde loslaten is, een schrale troost voor een gebroken hart. Karma is a bitch, want dat heb ik weer.. een allerliefste dikkont die nu mijn hart vast houdt en ze heeft haar streken niet van een vreemde. Opgegroeid tussen muren van papier en de koude uitstraling van een cv, wat weer niet werkt zonder thermostaat. Dat heeft mijn beste tijd gehad. Met een zoon van als buurman. Boven mij, want ik ken mijn plaats.Vooral na een maandenlange verbouwing, alsof het plafond naar beneden komt en dat iedere dag als hij zich wél thuis voelt.

Na achttien keer verhuizen van hot naar herrie ben je niet de wilde, dan wel de kleur van je haar kwijt. Niet dat ik opeens het licht zag ofzo, maar soms moet je het gebrek aan redelijkheid voor lief nemen, want wie het laatst wacht, lacht nu het best. Nog even en ik heb weer een echte plek om te slapen, maar dat is niet in de huiskamer. Met een wastafel nog wel, heel lang geleden. En dát zijn pas muren, dik tevreden. Nou hoef ik niet uit het diepst van mijn hart in Hilversum te wonen om me thuis te voelen. Maar het scheelt al voor de helft als je naar het toilet kan, zonder buurman én aanhang daar erg in hebben.


Uitgewoond

Hier wordt de zon straal vergeten
vuil kijkt een raam op hetzelfde uit
er huist mot in onuitgepakte dozen

als een bui die blijft hangen
met gevaar voor een eigen leven
rammel je maar wat aan

beter een verre vriend waar je nooit van hoort
dan een naaste buur om aandacht schreeuwt
doe maar net alsof je thuis bent

het vreemde is, hoe vertrouwd
dwalen we soms op het beleefde af
opgeruimd staat ons wel netjes

en het is overal wat
is de druppel die van al dat geëmmer overloopt
in kabbelende gesprekjes tot diep in de nacht

daar zijn dromen niet op gebouwd.

Schrijver: Monique Methorst, 11 november 2019


Geplaatst in de categorie: verhuizen

4.0 met 4 stemmen 465



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)