Politici in verkiezingstijd in het nauw.
Ik heb mij afgevraagd wat een politicus in verkiezingstijd zich redelijkerwijs moet laten welgevallen door een interviewer/ programmamaker.
Heeft hij de mogelijkheid te zeggen: ‘hier doe ik niet aan mee’, terwijl honderden toeschouwers verwachtingsvol in een zaal zitten of honderdduizenden voor de platte buis?
Ik noem twee recente voorbeelden van gebeurtenissen rond de heer J.P Balkenende, premier van Nederland, die ik op TV zag en die mij deden afvragen: waar is de limiet aan de verkiezingsgekte?
Bij de eerste gebeurtenis zag ik een presentator die aan het einde van een bijeenkomst de premier onverwacht en zonder dat er enige aanleiding toe bestond, verzocht een willekeurige vrouw uit het publiek in de zaal te kiezen om een kus te geven.
Je zag de vertwijfeling bij de premier (Moet ik het doen? Ze mag niet te jong zijn!? Ze mag niet te mooi zijn!?) die met de voor hem zo karakteristieke onhandigheid zei: ‘dan neem ik die dame met dat rode vestje’…
En haar vervolgens onhandig op haar wangen kuste…
Had de primus inter pares kunnen en moeten zeggen: ’hier doe ik niet aan mee, het is een flauwe kulopdracht die niets uitstaande heeft met mijn functioneren als minister-president’?
De tweede gebeurtenis van iets complexere aard deed zich voor bij NOVA, waar de premier als gast aan tafel zat bij de presentatoren Pauw en Witteman, die de premier aan het einde van hun programma onverwacht en zonder enige aanleiding lieten kiezen uit 5 fragmenten, waarvan hij er één niet meer zou willen zien.
Deze fragmenten waren als je ze achter elkaar zag gemonteerd bepaald geen reclame voor een nieuwe premier en zelfs een oppositieleider zou er niet blij mee zijn. De beelden bevatten o.a.
• een ongelukkige val van een skateboard
• een gênante voorfluisterij in de Tweede Kamer door een te hulp schietende minister van Justitie Donner
• de matineuze ontvangst als een kwajongen in het Witte Huis door president Bush
• zijn fatale verspreking in het Verdonk - Hirsi Ali-debat.
De in verlegenheid gebrachte gast Balkenende koos het fragment van zijn val van het skateboard (‘geen politiek item’) wat hem ook nog de hoon opleverde van medegast en rapper Ali B.: ‘daar leek je juist nog een beetje een echt mens, joh, hoe kan je dat nou skippen, hè’ (of woorden van gelijke strekking).
Ik hoop de volgende weken tot 22 november met politici geconfronteerd te worden, die onheuse verzoeken van presentatoren afwijzen.
Voor mij zijn ze dan niet alleen mens maar ook een kerel of een dame!
Geplaatst in de categorie: politiek
Diverse verzoeken en hints van de gespreksleiders vermochten hem niet tot bedaren te brengen en zodoende werd een groot gedeelte van deze uitzending gevuld door deze blaaskaak die van platpraten zijn handelsmerk lijkt te hebben gemaakt
Dat die fragmenten getoond werden vond ik niet zo erg want die zijn immers ook al uitentreuren vertoond.
Maar dat bij een enquête 30% van de Nederlanders doodleuk zegt dat Balkenende niet intelligent is en 50% dat hij niet betrouwbaar is, dat vind ik veel kwalijker.