Macht en onmacht

En natuurlijk kwam ook bij mij de Partij voor de Dieren eruit in de Stemwijzer. De prijs voor de meest pakkende reclamespot krijgen ze in elk geval (Kasper van Kootens 'De onnnnnnnmacht van een dier...'), maar of ik er ook mijn stem aan kwijtwilde, dat dacht ik toch van niet. Na de rechtszaak van de ontwerper van de (stoelen van de) Tweede Kamer die geld wil zien voor de campagnefoto met de kat die zijn klauwen in een regeringszetel heeft gezet, is het sowieso nog maar de vraag hoeveel er van de partij overblijft.

Toen verstrikte ik mij in Kieskompas, waar mij telkens werd toegeknipperd dat het volgende onderdeel toch echt maar een paar minuten in beslag zou nemen, alsof ik van plan was weg te zappen voor de commercials kwamen (met misschien daarin weer die treffende muzikale regel van Kasper). Natuurlijk duurde het allemaal veel langer. De uitkomst was zeer gedetailleerd, compleet met X en Y-as, maar lag weer zover verwijderd van wat ik eerder over mezelf had geleerd, dat ik hiermee ook weer niet veel verder kwam.

Mensen om mij heen roemden vooral kiesmannen die zich niet lieten zien in 'stomme spelletjes'. Daarvoor moet je zelf al die stomme spelletjes wel kijken, en het stomste spelletje is uiteindelijk het compromissenfestival wat binnenkort van start gaat, dus ook daar kwam ik niet veel verder mee. Ik schrijf dit enkele uren voor de beslissende avond valt, want tijdens het stemmen tellen zit ik in het theater. Voorafgaande zal ik me op weg naar de vernieuwde stembus wellicht laten leiden door platgetrapte groente, groene lichten, een rode waas. Of de onmacht van een dier.

Biografie van deze schrijver

verkiezingen dier st stemmen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 4 stemmen 673