Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

03:47

Dan maak je je allerlei vaardigheden eigen om te kunnen communiceren. Je krijgt al je bewegingen onder controle. Je doorstaat een immens aantal inwijdingsrituelen; thuis, op straat en in de klas. Je moet keuzekruisjes zetten bij ‘etalage inrichten’ of ‘een huis bouwen’. Eerst huppel je nog op straat, later durf je dat niet meer. Je leert omgaan met teleurstelling, verdriet, oneerlijkheid. Je durft amper adem te halen op verkeerspleinen, maar je haalt je rijbewijs.

Je studeert af. Je krijgt een baan. En nog een. Nadat je er amper een half uur bent binnengeweest, doe je de grootste aankoop van je leven tot dusver. Als de zeeppompjes weer in de aanbieding komen, koop je er een aantal tegelijk, want het scheelt toch. Je probeert evenwicht te vinden tussen nu genieten en denken aan later. Je zwaait naar de altijd vriendelijke man van de fietsenstalling. Je zorgt dat de mix van tijd voor jezelf en je vrienden in balans blijft.

Tot dat je hevig hijgend wakker schrikt uit een kakafonie van vreselijkheid en de rode cijfers vlakbij je geen enkele betekenis voor je hebben. In wat wel een uur lijkt te duren, haken de rode streepjes aan elkaar en vormen ze samen een tijdstip dat je in een droomloze slaap hoort te verkeren. Naast de wekker ligt een blikje Nivea, een pakje papieren zakdoekjes en de grip op je leven.

Schrijver: Axel van der Ende, 12 april 2007


Geplaatst in de categorie: welzijn

4.1 met 10 stemmen 627



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)